Economisch weerbericht (80): Bezuinigen met de afvalindex
We weten het ondertussen wel. We moeten bezuinigen. Alle financiële ellende wordt over de hoofden van de burgers uitgestrooid. Burgers kunnen via bezuinigingsoperaties van de (semi-) overheid en of door middel van belastingverhogingen de schulden van de overheid opdweilen. Overigens hebben veel mensen zelf in meer of mindere mate bijgedragen aan de huidige situatie. Er is teveel geld geleend. Dat het pijn gaat doen, staat vast. Volgens verschillende verwachtingen kunnen we de komende jaren een koopkrachtdaling van 4 à 5 procent tegemoet zien. Hoe kunnen we de schade van deze financiële operatie beperken?
Historische context
Voordat we op deze vraag ingaan, lijkt het me goed om het ontstaan van de kredietcrisis in een historische context te plaatsen. De voedingsbodem van deze crisis kunnen we herleiden naar een samenspel van factoren, een opeenstapeling van beleidsregels, een wisselwerking tussen het gedrag van toezichthouders, bedrijfsleven, politici en consumenten. Na de moeizame jaren ’70 en na het akkoord van Wassenaar werden we uiteindelijk allemaal bevangen door een tijdgeest van grenzeloos optimisme en hebben we – jaar in jaar uit – alvast een voorschot genomen op de toekomst door alle mogelijkheden die ons op financieel gebied werden geboden zo maximaal mogelijk te benutten. Met ons volstrekt onverantwoordelijk (financieel) gedrag hielden we onvoldoende rekening met onze financiële toekomst.
Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw hebben we ons laten verleiden tot het consumeren van enorme massa’s voedingsmiddelen en goederen. De spaarquote liep hard achteruit, terwijl de kredietverlening stijl opliep. Het beschikbare geld werd uitgegeven aan dienstverlening of consumptie. Je kunt je afvragen of de afvalberg sinds de jaren tachtig niet harder is gegroeid, dan je op basis van de economische groei zou verwachten. We consumeren steeds meer en steeds zinlozer. Genieten we er nog wel van? Het einde van een op drift geslagen consumptiepatroon lijkt noodgedwongen nabij te zijn, omdat de overheid ons dwingt om mee te helpen aan het op orde brengen van de overheidsfinanciën.
Rigoureuze keuzes
We worden gedwongen om rigoureuze keuzes te maken omdat onze levensstijl en het daarbij behorende uitgavenpatroon een aanslag heeft gepleegd op onze spaarquote. De spaarquote is sinds 1999 gedaald van 12 naar 8 procent. Daarom is de route naar een nog lagere spaarquote bij voorbaat afgesneden voor huishoudens die niet in de financiële problemen wensen te komen. De gemiddelde Nederlander spaart tussen de 100 en 150 euro per maand. Dat is te weinig om uit eigen middelen afgeschreven duurzame consumptiegoederen te kunnen financieren. Huishoudens kunnen belastingverhogingen en (semi-)overheidsbezuinigingen opvangen door daar waar mogelijk weer meer te gaan werken, schulden af te lossen of door te bezuinigen.
Om een verlaging van het netto besteedbaar inkomen van 4 tot 5 procent op te vangen moet het huishouden van Jan Modaal ongeveer 10 à 15 uur per maand meer werken. Volgens deze indicatieve berekening moeten de Jantjes dan 1 à 2 dagen per maand meer werken. Zolang de werkloosheid nog stijgt zal het een lastige opgave worden om de uren op uw arbeidscontract te verhogen. Daarnaast spelen er natuurlijk nog allerlei andere persoonlijke en vermoedelijk belemmerende factoren mee zoals: het vinden van een goede oppas of de kosten die verbonden zijn aan de kinderopvang, werkdruk en voor velen ook hun leeftijd.
Dilemma
Het aflossen van schulden stelt u voor een heikel dilemma. Bij de huidige lage rentestand is het een groot offer om te besparen op de rentekosten. Om het netto besteedbaar inkomen met 10 euro per maand te verhogen moet u circa 1500 euro op uw doorlopend krediet (8%) aflossen. De gemiddelde Nederlander moet zijn spaarquote dus verdubbelen om maandelijks 10 euro meer te kunnen besteden. Een weinig aantrekkelijk scenario.
