SlideshareReview(11): The future of media in the social era
“Nee, onze klant zit niet op internet, onze klant is geen doe-het-zelver, die wil persoonlijk geholpen worden”, ik kan het me nog goed herinneren. Wat waren we blij met de keiharde cijfers over de internetpenetratie in Nederland waaruit bleek dat elke Nederlander minimaal een beetje doe-het-zelver was geworden op het net. Omdat het natuurlijk ook veel makkelijker was geworden voor de klant om zichzelf te informeren. Het internet heeft heel veel markten gedemystificeerd en transparanter gemaakt waardoor de consument emancipeerde en op eigen benen leerde staan.
Maar ondanks dat nu vrijwel iedereen op internet zit, met uitzondering van zeer specifieke doelgroepen zoals bijvoorbeeld analfabeten, wordt het medium niet door iedereen op dezelfde manier gebruikt. De mate van gebruikersactivatie verschilt enorm: daarmee wordt bedoeld de mate waarin de gebruiker participeert en ook produceert. Er zijn huisvrouwen die vooral spelletjes spelen, tieners die msn-en, zzp-ers die blogs schrijven enz. In deze Slideshare van Jeremiah Owyang van Forrester worden een aantal typen internetgebruikers gedefinieerd: Creators, Critics, Collectors, Joiners, Spectators, Inactives. De slideshare vertelt dat het aantal “ Inactives” is afgenomen ten gunste van het aantal actievelingen en dat jongeren actiever zijn dan volwassenen, zowel in het produceren van content, het leveren van commentaar, het verzamelen van content, het deelnemen aan sociale netwerken en het consumeren van content. Maar de les is natuurlijk dat er een beetje van elke type in ieder mens schuilt, afhankelijk van de omgeving. Ons profiel is versnipperd, onze persoonlijkheid bestaat uit heel veel facetten. Kijk naar mijzelf: ik joinde vroege Hyves, nu vooral LinkedIn, ben spectator op o.a. vergelijkingssites, collector via delicious, creator op Marketingfacts en inactief op twitter en 99,999% van alle sites in de wereld. Het hoogst haalbare is als je als organisatie zo veel mogelijk mensen kan activeren. De hypothese is dat hoe hoger de mate van participatie en productie, hoe sterker de relatie van de gebruikers met de organisatie en hoe meer de gebruiker de organisatie zal promoten bij anderen.
De conclusie van de auteur is dat in deze tijd van Social Media en gebruikersactiviatie er anders gedacht moet worden over content. Content moet kunnen reizen en vorm-onafhankelijk zijn (amorf en vormloos zoals drilpudding) en het moet in hapklare brokken geserveerd worden (de kebab-spies). De vorm van media is voorgoed veranderd, het heeft nu de snelheid van een virus, de kracht van water en de macht van geld.