U snapt ’t niet

13 september 2007, 07:47

Wat moderne kunst betreft, zijn er twee soorten (potentiële) consumenten: zij die het snappen, en zij die het niet snappen. En omdat de tweede groep aanmerkelijk groter is dan de eerste (en bovendien geheid meer kliks oplevert), heb ik als titel maar voor ‘u snapt het niet’ gekozen 😉

Mensen die moderne kunst niet snappen, plegen nogal eens te opperen dat hun kind dat ook kan. En laten daarmee zien dat zij alleen naar het schilderij kijken, en daardoor het grotere geheel niet zien. Want kunst is natuurlijk veel meer marketing, dan verf.

Ik heb zelf op de AKI gezeten, en heb daar meer geleerd dan alleen maar kunstwerkjes maken. Het belangrijkste leermoment vergeet ik nooit meer: ik had wegens ernstig tijdgebrek een belangrijke opdracht ‘ruimtelijk’ binnen een half uurtje in elkaar geragt: Een van sloophout in elkaar getimmerd kistje, met een uit een oude krant gescheurde foto van moeder Theresa onder een aureooltje van een zilvergeverfd muizen-wervelkolommetje, opgeleukt met stukjes roest en onbelichte film. Het leek echt nérgens op, maar ach… ik had toch wát.

De lerares was lyrisch; ze had zelden zo’n mooi kunstwerk gezien. En interpreteerde het vervolgens zo bevlogen dat zelfs ík er in ging geloven. “U heeft ‘t allemaal prachtig verwoord”, antwoordde ik. En kreeg een negen.

Wat ik daarvan leerde is dat de kunst veel minder belangrijk is dan het verhaal. En dan bedoel ik niet eens het verhaal dat de kunstenaar er bij verzonnen heeft, maar het verhaal dat zijn klanten erin zien.

Mensen die moderne kunst kopen, kopen twee dingen: een houvast en een verhaal. Het kunstwerk moet bij het interieur passen en een beetje opvallen, en het verhaal moet prachtig zijn en makkelijk te vertellen.

Sony Classics – geen idee waarom dat classics heet – brengt volgende maand de film ‘My Kid Could Paint That’ op het scherm. Een film waarvan zowel de mensen die moderne kunst snappen als degenen die dat niet doen gelukkig worden. Maar één groep mensen wordt er geheid bijzonder óngelukkig van, en dat zijn de ‘miskende’ kunstenaars. Die best leuk kunnen schilderen, maar geen verhaal hebben.

Carl Mangold
Video Advertising & Content Producer bij Carl Mangold

Carl Mangold produceert video advertising en -content voor online marketing, van concept tot en met oplevering. Én realiseert en optimaliseert het bereik ervan, op basis van in overleg gedefinieerde KPI's. “People around the world are now watching 1.000.000.000 hours of Youtube’s incredible content every single day!” (Cristos Goodrow, Youtube) “We move towards a world where video is at the heart of all our services” (Mark Zuckerberg, 27 juli 2016) “Video is where all of media is headed right now. There is no more valuable piece of property or entity then video in the world of media at all.” (Casey Neistat, 6 sept. 2016)

Categorie
Tags

8 Reacties

    Le Preinz

    Als iemand het maar kan uitleggen krijg je alles verkocht!


    13 september 2007 om 09:10
    Marc

    Een mooi stuk, dat me benieuwd maakt naar de film.


    13 september 2007 om 10:31
    Jos de Schiffart

    In het kort dus: Mensen die er ingetrapt zijn, en mensen die zich niet voor de gek laten houden?


    13 september 2007 om 10:55
    Annet

    @Le Preinz

    en dat is met elk product zo! 😉

    Mooi stukje Carl!


    13 september 2007 om 11:04
    mangold

    @Marc en Annet: Thanx.

    @Jos: Je snapt ’t niet 😉

    Het gaat erom dat je een goed verhaal koopt, met een handig ‘handvat’ (het schilderij, in dit geval). Welke handvatten heb jij in je huis hangen of staan, en welke verhalen horen erbij?

    Bij een IKEA postertje zit een bizar simpel en kort verhaaltje (“Ik vond die muur nogal kaal, en ben dus even naar de IKEA gefietst”). Bij goede kunst zit een veel mooier en langer verhaal (“Ik heb ’t in the middle of nowhere gekocht van een gigantisch grote en sterke vent die zich laat inspireren door de gezichtjes die albino kolibri’s trekken tijdens het paren en schildert met door Inuit eskimo’s verzameld zeeleeuwsperma.” ofzo).


    13 september 2007 om 11:42
    Jan Kolstee

    De kunst van kunst, is om het te verkopen


    13 september 2007 om 14:59
    Peter Bonjernoor

    Het verhaal achter ‘kunst’…tsja.

    Ik heb nog nooit iemand ontmoet die me uit kan leggen wat ‘kunst’ nu eigenlijk is, en zolang dat zo is blijf ik het onzin vinden – stelletje miskende frustraten die proberen met een quasi interessant verhaal nog iets van luster te creeeren rond hun gebroddel.

    Net schrijvers, eigenlijk… 😉


    13 september 2007 om 18:53
    ewout@onedaycompany.nl

    Ik lees mijn zoon ’s avonds voor van Olifant, die alle doeken van zijn buurman krokodil wel wilde hebben, maar hij had maar geld voor 1.

    Krokodil maakt een apart doek voor hem, helemaal wit. Als hij er naar kijkt en zijn ogen dicht doet, ziet hij alle schilderijen van de wereld en geniet.

    Tot hij er achter komt dat hij niet meer naar het witte doek hoeft te kijken om toch ook die doeken te zien en gaat verhaal halen bij krokodil. Geen van de andere schilderijen haalt het uiteindelijk bij olifant’s eigen fantasie en hij keert tevreden naar huis terug met zijn witte doek.

    Dus : ja, misschien kan een kind het ook maken. En ja, misschien zijn we wel “misleid” door het mooie verhaal. Maar : waar halen we anders die mooie verhalen, waardoor we zoveel nieuws en moois zien ? Onze eigen fantasie is dus de maker van de mooiste kunst.


    14 september 2007 om 04:48

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!