Things betekent einde privacy (#vint)

12 juni 2013, 12:04

Het was de kickoff van het symposium over Things, connected dingen die iets doen, en de betekenis daarvan

Gisteren vond het VINT-symposium van Sogeti plaats. Het onderwerp was 'Things', 'dingen' die connected zijn in netwerken als het internet, en de betekenis daarvan. Deze Things leiden tot een hoop data, die al dan niet tegen je gebruikt kunnen worden. Mag dat? Kan dat? Wat spreken we erover af? Waar liggen de grenzen? Is privacy de big data killer? Het werd een interessante dag, waarbij mijns inziens helaas iets te weinig op deze vragen werd ingegaan.

Menno van Doorn en Sander Duivenstein

Om de sfeer te illustreren; ze hadden een AR drone en vlogen er een stukje mee. De bekende grap met het slaapkamerraam en de buurvrouw was snel gemaakt. En uiteraard had Brenno de Winter al snel de besturing van de drone overgenomen, alhoewel dat pas later bleek.

Menno had zijn speeltje mee, een Wave (?) en probeerde deze nog uit (zie foto) en liep van het toneel om Sander de kans te geven zijn verhaal te houden.

Menno van Doorn toont zijn gadget

Hij sprak over zaken als 'het internet van scenario’s' en 'toeschouwer zijn van de eigen beleving'. Hij sprak over The Knife Song (een rage die mij even was ontgaan, ik ga het zo m’n dochter vragen of ze al heeft geoefend):

Waar zijn verhaal naar toe ging is dat de digitale wereld aan het versmelten is met de fysieke wereld. Van atomen naar bits, cognitive computing wordt het nu genoemd.

  • Things → sensoren: meet 1 onderdeel en stuurt het weg.

  • Acties → geven van feedback op je meetingen op basis van business logic: de Things gaan je vertellen waar je niet gepoetst hebt (tandenborstel), gaat je vertellen dat je te snel eet (vork).

  • Autonoom → iedereen verliest zijn baan: van McDonald's-medewerkers tot doctoren omdat machines autonoom de eind klant kan voorzien van burgers danwel informatie.

Wat echter wordt vergeten, is dat als men geen werk heeft, er ook geen geld is en daarmee kunnen ze zich deze Things zich niet veroorloven, althans zolang geld het medium van waarde uitwisseling blijft.

André Kuipers

Na deze realisatie kwam Andre Kuipers gelukkig zijn prachtige verhaal doen over zijn ontdekkingen en hoe de exploratieve mens toch altijd een baan zal houden.

Andre Kuipers toont de vervuiling boven Europa

Een zeer vermakelijk verhaal met prachtige beelden over jongensachtige droombeelden, vertelde André. Welgeplaatste grappen op sleutelmomenten, hij heeft deze presentatie duidelijk te vaak gedaan. Niet in de laatste plaats omdat hij als ambassadeur van onze overheid de techniekstudies probeert te slijten. Hij noemde nog enkele indrukwekkende innovaties als de ionenversneller en het printen van eten (AH blijkt het stiekem al jaren te doen).

De toekomst van de ruimtevaart ligt in de mijnbouw op de maan, om kernfusie centrales op aarde te voorzien van Helium-3, en China zal de eerste zijn. Al met al is Kuipers’ visie dat wij door technologie een fantastisch leven tegemoet gaan, maar dan moeten we als Europa en Europees bedrijfsleven wel opschieten!

Simon Hania

TomTom’s chief privacy officer (CPO) had een verhaal over het verzamelen van data en wat je wel en niet moet doen. Dit verhaal is gebaseerd op de ervaring van TomTom toen zij in de ogen van het publiek hun data ‘verkochten’ aan de politie. Er was toen trouwens meer sociale onrust over TomToms data sale dan nu over PRISM. De data van TomTom was tenminste nog geanonimiseerd, en dat doet PRISM zeker niet.

De take-aways van deze sessie waren dat TomTom perfect de presentaties voor het CBP kan gaan doen en veel beter nog dan het CBP dat zelf doen. En eentje die mij interesseert als eigenaar van aFrogleap (mobile marketing bureau): alle apps die locatiedata gebruiken móeten volgens het CBP actief om toestemming vragen (meer dan de huidige standaard-pop-up), omdat het gevoelige persoonsinformatie betreft.

Alberto Prado

Philips had hun beste innovatiepaard van stal gehaald met vooral de focus op geld verdienen. Naast een salespitch voor Philips gaf hij voornamelijk bevestiging van aangenomen waarheden:

  • Alles gebeurt nu op de mobiel.

  • Elke innovatie probeert zonder gedragsverandering ten faveure van de gebruiker te komen;

  • En de conclusie: als je een revolutie wilt ontketenen heeft dit júist gedragsverandering nodig.