Bezuinigen is ten opzichte van de vorige twee mogelijkheden een vrij eenvoudig alternatief. U kunt nadrukkelijk stilstaan bij uw uitgavenpatroon. Maak een onderscheid tussen uw uitgaven aan materiële consumptiegoederen en immateriële consumptie (vakantie, verzekering of lidmaatschap). Uit de eerst genoemde categorie verdwijnt het restant van uw uitgave in de Kliko, papiercontainer of in de glasbak. Elke afvalbak is een optische weergave van het resultaat van uw consumptiegedrag. Als u wilt bezuinigen, kunt u elke afvalbak als een afslankmeter gebruiken. Hebt u besloten om het afval te laten slinken volgens een tevoren vastgestelde maatstaf, dan bent u aan het bezuinigen. U zult ervan opkijken hoeveel u bespaart als u erin slaagt om het afval met 30 cm te reduceren of als u eens een ophaaldag overslaat, omdat de afvalbak nog niet vol genoeg is. In elk geval bent u op weg om het lek in uw maandelijks uitgavenpatroon als gevolg van overheidsbezuinigingen of van belastingverhoging te dichten.
Arnoud Rademaker, auteur van het boek ‘Beleggen, volgens de principes van de beurscyclus, heeft grote belangstelling voor het menselijk (beleggers)gedrag. Met behulp van eenvoudige psychologische inzichten reflecteert hij ons gedrag op actuele economische ontwikkelingen. Hij is geïnteresseerd in economische- en beurscycli. De geschiedenis leert ons dat politici, toezichthouders, ‘het bedrijfsleven’ en consumenten zich continue laten verrassen door economische schokken. ‘Ken de geschiedenis, ken jezelf’. Hij weet als geen ander dat iedereen vanuit zijn eigen perceptie kijkt naar economische gebeurtenissen en dat hij daarmee ook zijn standpunten zijn inkleurt.
Over woekerpolissen in De Pers:
Door: Jan-Hein Strop
Gepubliceerd: gisteren 06:35
Update: gisteren 08:06
Advocaten en claimorganisatie Consumentenclaim bereiden processen voor om schade van zeven miljoen woekerpolissen te verhalen op verzekeraars.
‘Ellende gaat nu pas komen’
Woekerpolis woekert voort
In de aanval tegen de woekerpolis
Doorwoekeren
De woekerpolisaffaire is helemaal niet opgelost. Verzekeraars gaan gewoon door met hun praktijken. ‘Dit gaat ze nog jaren achtervolgen.’‘Dit is misleidend. Dit is een poging om het werkelijke kostenniveau van beleggingsverzekeringen te verdoezelen’, zegt de Amsterdamse hoogleraar financiële markten Arnoud Boot verontwaardigd. Hij reageert op onderzoek van Dagblad De Pers naar de communicatie rond de afwikkeling van de woekerpolisaffaire.
——————–
News Alert: Goldman Sachs readies forceful response : WIR HABEN ES NICHT GEWUSST
——————–
Goldman Sachs is preparing its most detailed defense yet to allegations that it misled clients in its mortgage securities business, arguing that it was unsure whether housing prices would rise or fall and did not take any action at odds with the interests of its clients.
An internal Goldman document, prepared for senior executives and obtained by The Washington Post, addresses the criticism that the bank invested its own money betting against the housing market while simultaneously urging clients to invest in securities that would increase in value only if the housing market did.
‘In de afvalbak met die zooi’. Of is dat een te boute uitspraak, Jaap? Blijkbaar kunnen consumenten vooral zichzelf een dienst bewijzen door hun financiën te versimpelen. Zet uw in- en uitgaven eens op een rij en streef ernaar om een lagere (hypotheek)schuld te hebben dan de gemiddelde Nederlander. Consumenten die in staat zijn om meer te sparen dan de gemiddelde Nederlander zien hun financiële zorgen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Zij hebben in ieder geval geen ingewikkelde financiële producten nodig.
We zijn geobsedeerd door geld. Het lijkt wel of ons levensgeluk ervan af hangt. We worden geboren met een lege schatkist, en zullen na ons overlijden weer in een andere (schattige) lege kist gelegd worden. Het is niet anders. Waar maken we ons zo druk om?
