Economisch weerbericht (136): Mobiel jong China 2011

Er beginnen cijfers binnen te druppelen. Over de ontwikkeling van mobiel onder jong volwassenen in het sterk vergrijzende China. Ook op pc-gebied heeft deze wereldbevolkingsgroep nog een fikse inhaalslag te maken. Des te interessanter dus de vergelijking tussen de twee: computers en smartphones. Net als overal zijn er in China innovators en laggards. Ertussenin bevinden zich de early adopters, en de early en late majority. Het onderzoek Mobiel jong China 2011 fileert de eerste vier van deze groepen als volgt: gadget leader, digital yuppie, entertainment addict, online hustler, shopaholic, connected hobbyist en digital realist. De laggards – daar zijn kennelijk geen woorden voor. Gewoon losers dus. Uit de cijfers blijkt evenwel, dat het er nooit heel veel kunnen zijn geweest. De bijbehorende getallen voor de onderzochte leeftijdscategorieën 18-22 en 23-30 zijn opmerkelijk.

Van alle respondenten had 92% onlangs een mobiel of computer gekocht.

Hun vrije tijd besteden ze als volgt:

18-22 jaar: televisie 17% – tablet 11% – computer 29% – mobiel 37% – anders 6%

23-30 jaar: televisie 16% – tablet 14% – computer 35% – mobiel 31% – anders 4%

Gevraagd naar waar ze met een pistool op hun hoofd afstand van zouden doen, zeiden de twee groepen:

18-22 jaar: mobiel 23% – computer 77%

23-30 jaar: mobiel 42% – computer 58%

Het top7-app-gebruik onder de respondenten is als volgt:

games 82% – muziek 81% – sociale media 71% – foto/video 70% – boeken/magazines 67% – nieuws 66% – locatie 57%

Gebruikt voornamelijk apps op de smartphone:

18-22 jaar: 36%

23-30 jaar: 20%

Gebruikt de computer alleen voor entertainment-gerelateerde zaken:

18-22 jaar: 33%

23-30 jaar: 45%

0.0000183

Het onderzoek Mobiel jong China 2011 pretendeert het gebruik in kaart te brengen van mobiel en computers onder jong volwassenen in de grote steden van China. Ondanks de sterke vergrijzing hadden er wat mij betreft echter toch wel wat meer dan 550 jongelui mogen worden bevraagd. In Sjanghai wonen namelijk 18 miljoen mensen, in Beijing 13,2 miljoen, in Guangzhou 12 miljoen, in Shenzhen 8,6 miljoen, in Tianjin 8,2 miljoen en in Chonqing 7,5 miljoen. Dan heb ik me bewust beperkt tot de Chinese steden met meer dan 7 miljoen inwoners. De eerstvolgende zijn Dongguan met 6,95 miljoen en Nanjing met 6,8 miljoen inwoners. Daar hebben we, als ik het in de gauwigheid goed heb opgeteld, 81,25 miljoen mensen te pakken en ik laat voor het gemak de ruim 30 andere Chinese grote steden met meer dan 2 miljoen mensen maar even buiten beschouwing. Op de website van Enovate China lezen we, dat dit bureau onderzoek doet naar het gedrag van de 300 miljoen toonaangevende Chinese klanten van morgen. 550 / 300.000.000 = 0.0000183. Toch handig dat alle Chinezen zoveel op elkaar lijken 😉 Maar misschien is 550 wel een representatief aantal voor de jongeren die in de Chinese grote steden een mobiel of computer kunnen betalen.