Stop de pedocandy commercial, of niet?

8 september 2009, 08:24

{title}Terwijl de mediafielen als kemphanen op de vierkante centimeter elkaar de tent uitvechten over de Joop danwel Jaap (zoooo’n testosteron-issue, LR) lijkt het Echte Grote Marketingnieuws van nu-nu-nu een beetje naar de achtergrond te verdwijnen. Maar daar willen we wat aan doen en ik ben ten behoeve van de dodebomenjournalistiek toch heel benieuwd naar uw plenaire bijdrage aan de onvolprezen rubriek ‘facts inside’ in MarketingTribune en wel over snoepreclame voor kinderen. Toegegeven: Staat sedert 1302 op de marketingagenda en zal daar ook nog wel een tijdje blijven staan, maar gisteren werd er toch een besluit genomen, of misschien juist niet genomen want het mag nog steeds: reclame voor ongezonde producten keihard via de publieke zenders (en de commerciëlen) afvuren op kindertjes die het verschil tussen een banaan en een banaanschuimpje nauwelijks bevatten. Door sommigen wordt dat verschrikkelijk gevonden, anderen zuchten dat de freedom of commercial speech godzijdank intact blijft. Het ene kamp verfoeit de betutteling, het andere vraagt zich af waarom we anno nu, met alles wat we weten over volksziekte nummer 1, blijven hangen aan idealen die onszelf te gronde richten.

We zijn benieuwd naar uw mening. Snoepreclame op tv: ‘vreselijk’, ‘moet mogen’, ‘moet mogen, maar niet bij de publieken’ of ‘sorry, next…’ Uw beste en prikkelend onderbouwde bijdragen halen de drukkerij…

luuk ros
Manager Merk & Media van NIMA bij NIMA

Binnen het Nederlands Instituut voor Marketing verantwoordelijk voor de het merkmanagement van NIMA, content (die we al dan niet in samenwerkingen met leden en derden publiceren) en verbindingsofficier richting pers en stakeholders. Ik was van 2018 tot 2024 Hoofdredacteur van Marketingfacts. Studeerde in 1995 af (hbo Communicatie) en werkte bij een aantal corporates (Albert Heijn, DaimlerChrysler/debitel en Praxis), bureaus (Van Oorschot, Coebergh), maar vooral bij B2B-vakmedia (Telecommerce, Tijdschrift voor Marketing, Marketingonline, MarketingTribune, Marketingfacts) en inmiddels dus bij de beroepsvereniging voor professionals in marketing. Marketing-nerd. Professional Consumer. Retailmarketing. Leest/luistert/kijkt alles wat los en vast zit over innovatie in marketing. Bedenker van de NIMA Marketing Day.

COMMUNITY
Categorie
Tags

11 Reacties

    Peter Bonjernoor

    Zo, maar even een reaktie dan – beetje sneu als het hier leeg blijft… 😉

    Persoonlijk zie ik die reclames liever niet, omdat het inderdaad het beoogde effect heeft op mijn dochter. Aan de andere kant bestaat er ook nog zoiets als opvoeding, waardoor een simpel ‘nee, dat gaan we niet doen’ het probleem ook oplost.

    Echter, niet elke ouder heeft zo’n indrukwekkende invloed op zijn kind als ik, en niet elk kind schikt zich even gemakkelijk in papa’s beslissing als mijn dochter doet. :o)

    Daardoor worden er dus wel degelijk ouders geconfronteerd met het feit dat dankzij de snoepreclames ze (onnodig) aan hun kop gezeurd worden door die kleintjes die zoetigheid willen.

    Los van de snoepfabrikanten, -verkopers en hun marketeers denk ik dat de meerderheid toch wel een voorkeur zou hebben voor het verbieden ervan.


    8 september 2009 om 12:20
    mgvandenbroek

    Als je dit gaat verbieden kom je in een ingewikkelde discussie terecht: wat is snoep? Alles wat niet per definitie noodzakelijk is voor gezonde dagelijkse voeding? Of: alle voedingswaren die zoveel suiker bevatten dat de kindertandjes als sneeuw voor de zon wegsmelten?

    Ik hou niet zo van verbieden en geloof wel in de kracht van bewust ouderschap. Ik wil wedden dat ouders het ook bijzonder vervelend vinden dat bijna alle supermarkten bij de kassa al het losse snoepgoed uitstallen. De kindertjes zien het, en willen het. Aanbod creëert behoefte. Als ouder doe je het dan altijd verkeerd: of je zegt dat het niet mag en hebt een huilerd bij het zoeken van de bonuskaart. Of je hebt de afkeurende blikken van ouders in je nek, die wél weerstand kunnen bieden aan het gebrul.