Een Britse onderzoeker (Dr. Roger Henderson) op het gebied van de geestelijke gezondheid heeft de term ‘money sickness syndrome’ bedacht. Hij doelt daarmee op de lichamelijke en psychische symptomen waaraan mensen lijden die gestrest zijn door geldzorgen. Tot de symptomen behoren kortademigheid, hoofdpijn, misselijkheid, huiduitslag, gebrek aan eetlust, onrechtvaardige woede, nervositeit en negatieve gedachten. Geldzorgen zijn volgens hem een voorname oorzaak van stress.
Maak eens een levensverhaal van uw financiële geschiedenis. Hebt u als consument vooral geconsumeerd of heeft u na jaren te hebben gezwoegd ook uw netto besteedbaar inkomen zien toenemen? Het is de vraag wie er bij het opmaken van de balans uiteindelijk meer levensgeluk heeft gevonden. Volgens mij hoef je namelijk niet per se rijk te zijn of een weelderig leven te leiden om meer te kunnen genieten van het leven dan de gemiddelde Nederlander.
Hallo Arnoud vanuit Raleigh, alwaar ik in USAtoday het volgende lees, alsof jij het met je EW80 geroken had:
“They’re called “Generation Y” — teens and twentysomethings known stereotypically for their coddled upbringing, confidence, opinionated dialogue, free-spending habits and openness to change.
Ultimately, however, the more than 50 million members may be best remembered for whether they can overcome the dire financial straits that plague many of them.
Even before the recession, those in Generation Y — the latest products of a get-it-now, pay-for-it-later mind-set that has permeated the nation’s economy — faced a range of financial pitfalls as they embraced expensive high-tech gadgets and added credit card debt onto student loans.
Now, stagnant wages, job insecurity, the decline in employer-sponsored health insurance and retirement benefits, the rapid increase in basic expenses, soaring debt and minimal savings have jeopardized the economic security of the entire generation, according to a recent report by Demos, a public policy research and advocacy think tank.
Their generation is the first in a century that is unlikely to end up better off financially than their parents, the Demos report said.
“The recession has hit them hard,” says Jose Garcia, associate director of policy and research at Demos, based in New York. “It affects their income potential, their saving potential and their career-ladder potential.” “
Jaap,
Frappant genoeg lijkt het bewustwordingsproces van een beter toekomstperspectief dat veel jongeren in verschillende delen van Azië hebben ten opzichte van hun ouders, misschien wel voor het eerst in de geschiedenis tot hen door te dringen. Zouden ze doorhebben welke betekenis dit voor hen zou kunnen hebben?
Als we de opkomst van economische grootmachten in Azië mogen vergelijken met de opkomst van het Westen na het tijdperk van de industriële revolutie, dan hebben we in het Westen nog bijzondere ontwikkelingen voor de boeg. Tot op heden was het Westen het grote voorbeeld op velerlei terrein en heeft het vaak de trend gezet. Maar dat kan wel eens snel veranderen.
Veel plezier, groeten vanuit Holland en tot binnenkort 🙂
Breaking News Alert: Probe finds Goldman spread risk through financial system
05:40 PM EDT Monday, April 26, 2010
——————–
A Senate subcommittee’s investigation finds that Goldman Sachs spread risk throughout the financial system by creating risky mortgage-related investments and taking out big bets against housing market.
Het is niet alles goud wat er blinkt. Gelukkig willen de Democraten actie ondernemen tegen het bankwezen wat in wezen een bom heeft gelegd op de economische cohesie. Als je zelfs wilt verdienen aan het toekomstige verlies van je eigen klanten, dan ben je pas echt van GOD los! Zal de waarheid ooit boven tafel komen? Als het waar is dat Goldman Sachs zijn eigen klanten heeft bedonderd, dan zijn uiteindelijk de consumenten die de geleden verliezen moeten compenseren. ABN is per slot van rekening ook een beetje van u. daardoor zult u als gevolg van de woekerwinsten van de ‘Man met de gouden handen’ minder kunnen besteden en noodgedwongen minder afval in de afvalbak kunnen deponeren. Dat scheelt u op termijn weer een loopje!
