Waarom praten wij alleen maar over onszelf?
Velen in ons vakgebied nemen zichzelf veel te serieus. Stel je eens voor dat bakkers, timmerlieden, verwarmingsmonteurs, onderwijzers of andere vaklieden dezelfde praktijken hanteren als velen van ons?
Onlangs vroeg een gewaardeerde vakgenoot zich op LinkedIn af waarom we vaklieden zoals elektriciens en bakkers blind vertrouwen, maar marketeers niet. Toen ik de vraag las, dacht ik meteen het antwoord te weten: wij marketeers zitten tegenwoordig zo vol met bullshit dat het onze reputatie schaadt. Een goed voorbeeld is het lachwekkende aantal persberichten dat we over ‘onszelf’ sturen.
Het grote probleem: velen in ons vakgebied nemen zichzelf veel te serieus. Stel je eens voor dat bakkers, timmerlieden, verwarmingsmonteurs, onderwijzers of andere vaklieden dezelfde praktijken hanteren als velen van ons? Eén dag en we zouden knettergek worden:
De dag begint al vroeg met de aankondiging van Loonwerkersbedrijf De Vries uit Nijkerkerveen. Vol trots en tromgeroffel kondigen ze de komst van maar liefst vier nieuwe medewerkers aan. Henk, Linda, Jeroen en Wilco staan te trappelen om het verschil te gaan maken in het MKB-bedrijf de scale up. Dat valt ook wel op te maken uit de ongemakkelijke glimlach van de vier medewerkers op de bijgeleverde persfoto. ‘Hoewel De Vries al in 1984 is opgericht, blijven zij zich onderscheiden door hun gestructureerde en geavanceerde klantstrategie, anders dan de grote spelers in de conservatieve branche’, aldus Henk die als hr-medewerker Chief Happiness Officer aan de slag gaat. Jeroen sluit zich aan bij het team als de nieuwe communicatiemedewerker Global Brand Director. Met zijn achtergrond is hij de perfecte persoon om de brand & communications -tak van De Vries leiding te geven, aldus meewerkend voorman Managing Director Jan de Vries.
‘Pareltjes’ van teksten
Niet veel later stuurt Timmerbedrijf Jansen ook vol trots een persbericht de deur uit dat ze een nieuw account hebben gewonnen: Ze mogen een kleine uitbouw van het gemeentehuis in Oldenzaal verzorgen. Vol trots meldt het bericht dat de gemeente na een zeer uitgebreide pitch viel voor hun innovatieve aanpak, die opgesloten zit in hun DNA. Algemeen directeur CEO Roel Jansen: ‘Dit is een echte gamechanger voor de industrie en sluit perfect aan bij onze missie om gemeenten de meest innovatieve en efficiënte tools te bieden voor hun huisvestingsbehoeften.’ Gezaghebbende vakmedia nemen het persbericht inclusief de pompeuze zinnen gelukkig vrijwel integraal over, zodoende kunnen we allemaal genieten van deze ‘pareltjes’ van teksten.
Electrotechniek Bakker uit Hardegarijp kan niet achterblijven en stuurt, verrassend, ook een persbericht. Ze hebben namelijk een award gewonnen, een hele prestigieuze. Het bedrijf blijkt een heuze five star winner in het jaarlijkse Electra100-onderzoek. ‘Voor de vierde keer uitgeroepen tot #1 in de Electra100 voor “Full-Service Electriciens middel-groot” regio Noord-Oost Friesland’ jubelt de trotse eigenaar Founder Lucien Bakker. Hij vergeet daarnaast gelukkig niet het harde werk van het team en de trots en het vertrouwen van de fijne samenwerking met alle (!) klanten te noemen.
Maar wie die dag een beetje rond scrollt op LinkedIn valt op dat vrijwel alle Nederlandse elektriciens tot de winnaars behoren. Is er überhaupt sprake van een wedstrijd als er geen verliezers zijn? De Electra100-prijzen moet je trouwens niet verwarren met de Eletriq50-awards, een zeer vergelijkbare awardshow, maar dan van een ander vakblad, dat tot vergelijkbare reacties leidt van alle deelnemers die gek genoeg ook daar allemaal winnen.
Guilty pleasure
Het is ondertussen een guilty pleasure van mij geworden: kijken welke onzin we nu weer uitbraken als marketeer en verpakken in een persbericht. Maar hoe grappig ik het ook vind: Marketing gaat toch juist om het centraal stellen van de ander en niet jezelf? Dat is toch wat alle bureaus hun klanten continu vertellen? Waarom praten we dan toch zo vaak over onszelf? Wij zijn zo vol van ons zelf dat we elke spreekwoordelijke scheet die we laten, zien als een aanleiding voor het versturen van een persbericht. Een bericht met weinig tot geen nieuwswaarde, enkel geschreven ter meerdere eer en glorie van ons eigen ego.
En het gekke is, we vinden het allemaal nog normaal ook. Het is een collectief verschijnsel: Ik heb me er in het verleden ook aan bezondigd; mijn excuses, maar misschien helpt het als ik zeg dat ik me er nog steeds vies over voel. Wees trots op je werk, deel de mooie uitkomsten vooral maar misschien moeten we niet alleen maar over onszelf praten in onze bedrijfscommunicatie. Ook al doet de rest dat wel. Het hoeft niet, echt niet. Neem jezelf dus niet zo verschrikkelijk serieus, want daardoor doet straks niemand dat meer.
Dit artikel verscheen eerder in MarketingTribune 12, 2024.
Headerbeeld: Nanny Kuilboer | Bing Create