Ruim 350 bezoekers aan het door Immovator georganiseerde Crossmediacafé zullen zich ook na vandaag (woensdag) nog steeds afvragen wat narrowcasting, of wat daar voor door moet gaan, de adverteerder maar ook de exploitant nou echt te bieden heeft. Het antwoord is ondanks de rommelige presentaties door de ‘fine fleur’ uit deze snelgroeiende branche wederom niet gegeven. Adverteerders overigens die het zelf nog steeds laten afweten bij dit soort bijeenkomsten waardoor deze hun wat incestueuze karakter blijven behouden. Laten we het erop houden dat deze markt zich nog bi-directioneel moet ontwikkelen en dat het kaf nog van het koren gescheiden dient worden.
Zoals vaker zie je dat door overwaardering voor het één (narrowcasting in zijn huidige vorm) onderwaardering voor het ander (traditionele tv reclame) ontstaat. Terwijl het cumulatief veelal sterker is dan het monomediaal. Maar kom daar maar eens mee aan bij mannen als Maarten van Huijstee en Charly Heusschen van ON, Michiel Reinhoud van POSTTV, Tijmen Bos van Media Librium (Telegraaf Media Groep) en vooral Jerry Rustveld van MediaLandscape die met verve hun business weten te vertegenwoordiger maar geen universele waarde toevoegen aan het begrip selectieve contentdistributie anders dan een uitwisselbare oplossing voor een lokale behoefte. Hoezo macrovisie…
Met name Michiel Reinout (Wannahaves, TaxiTV) deed fors inbreuk op zijn geloofwaardigheid met een goedkope case over het effect van narrowcasting. Een populaire spiegelreflex camera zou na het tonen op instoreschermen 12 keer beter verkopen dan op locaties waar deze communicatie niet zou plaatsvinden. De mannen hebben blijkbaar nog een beetje last van tunnelvisie en narrowcasting is ook na vandaag voor velen nog steeds een containerbegrip…