Kijk live in de US op CNBC naar hoe de senaatscommissie Goldman Sachs-CEO Lloyd Blankfein grillt. Commentatoren die op zijn hand zijn, hebben het over “leftwing populist bias”, anderen vinden het schunnig om zo short te zijn gegaan als Goldman deed: wedden tegen de weddenschap die je met geweld aan de man brengt. Maar ja, je bent marketmaker of niet. En dit soort zaken zijn in deze omvang pas 10 jaar aan de gang.
Er komen regels tegen de verkoop van junk/crap. Blankfein vindt, dat GS schuld heeft aan de crisis en dat betere regulering voor Wall Street noodzakelijk is. Hij zal meewerken om dat te realiseren. Ondertussen zegt commissie-ondervoorzitter Carl Levin, senator van Michigan, dat GS zijn eigen klant was en DUS met voorkennis handelde. Eea was indertijd nog niet illegaal.
Quote: “The hearing of the Century is finally over”. GEWELDIG — dat was nog eens een commissie-De Wit. Wordt vervolgd, want er is nog een pending lawsuit van de SEC tegen Goldman Sachs. Analogie: “footballplayer in the room with a bookie, then betting against the game and helping by standing behind the line”. Kijk, dat soort wisecracks vind je toch alleen in de US 😉
‘Eea was indertijd nog niet illegaal.’ Heeft het Amerikaanse gedoogbeleid van hebzucht dan in de loop van tientallen jaren een oude Amerikaanse traditie van meedogend gedrag uitgeroeid? Reflecteert men in het puriteinse Amerika alleen nog maar op het eigen gedrag als dit gaat over financiële wetgeving? Ongelooflijk om te zien hoe de christelijke ethiek in Amerika aan inflatie onderhevig is.
Terwijl het ongeboren kind niet vermoord mag worden en Srebrenica volgens een Amerikaanse ex-generaal was gevallen door Nederlandse mannenliefhebbende soldaten, mogen sommigen blijkbaar jarenlang op een genadeloze wijze een aanslag plegen op het budget van de hardwerkende (wereldwijde) middenklasse.
In hoeverre gedogen we dit gedrag nog? Het zou volstrekt legaal zijn als onze Europese pensioenfondsen hun investeringsbeleid ten opzichte van het bijna failliete Amerika herzien. Misschien moeten we ons geld terughalen voor de wederopbouw van een financieel stabiel en evenwichtig Europa! Per slot van rekening lijken we hier af te steven op een Europees financieel slagveld.
Zuinigjes aan doen met het vakantiegeld is een rigoureuze populaire keuze aan het worden. Dertien procent van de Nederlanders verdubbelen hun spaarquote om te sparen, schulden af te lossen of om in ieder geval niet in te teren op het spaarsaldo. Dit gedrag kan direct een positief effect kan hebben op het welbevinden in ‘Huisje Weltevree’. Als de geldzorgen verminderen kan dit de onderlinge relaties positief beïnvloeden, het persoonlijk welbevinden toenemen kan dit een gunstig effect hebben op de gezondheid.
Als we de voordelen in een tijdpad uitzetten en daar een eenvoudige kosten-batenanalyse op los laten, dan blijkt dertien procent van de Nederlanders zichzelf vooral op immateriële wijze te belonen. Velen zullen denken: ‘ De lol van drie weken vakantie weegt niet op tegen negenenveertig weken minder geldstress.’
Naar mate er steeds meer mensen zijn die de keuze maken om thuis te blijven, wordt de emotionele pijn of eventuele statusangst minder gevoeld. In plaats van de sociale (piet)praatjes over wie er het verst en het vaakst gaat, zullen steeds meer landgenoten de komende jaren er hun schouders over ophalen en zomers juist bij elkaar op zoek gaan naar een feest van (h)erkenning.
Het spookbeeld om in september je eentje bij het schoolhek te staan met een paar zielige verregende vakantiefoto’s zal geen werkelijkheid worden. Wel lijkt er noodgedwongen iets in ons denken te veranderen.
Zie: http://www.nu.nl/economie/2245672/vakantiegeld-meer-ingezet-schulden.html
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!