Sinds ik “Manager Marketing & Communicatie” in mijn profiel heb staan, lijkt mijn LinkedIn-inbox op een digitale marktkraam. De een na de ander stuurt me een vriendelijk connectieverzoek, vaak met een gezellige noot: “Lijkt me leuk om te verbinden!” of “Wat een interessant profiel heb je!” Inmiddels weet ik beter.
Samen zijn de Top 30 Nederlandse merken nu 95 miljard dollar waard. De hoogste waarde die de Nederlandse ranking ooit heeft gezien.
"Dat is toch een rare stap," zei iemand laatst tegen me, toen ik vertelde dat ik van Creatief Designer ben doorgegroeid naar Manager Marketing & Communicatie. En eerlijk? Ik snap die reactie nooit zo goed. Want wat zoeken organisaties tegenwoordig massaal? Juist: die ene collega die strategisch is en creatief, die met gevoel voor merk en resultaat werkt. De beroemde schaap-met-vijf-poten. Nou, hier ben ik dan.
Dropshipping. Voor veel mensen een vies woord. Snelle jongens met AliExpress-producten, misleidende advertenties en een klantenservice die niet bereikbaar is. Vaak klopt dat beeld. Maar toch… ze doen ook iets goed. Iets waar traditionele marketeers veel van kunnen leren.
Elk jaar onderzoekt Netwerk Mediawijsheid hoe jonge kinderen media gebruiken en hoe ouders daar mee omgaan. Het Iene Miene Media-onderzoek van 2025 laat zien dat beeldschermen een vaste plek hebben in het leven van kinderen van 0 tot 6 jaar, maar ook dat ouders zich bewuster zijn van de risico’s én steeds meer op zoek zijn naar een gezonde balans. Ik neem je mee langs de belangrijkste resultaten van dit onderzoek.
De rol van de marketeer verandert fundamenteel. Hij wordt een breed opgeleide professional die analyseert, innoveert, inspireert en volhoudt. Hij schakelt moeiteloos tussen strategische langetermijnvisies en praktische uitvoering, tussen datagedreven inzicht en emotioneel draagvlak, tussen externe trends en interne cultuur.
De advertising-industrie worstelt met een breaking news-probleem. De overvloed aan breaking news - van handelsoorlogen tot gewapende conflicten - trekt weliswaar publiek, maar geen adverteerders naar contentuitgevers en omroepen.
In een tijd waarin bijna alles digitaliseert, is het opvallend dat juist een fysiek concept zo hard aan terrein wint. Toch is dat precies wat Gamestate doet.
Ik gebruik AI voor van alles. Voor onderzoek, tekstanalyses, beeldontwikkeling, om video’s te maken, strategie te optimaliseren, te programmeren, et cetera. Maar de vraag: “Wat kunnen merkbouwers met AI?” vond ik lastig te beantwoorden.
Wat gebeurt er als 'digital guru' Galloway en 'mind-hacker' Sutherland botsen over de toekomst van het merk: is het tijdperk van het merk voorbij? Ik dook in hun argumenten en kom met een conclusie...
Hét handboek voor sustainability in oranisaties, zo luidt de ondertitel van dit met 384 pagina’s behoorlijk lijvige boek. Met de vraag in mijn achterhoofd of er voor het invoeren van sustainability überhaupt een handboek mogelijk is, nam ik het boek ter hand.
Wij mensen zijn niet zo dol op verandering. Zelfs als we zwart-op-wit een keihard inzicht krijgen dat het anders moet, schiet ons brein meteen in de verdedigingsstand: “Tuurlijk werken simpele graphics over het algemeen beter, maar bij onze doelgroep zit dat anders.” Daar zit precies de paradox van datadriven marketing: terwijl we met steeds slimmere tools, algoritmes en AI-agents proberen rationele beslissingen te nemen, blijven we zelf menselijk irrationeel.