Dat is het kruispunt waar Philips zich op begeeft met haar producten. Daarnaast vertelde Prado het (standaard)verhaal dat wat je ontwikkelt daadwerkelijk een consumentenbehoefte moet vervullen om succesvol te zijn. Welk probleem los je op? Dus bedrijven gaan een coachfunctie vervullen, zoals de tandenborstel die meldt: “Je hebt een tand overgeslagen, dat ga ik de tandarts zeggen”.

Hoe maak je smart solutions een succes

Een laatste mooie take-away kwam van bovenstaande toekomstige slide. De smartphone is niet een product, maar een service delivery channel. Philips gaat dus van verkoper van producten, diensten verkopen met haar producten. Daarmee gaan ze kwalitatief weer betere producten maken die langer meegaan omdat ze langer hun service over het ene product willen uitsmeren.

Sarah Rotman Epps

Things zijn als een lichaam. We gaan toe naar een systeem van engagement. Sarah Rotman Epps, analist bij Forrester Research, liet het voorbeeld zien van de 94fifty-basketbal.

Elke sensor vervult op zichzelf niet zoveel functies, maar in combinatie met een chest strap en Nike-schoenen heb je meer data, waarbij we dan nog wel moeten verzinnen hoe we die nuttig kunnen maken. Eigenlijk zegt ze dat Things ons slimmer maken (augmenten). Dus augmentation of humans? Ook zij geeft aan dat producten bewegen naar diensten.

Uiteindelijk zullen we meerdere netwerken van Things hebben.

Er komen InternetS van ThingS

Dit is op zich niet nieuw. Het gebeurt al jaren, dus eigenlijk is het heel logisch dat het hier ook gebeurt. Eerst had je 1 zoekmachine, daarna 2, toen 3. Toen een metazoekmachine, daarna meerdere. In de data age heb je API’s die meer en meer worden ontwikkeld, vervolgens krijg je overkoepelende API’s, die op hun beurt weer een meta-API boven zich krijgen.

Ook kwam een interessante vraag op: wie bepaalt de morele grenzen van een smart system? Daarom geeft Rotman Epps aan dat we nú de kans hebben na te denken over de gevolgen en hoe we daarmee om willen gaan. Want in een café zitten waarbij de helft van de mensen naar hun mobieltje kijken, is niet onze droom geweest, toch?

3D-printer LeapFrog sales pitch

De salespitch van LeapFrog was onderhoudend. De nieuwe term voor mij is dat 3D-printen ook wel 'additive manufacturing' genoemd wordt en dat het ervoor zorgt dat je alleen per volume hoeft te betalen, in tegenstelling tot complexiteit. Wel was het jammer dat hij geen van de punten naar voren bracht die bij mij opkwamen:

  • Hoe wapenen we ons tegen 3D-printen van ‘gecertificeerde’ sleutels?

  • Mag ik een beeld fotograferen en uitprinten of overtreed ik dan copyrightwetgeving?

  • En wat als ik iemands hoofd 3D-modelleer en een overval pleeg? Of overspel?

  • En iemands hand met bijbehorende vingerafdruk?

  • We hebben het over sensoren, hoe krijgen we die in ons geprint 3D-object?

Wel weer leuk is dat we straks gewoon een iPad kunnen printen, aldus LeapFrog.

Infopitch iSpex

Alle diensten die meedoen met iSpex

De spreker Hans Snik was erg gevat, snel en kennisrijk. Hij was er om iSpex aan te prijzen, het systeem dat het mogelijk maakt om met een klein opzetstuk op je mobiele telefoon fijnsto te meten. Belangrijk, omdat de luchtvervuiling boven Nederland erg groot is, groter dan de rest van Europa! Wij denken dat onze grijze dagen komen door het weer, maar we zouden zoveel meer blauwe dagen hebben als we minder fijn stof in de lucht hadden.

Zijn project gaat dit beter in kaart brengen door de inzet van citizin science (crowdsourcing). Er komt een nationale meetdag aan, waaraan iedereen die een opzetstukje voor z’n iPhone heeft ontvangen meedoet!

Pas op de plaats

Tot hier was de dag eigenlijk minder inspirerend, maar vooral onderhoudend, af en toe bevestigend en zeker goed gehost, waarvoor complimenten.

  • Waar is de visie?

  • Wat doen al deze zaken met de maatschappij?

  • Wat is de rol van de overheid?

  • Tot waar gaat onze eigen verantwoordelijkheid?

  • Als we het niet willen, wat kan je dan?

  • Tot zover had ik gehoopt dat het minder zou gaan om toepassingen en meer over de impact van dit soort toepassingen.

Brenno de Winter

Brenno bracht daar verandering in. Zonder de ondersteuning van slides stipte hij enkele van bovengenoemde punten aan. Dit deed hij aan de hand van verschillende ervaringen die hij in de laatste jaren heeft opgedaan. Van de OV-chipkaart-hack tot de dreigbrief van de uiteindelijk daadkrachtige burgemeester uit Limburg.

