Boekrecensie: Geen commentaar!
Risico- en crisiscommunicatie is een relatief nieuwe discipline binnen de communicatiebranche en in reputatie- en issuemanagement. Rampen zijn er altijd geweest, hoe we daar mee omgaan, en de rol die aan communicatie wordt toegekend, neemt de laatste jaren een vlucht. Dat er draaiboeken klaarliggen voor ziekenhuis en politie lijkt logisch. Nu krijgt in steeds meer organisaties en in de literatuur ook de rol van communicatie een plaats in dat geheel. De auteurs van ‘Geen commentaar!’ zijn ervaren vanuit eigen bureaus en vanuit verschillende typen organisaties in Nederland en België.
Het boek behandelt hoe organisaties op risico- en crisiscommunicatie anticiperen, het waarom van risico- en crisiscommunicatie, hoe mensen met risico’s en crises omgaan vanuit verschillende wetenschappen, vanuit welke perspectieven communicatie een rol kan spelen en de veranderende kijk in organisaties over hoe risico’s worden besproken, welke competenties bij welke rollen in het crisisteam passen, hoe nieuwe en traditionele media worden ingezet en hoe je kunt oefenen met het communicatieve deel van de brandoefening. De auteurs geven heldere en praktische handvatten voor dat deel van een crisis dat goed voor te bereiden is. Ze doen dat aan de hand van theorie en verwijzingen naar derden, aan de hand van cases waarbij ze zelf betrokken waren en met voorbeelden van een virtuele crisismanager.
Geen commentaar!
Communicatie in turbulente tijden
Hugo Marynissen, Stijn Pieters, Sofie Van Dorpe, Anne-Marie van het Erve en Frank Vergeer
Business Contact 2010
200 pagina’s
ISBN 9789047003588
Mijke Post (35) is docent aan de Haagse Hogeschool bij de opleiding Communicatie. Daar geeft ze vakken als monitoring, PR, kennismanagement en communicatieplanning. Ze begeleidt studenten in hun studie, bij stages, projecten en afstuderen. Haar studenten wonnen de publieksprijs bij de PR Talentenjacht van Van Hulzen in 2008. Daarnaast doet ze de opleiding Competentiegericht Coachen als onderdeel van de Master Organisatiecoach. Naast haar functie als docent schrijft ze recensies voor MarketingTribune over vakliteratuur. Namens de redactie zit ze in de jury van de PIM-marketingliteratuurprijs. Vóór het onderwijs werkte zij bij interactief reclamebureau Qi.
Wat is er nu goed aan dit boek? Wat heb je er zelf uitgehaald? Waarom zouden we dit toch echt moeten lezen? Kortom wat vond je er nu van? Dat mis ik nog in deze recensie.
Dag Erik,
Deze recensie wordt 1 op 1 doorgeplaatst vanuit MarketingTribune. Onze recensent wordt gevraagd een indruk te geven van de inhoud, opbouw, relevantie, dat soort zaken, om daarmee de lezer op de hoogte te brengen van wat er verschijnt en voor wie het verschenen is (en dat alles in de heel beperkte ruimte die we daar op de dode bomen voor hebben). Alleen echte hoogvliegers worden warm aanbevolen, voor de rest geldt dat de lezer het zelf maar moet uitmaken. In overleg met de MF-redactie is ooit bedacht dat dit ook handige informatie kan zijn voor MF-lezers (lijkt me wel overigens), maar meer dan die korte indruk zal het niet worden. De recensent heeft overigens ook weinig tijd om in te gaan op vragen en opmerkingen want die staat gewoon de hele dag college te geven aan de marcom-bloem der natie (in ruil voor haar bijdragen krijgt ze de recentie-exemplaren, die ze weer verspreidt onder studenten en docenten die met de besproken deelgebieden bezig zijn).
Het is precies, zoals Luuk zegt. Wat onverlet laat dat de uitnodiging aan ieder die tijd heeft zich te verdiepen in boeiende marketingliteratuur en daar boeiende recencies over weet te schrijven meer dan open staat.
Geachte heer Van Roekel, dank voor uw kritische reactie, goed boek maar ik kan onmogelijk bepalen of u het moet lezen of niet.
Matthijs en Luuk dank voor jullie reactie en uitleg / support
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!