TED Global (1) – Wie zijn daar eigenlijk?

23 juli 2009, 04:18

TED UKCameron Diaz en ik wassen onze handen op de toiletten van het Randolph Hotel, en maken een praatje over TEDxAmsterdam. We komen allebei te laat bij het Oxford Playhouse om nog een plekje te bemachtigen in de overvolle theaterzaal, en worden doorverwezen naar een zolderzaaltje met twee televisie schermen. Het geluid werkt daar helaas niet. Ondanks de 4500 dollar kostende toegangskaartjes, blijft het gezelschap rustig zitten wachten, terwijl de eerste spreker al begint.

We zijn in Oxford voor TED Global! TED Global is de Europese tak van het roemruchte TED congres, en brengt net als zijn Amerikaanse versie een bijzondere verzameling sprekers bij elkaar. Wetenschappers, kunstenaars, filosofen, politici, ondernemers maar ook een priester en een stuntman: het is een bonte rij en de onderwerpen zijn al even gevarieerd.

Wat zijn de indrukken van de eerste overvolle dag? Het is in ieder geval de enorme diversiteit in deelnemers die TED bijzonder maakt. Iedereen hier lijkt wel een geweldig verhaal te hebben, je wordt er verlegen van. De TED University, het ochtendprogramma waar deelnemers zelf korte presentaties geven bood een ademloze serie van onderwerpen. Oxford Professor Ian Goldin laat een levende cel zien, gemaakt in een lab. “Now we can grow any cell, any tissue, any limb…I do not think we will have a Special Olympics in 2030”, medisch manager Thomas Senderovitz denkt dat we in de toekomst electrodes op onze huid zullen tatoeeren die in real-time onze biologische netwerken monitoren. Wetenschap en toekomst zijn ruim aanwezig, maar ook stripverhalen in Iran, vragen van Afrikaanse boeren aan een telefonische infolijn, Idols in Afghanistan, en de hokjes in de tuin die mannen voor zichzelf bouwen. Als het maar interessant is. De Italiaanse Sabrina Maniscalco vertelt over quantum fysica, en doet dat grappig en boeiend. Het is niet dat ik nu werkelijk iets begrijp van dit mysterieuze terrein, maar ik begrijp hoe enorm het gebied is, en dat er geweldige mensen zijn die dit wel snappen.

Het overkoepelende thema is “The substance of things unseen” – wat zich in de praktijk vertaalt als verhalen over allerlei ontwikkelingen en onderwerpen waar je als nieuwsgierig mens graag wat van wil weten. Zoals TED moderator June Cohen het verwoordt: “You start to feel smarter and smarter as different parts of your brain are awakening.”

Het bijzondere van TED is dat die nieuwsgierigheid ook de deelnemers zelf betreft en dat iedereen met iedereen praat. Wie heb ik ontmoet op de eerste dag? Een architecte met interesse in voedselsystemen, een venture capitaliste uit Londen, een vastgoed ontwikkelaar uit Mexico, de directeur van een theater in New York, iemand die van plan is om alle ‘niet religieuze maar wel spirituele mensen’ via Facebook te verzamelen om nieuwe rituelen mee te ontwikkelen (“50 million in the US alone!”) Maar ook een man die in Congo een boerenbedrijf heeft opgezet, en een jongen die in Jamaica kinderen robots leert te bouwen: zowiezo veel sociale entrepreneurs met eindeloos en bewonderenswaardig optimisme.

De hoogtepunten van de eerste congresdag waren schrijver Alain de Botton met een prachtig verhaal over onze waarden rond werk en status, Willard Wigan die kunststukjes maakt die passen in het oog van een naald, en ‘surprise guest’ Prime Minister Gordon Brown die met passie en humor sprak over de noodzaak om tot nieuwe vormen van internationale samenwerking te komen en zijn overtuiging dat de nieuwe netwerken daar bij gaan helpen.

Gordon Brown is inmiddels op TED.com te bekijken, net als uitgebreide verslagen van alle andere presentaties (de video’s volgen binnenkort).

TED Global is voor veel deelnemers een korte ‘‘sabattical’ en het gevoel van plezier om hier te mogen zijn is dan ook groot. Het sprookjes achtige Oxford, en de warme interesse van alle deelnemers voor elkaar dragen daar absoluut aan bij. Wanneer ik tijdens de openingssessie uiteindelijk samen met een mopperende deelnemer naar een ander zaaltje stiefel in de hoop daar wel beeld met geluid te kunnen vinden voegt hij me dan ook toe, ‘tja, als ik nu ga klagen en mijn geld terugvraag, mag ik de volgende keer vast niet meer komen’.

Op 20 november 2009 vindt TEDxAmsterdam plaats in de Hermitage. Monique van Dusseldorp is betrokken bij deze Nederlandse editie van TED. Samen met Jin Stolze en Marian Spier bezoekt ze TED Global om inspiratie op te doen en contacten te leggen. Via Marketingfacts doen zij hiervan verslag.

"Monique van Dusseldorp (1965) is the founder and CEO of Van Dusseldorp, an Amsterdam based research company focussed on European internet developments. Van Dusseldorp provides research and analysis, pan-European data gathering, access to new media networks, as well as project management. Van Dusseldorp previously worked at the European Institute for the Media in Dusseldorf, Germany, which she joined in 1992 in Manchester. She later became the institute's Director of Communications and a member of the management team. From 1997 to 1998 she worked as a media analyst for Dutch publishing and media house Wegener Arcade."

Categorie
Tags

4 Reacties

    Dennis

    TED is echt geniaal. Staat hoog op mijn lijstje met dingen die ik ooit wil bezoeken, het is alleen onbetaalbaar (zeker voor een student). Ik zie het de aankomende jaren dan ook nog niet gebeuren.


    23 juli 2009 om 06:05
    Justin

    De aanwezigheid van Gordon Brown als spreker vind ik wel opvallend. Hij is een gehaaid politicus, maar blinkt nou niet uit op de TED-thema’s techniek, entertainment of design.


    23 juli 2009 om 07:27
    Susan Krieger

    Ik ben addicted to TED. Hoge toegangsprijs dus ik hou het voorlopig bij de website.


    23 juli 2009 om 16:59
    Melle Gloerich

    Leuk overzicht van hoe dat nou gaat op zo’n TED-evenement, ze lijken altijd zo mysterieus 🙂

    Ik ben vooral benieuwd naar hoe TED er voor zorgt dat de deelnemers met elkaar in contact komen en blijven. Ik zie bij andere evenementen wel eens eens dat je iets over jezelf moet zeggen met een sticker maar dat werkt alleen als je zo dicht op elkaar staat dat praten wel erg intiem aandoet.

    Natuurlijk is iedere bezoeker interessant, en juist het idee dat TED invite-only is draagt bij aan de kwaliteit, maar sommige bezoekers zijn voor mij interessanter dan andere mensen. Zo heeft iedereen een andere groep mensen die interessanter zijn dan de andere mensen. Hoe denken jullie daar over na? Wordt daar überhaupt iets mee gedaan of blijkt dat juist die toevallige gesprekken met mensen waarvan je niet verwacht dat ze bijzonder zullen zijn dat juist wel zijn?

    En na het evenement? Hoe blijven mensen die bij bijv. TEDxAmsterdam zijn geweest met elkaar in contact?

    Kortom, ik ben benieuwd hoe je er voor zorgt dat tijdens een evenement mensen meer waardevolle contacten hebben en hoe een evenement langer waarde blijft creëren dan alleen op de dag zelf.


    28 juli 2009 om 07:17

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!