Via Lektober, een serie artikelen op Webwereld waarin hij elke dag een privacylek aanstipte (elke dag plukte hij wel een ander databestand of hele database van een server), naar zijn relaasover PRISM: “PRISM staat gelijk aan Stasi-praktijken en wij kijken het zonder actie aan.”

Brenno geeft aan hoe de USA toegang heeft tot alle data, velen halen daarover hun schouders op. een treffend voorbeeld om het iets dichter bij huis te krijgen: Facebook kent je echte geaardheid en weet wie je ware liefde is. Je hoeft niet eens te posten, ze zien het omdat je zijn of haar pagina een paar keer per dag oproept. De Stasi-praktijken komen voort uit eenzelfde soort moloch aan data op basis waarvan je mensen kan scheiden, maar kent ook dezelfde mate van ineffectiviteit. De Stasi zag bijvoorbeeld de val van de Berlijnse Muur niet aankomen, PRISM is ineffectief getuige de bomaanslag in Boston.

Brenno de Winter spreidt z'n armen

Aangezien elk Amerikaans bedrijf toegang moet verlenen tot haar databases wanneer het erom wordt verzocht, is Amerikaanse bedrijven weren de enige effectieve mogelijkheid om er tegenin te gaan. Wij zullen zelf bepaalde diensten moeten bouwen volgens onze Europese wet- en regelgeving, die wél onze privacy respecteert. Daarbij komt, dat als wij in Europa zelf dit soort clouds gaan bouwen, het geld ook 'hier' blijft, dat kan bijdragen aan het einde van de crisis. Alhoewel Brenno wel waarschijnlijk gewoon de Google Glass zal gaan gebruiken…

Bennie Mols

Na de heavy weight-presentatie van Brenno de Winter was het de beurt aan wetenschapsjournalist Bennie Mols. Hij start met een filosofische verhandeling, kijkend naar een interview van HAL 9000 uit Stanley Kubricks film 2001: A Space Odyssey. Bennie spreek over de stand van zaken in de wetenschappelijke wereld van artificial intelligence (AI) en ontkracht eigenlijk veel van wat hiervoor gezegd is door de anderen.

Things die autonoom taken zullen vervullen? Zo snel gaat het nog niet. Machines maken per definitie fouten, daarom moet de mens altijd nog betrokken blijven. Bennie geeft aan dat mens en machine veel meer intensief zullen gaan samenwerken. De mens moet echter nog wel getraind worden en blijven om in te kunnen grijpen. De mens moet niet de werkelijkheid verkiezen boven wat een systeem zegt. Zolang computers de samenhang van (sensorische) input niet kunnen overzien, blijft de mens altijd nodig.

Dat is de paradox van automatisering:

“Hoe meer intelligente taken een machine overneemt, hoe crucialer ingrijpen door menselijke intelligentie wanneer de machine een fout maakt.”

Alles wijst op de verdere ontwikkeling van symbiotische netwerken van mensen, computers, robots en dingen.

Frederico Pistono

Met beide benen op de grond komt Pistono ten tonele en staat iedereen vrolijk toe te blaffen dat over 20 jaar niemand meer een baan heeft. Dit staat enigszins in contrast tot het vorige verhaal, maar is wel weer volledig in lijn met de consensus van de dag. Hij komt met cijfers over employement vs profitability.

Frederico toont afname van werknemer ten bate van winst

De meer succesvolle bedrijven hebben nu minder mensen nodig. Kodak ging ten onder met een miljard dollar aan schuld, terwijl er honderdduizenden mensen werkten. Instagram had 20 man in dienst toen zij verkocht werden voor een miljard dollar.

Meer van dit soort ‘schrikbeelden’ werden als voorbeeld aangehaald. Zijn premisse: als je een bedrijf hebt en je ogen hiervoor sluit, besta je binnenkort niet meer. Alle waarschuwende vingers leidden ons naar zijn oplossing: een online knowledge-sharing platform. Daarbij gelden 3 D’s: digitaliseer alles, democratiseer het en distributeer het.

Tot slot

Het was een leuke dag in het mooie Spant in Bussum, waarbij volgend jaar het niveau weer omhoog mag en men de ogen opent om gezamenlijk de nieuwe wereld vorm te geven. Het ging eigenlijk meer over privacy invasion dan over 'Things' zelf en nog minder over de implicaties.

Wellicht bespreken we dan 'personal data storage' en 'trust providers' in combinatie met personal RFI’s & RFP’s? Dat zou de privacydiscussie in ieder geval de mond snoeren en maakt de handhaving eenvoudig. We kunnen ons dan echt richten op (gewenste) effecten van de Internets of Things.

Naos Wilbrink
Directeur (CTO) bij aFrogleap BV

Naos Wilbrink is een van de eigenaren van aFrogleap. Zijn specialismen zijn data architectuur, security en systems integration. Daarnaast ook gepassioneerd spreker over alle facetten van mobiel. Hij geeft gastcolleges en workshops.

Categorie
Tags

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!