    9 september 2009 om 06:00
    jeannine

    Bewust ouderschap

    Niemand verplicht je om TV te kijken je hebt de vrijheid om het toestel uit te laten!

    Dan komt er geen enkele reclame boodschap je huiskamer binnen, je kan het zelf sturen!

    In de winkels is het aanbod groot maar niemand verplicht je alles te kopen je bepaald zelf wat er gekocht wordt.

    Het is beter om als bewuste consument te kopen en je kinderen een goed voorbeeld te geven.


    9 september 2009 om 06:30
    Fred Stapel

    Zoals bij alles ligt het antwoord in de nuance. Natuurlijk ligt er een grote verantwoordelijkheid bij de ouders. Zij hebben een belangrijke voorbeeldfunctie. Ik vind dat mensen in de eerste plaats zelf moeten weten wat ze doen. Mits ze hun verantwoordelijkheid nemen ten opzichte van hun omgeving en de maatschappij waarin ze leven. Je kunt reclame zien als een uiting van die maatschappij. Het vertegenwoordigt een beeld van wat wel en niet geaccepteerd of normaal is. Waar je wel en geen reclame voor maakt laat voor veel mensen dan ook zien wat wel en niet geaccepteerd is. Kijk naar de sigarettenindustrie. Ik denk dat het reclameverbod een grote invloed heeft (gehad) op de lange termijn acceptatie of het ‘ stoer zijn’ van roken. Met name bij jongeren. En de laatste onderzoeken laten hier zien dat een stuk minder jongeren (van alle opleidingsniveaus) roken!

    Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet zo op reclameverboden of betutteling van bovenaf. Ik laat liever de betreffende industrie zelf de verantwoordelijkheid nemen. Maar hoeveel verantwoordelijkheid mag je verwachten van een sector die eigenlijk zou moeten zeggen dat de mensen hun producten beter niet moeten kopen? Dit is niet reeel. En daarom zou een reclameverbod best eens kunnen bijdragen aan een duurzaam ander snoep- en eetgedrag van kinderen en volwassenen.


    9 september 2009 om 06:45
    Maurits Breedveld

    Niet alleen snoep, maar alle reclame tussen en rond kinderprogramma’s zou verboden moeten worden. Ze worden al hebberig genoeg gemaakt in deze maatschappij.

    Beste groet, Maurits


    9 september 2009 om 07:20
    Peter Bonjernoor

    Natuurlijk zijn zaken als verantwoord ouderschap belangrijk, maar wat me in dit geval bijzonder stoort is dat de doelgroep er een is die (nog) niet in staat is reclame te zien voor wat het is. Laten we eerlijk zijn – ook volwassenen tuinen er nog in, want als dat niet zo was was er geen reclame meer… 😉

    Er wordt dus bewust gemikt op een groep die extreem gevoelig is voor reclame, en dat zou je in mijn ogen zelfs misbruik maken kunnen noemen.

    Mijn dochter is nu 9 en ondanks dat ze van mij meerdere malen gehoord heeft hoe sommige dingen werken krijgt ze nog steeds een waas voor haar ogen en wordt ze helemaal hyper als ze ergens leest dat ze alleen maar haar emailadres hoeft in te vullen om iets te kunnen winnen. Zo werkt dat nou eenmaal met kinderen, en ik vind het niet lovenswaardig als je daar juist op inspeelt/gebruik van maakt/misbruik van maakt.

    Het zou toch de omgekeerde wereld zijn als ik zoals Jeannine schetst de TV maar uit moet laten… 😉


    9 september 2009 om 07:21
    Justin

    40% van de Nederlanders lijdt aan overgewicht, bij kinderen is dat aantal 15% las ik van de week. Dat komt grotendeels door wat en hoeveel je in je mond stopt en hoeveel je vervolgens door fysieke beweging verbrandt krijgt. Als ik die cijfers lees, lijkt reclame voor voedingsproducten goed te werken 😉


    9 september 2009 om 09:13
    Peter Bonjernoor

    @Justin – het lijkt me meer dat al dat spelen van kinderen goed werkt… 😉


    9 september 2009 om 10:49
    Peter Bonjernoor

    Wii? Tikkertje, voetballen, dat soort dingen. Daar blijf je wel van in vorm!


    9 september 2009 om 13:10

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!