Nieuwe technologie gaat onder je huid

Upgrade je lichaam

Van je broekzak, naar wearables en in het lichaam. Technologie gaat steeds dichter op en uiteindelijk ook onder de huid zitten. Op termijn is het menselijk lichaam voortdurend verbonden met het internet. Het netwerk vergaart op deze wijze steeds meer data van het individu en de omgeving waarin deze verkeert.

Spelen we zo voor god? Transhumanisten en biohackers denken van niet. Zij onderschrijven juist de voordelen en zien zintuigen als menselijke eigenschappen die voor een deel te programmeren zijn.

Lepht Anonym is een biohacker en een transhumanist. Door met huis-tuin-en keukengereedschappen in haar eigen vlees te snijden en allerlei sensoren onder haar huid aan te brengen is zij erin geslaagd om compleet nieuwe zintuigen te ontwikkelen. Zo heeft zij kleine metalen magneetjes in haar vingertoppen geïmplanteerd waarmee het mogelijk is om de vorm en sterkte van elektromagnetische velden aan te voelen. Ook heeft zij in haar knie een chip aangebracht, de zogenaamde Southpaw, die haar voortdurend het magnetische noorden fysiek laat voelen. Het idee is dat het continue signaal haar brein zodanig aanpast, dat Lepht hetzelfde richtingsgevoel als een duif ontwikkelt.

We are gods. Our tools make us gods. In symbiosis with our technology, our powers are expanding exponentially and so too our possibilities. – Jason Silva

De Iraaks-Amerikaanse Wafaa Bilal heeft in 2011 onder het mom van kunst op de achterkant van zijn schedel een titanium schijf door een tattoo- en piercingartiest laten implanteren. Op deze ronde plaat kan een camera worden gemonteerd. Iedere minuut maakt deze camera een foto van hetgeen er achter hem afspeelt. Dit project zou oorspronkelijk een jaar moeten duren, maar na enkele maanden moest de metalen plaat verwijderd worden, het begon te aansteken en bezorgde Bilal een kloppende hoofdpijn.

Gloeiarm

Het bedrijf Grindhouse Wetware probeert de startup voor bovenstaande ontwikkelingen te zijn. In huis ontwikkelt het bedrijf nieuwe technologieën waarmee ze de mens upgraden naar de volgende versie. Deze week behaalde het bedrijf met haar nieuwste speeltje het nieuws. Het heeft een LED-lamp ontwikkeld, de zogeheten Northstar V1, die wanneer het onder de huid is aangebracht het mogelijk maakt om een tatoeage van de achterkant te belichten. De hardcore fans van het bedrijf hadden hierom gevraagd. Het apparaatje bootst hiermee het fenomeen van bioluminescentie na, het soort licht dat geproduceerd wordt door onder andere vuurvliegjes en sommige kwallen.

De vijf lampjes worden aangestuurd door een magneet. Door er met een magneet over heen te bewegen gaan de lichtjes voor tien seconden aan, daarna schakelen ze weer over naar de slaapstand. In totaal moeten ze zo’n 10.000 keer kunnen knipperen. Goed genoeg om 27 jaar in het lichaam te kunnen verblijven.

Voor een buitenstaander lijkt het zinloos, maar volgens Tim Cannon (een van de oprichters van Grindhouse Wetware), is dit de volgende stap in onze evolutie. Technologie en mensen groeien volgens hem in de nabije toekomst samen en hij wil alvast in deze toekomst leven.

Hoogmoed komt voor de val

De zoektocht om onszelf te ontstijgen, om ons te ontdoen van de door de natuur opgelegde fysieke limieten, is er één van alle tijden. In de Griekse mythe over Icarus worden hij en zijn vader Daedalus gevangen gezet door koning Minos in een toren op het eiland Kreta. De enige manier om te vluchten is via de lucht. De ingenieuze Daedalus gebruikt was en veren om vleugels voor hem en zijn zoon te maken. Tijdens hun vlucht waarschuwt Daedalus zijn zoon om niet te hoog en niet te laag te vliegen. Als Icarus te laag vliegt, dan zal het zeewater zijn vleugels te zwaar maken en als hij te hoog vliegt, dan zal de zon het was doen smelten. Icarus kan de verleiding echter niet weerstaan. ‘Aangetrokken door een verlangen naar de hemel’ stijgt hij op richting de zon, met als gevolg dat de was in zijn vleugels smelt en Icarus in zee stort. Deze val overleeft Icarus niet, maar vlak voor hij stierf, bereikt hij een euforisch moment. Heel even was hij geen mens meer. Met de uitbreidingen van de vleugels op zijn lichaam, vloog Icarus hoger dan de goden van Olympus.

Nu zijn we op een punt in de tijd beland waarin we daadwerkelijk voor god kunnen spelen. De smartphone is het allereerste exponent van deze trend. Het apparaat is vergroeid met onze hand. Het is voor velen de afstandsbediening om ons fysieke leven te besturen. Het is een extensie van ons lichaam. Het is als het ware onze neocortex geworden. Is de smartphone nog een apparaat wat zich buiten ons lichaam bevindt, de volgende stap, zoals de diverse biohackers en transhumanisten aantonen, is dus onder de huid. Technologie en mens zijn hiermee onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Mens en technologie zijn een symbiotische relatie met elkaar aangegaan. De een kan niet meer zonder de ander. Waar zouden we zijn zonder onze digitale agenda, ons digitale telefoonboek en ons navigatiesysteem? Met behulp van informatietechnologie wordt deze relatie nu verder vormgegeven. Vraag is natuurlijk waar dit allemaal toe zal leiden? Mogen wij mensen wel voor god spelen?