Economisch weerbericht (50): De Koninklijke Weg

2 oktober 2009, 08:05

{title}

Voorafgaand aan de klimaatconferentie in Kopenhagen wordt er dezer dagen veel geconfereerd. Het is overduidelijk: de zeespiegel komt steeds rapper omhoog. Tot 2000 twintig centimeter, 1 meter deze eeuw, tot 5 meter over 300 jaar en 7 meter daarna. Dat is onomkeerbaar, want het proces is al te ver heen en het ontbreekt aan methoden en technieken om op grote schaal CO2 uit de atmosfeer te halen. Goede raad is duur: letterlijk! De goede raad ligt namelijk voor de hand en ze kost klauwen met geld (zie verderop): overal ter wereld dijken bouwen en andere kustbeschermende maatregelen nemen. Het hele arsenaal waar Nederlanders in uitblinken. De geschiedenis herhaalt zich, de VOC-mentaliteit krijgt weer een gouden kans, alleen nu humanitair, economisch én ecologisch.

Op dit moment is de Staat, de ooit terugtredende overheid, weer helemaal terug van weggeweest. Daarna is het logischerwijze de beurt aan ons Koningshuis. In Nederland zit onze kroonprins nu de Adviescommissie Water voor en bij de United Nations Secretary-General’s Advisory Board on Water and Sanitation doet hij hetzelfde. Koning Willem Alexander aan het hoofd van enkele grote nieuwe Staatsbedrijven met voorposten en subcontractors in den vreemde kan onze economie er weer bovenop helpen.

Hoe ik dat zo zeker weet? De meters zeespiegelstijging die de klimaatdeskundigen nauwkeurig becijferen, laten zich prima vertalen in economisch gewin en voorkoming van menselijk leed. Op jaarbasis vanaf 2010 belopen de kosten van dijkbescherming en andere waterwerken wereldwijd ruim 70 miljard dollar en ruim 200 miljard aan het eind van deze eeuw. Met een conservatieve schatting is er tot 2050 al 2500 miljard te verdelen in deze nieuwe groeisector. Mijn voorstel: een vette bonus voor elke Nederlander die zich laat opleiden/omscholen tot waterbouwkundig ingenieur, uit te betalen na succesvolle afronding van het eerste project.

Jaap Bloem
Research Director Sogeti/VINT bij Sogeti/VINT

Jaap Bloem is in IT since the PC and now a Research Director at Sogeti/VINT. In his days at KPMG Consulting he co-founded the IT Trends Institute. Jaap was a publisher of IT books and editor in chief of IT magazines at Wolters Kluwer. Before coming to VINT, Jaap was the Marketing Executive for the Dutch Chapter of ISOC, the Internet Society. Jaap has co-authored many books and articles, and loves to develop and evangelize ground-breaking thought and insight together with colleagues and partners. Jaap Bloem is in augustus 2018 overleden.

Categorie
Tags

9 Reacties

    Arnoud Rademaker

    Beste Jaap,

    Gelukkig zitten we in Nederland niet stil. Er zijn een aantal nieuwe en positieve ontwikkelingen op dit gebied te vermelden. BAM, één van de grootste bouwers, is volop bezig met het beproeven van nieuwe technieken. Bijvoorbeeld ter versterking van de dijken of ter bevordering van de ecologische waarde van onze dijken. Zie:

    http://www.bam.nl/baminternet/baminternet/portalen/koninklijkebam_nl/modules/nieuws_v2/2005-10_BAM_deze_maand/dijkvaneenproef/index.jsp

    http://www.bam.nl/baminternet/baminternet/portalen/koninklijkebam_nl/modules/nieuws_v2/archief/2008/ecoxblocsgeplaatstinijmuiden/index.jsp


    2 oktober 2009 om 09:36
    JaapBloem

    Geen Chicago Olympics in 2016. De volgende knauw voor het zelfvertrouwen van onze Amerikaanse vrienden, Barack Obama voorop, die zich met ega aan zijn zij persoonlijk sterk had gemaakt voor de kandidatuur van hun stad. Ook hier geen Change We Can Believe In helaas. Extra veeg teken? De Amerikaanse auto-industrie boert ook alleen maar gestaag achteruit.


    2 oktober 2009 om 13:44
    Arnoud Rademaker

    De Koninklijke (uit)weg,

    Nu de dollar opnieuw ter discussie staat, en verschillende landen een uitweg zoeken om de macht van de dollar te breken, http://www.nuzakelijk.nl/algemeen/2096226/dollar-staat-opnieuw-discussie.html , lijken de puzzelstukjes van de theorie van de sociale cycli van Sakar ineens in elkaar te passen.

    Volgens de theorie van de sociale cycli (Sarkar) ontwikkelt elke maatschappij zich volgens vier afzonderlijke tijdvakken, namelijk: het tijdperk van de werkers (iedereen moet vanwege de armoede hard werken om te overleven) wordt gevolgd door het tijdperk van de van de strijders, het tijdperk van de strijders wordt gevolgd door het tijdperk van de denkers en tot slot zal het tijdperk van de denkers worden gevolgd door het tijdperk van de hebzuchtige.

    Tijdens het tijdperk van de hebzuchtige is men in alle lagen van de bevolking geobsedeerd door geld. Hierdoor vernauwt de blik, dus ook de blik van toezichthouders, de politiek en die van de consument. Voor het afsluiten van een woekerpolis moet ook de consument geobsedeerd zijn door geld. Iedereen lijkt zichzelf voor de gek te houden. De affaire met de DSB Bank is hier ook een prachtige illustratie van. Andere voorbeelden zijn: de speculatie op de beurzen en de huizenmarkt, het feit dat we bijna alles lijken te vercommercialiseren en de globalisering.

    Het feit dat er op economisch niveau beleidsmaatregelen zijn genomen die naar mijn idee alle economische theorieën op zijn kop zetten, lijken te bevestigen dat ook de meeste economen (denkers) niet meer onafhankelijk zijn, maar zelf ook zijn geobsedeerd door geld. Ondanks alle economische denktanks zijn we in een situatie beland waarbij het ongebreidelde leengedrag uiteindelijk heeft geleid tot de grootste crisis ooit. Consumenten, bedrijven, gemeenten en zelfs landen dreigen failliet te gaan!

    Er lijkt er een kentering gaande te zijn. De opkomst van de PVV (stemmen met je voeten) kan een teken aan de wand zijn. Maar ook het gemor van regio’s waar het tijdperk van de strijders (Rusland?) of het tijdperk van de werkers (Azië?) de (sociale) klasse bepalen. Zij zoeken een Koninklijke (uit)weg voor hun dollarreserves en zijn vermoedelijk op weg om over een aantal jaren een nieuw tijdperk in te gaan.

    Volgens mij wordt er al sinds de jaren tachtig gesproken over het verval van Amerika. Als de dollar wordt losgekoppeld van de prijs van een vat ruwe olie, moeten de Amerikanen het geld zelf gaan verdienen. Het drukken van dollarbiljetten volstaat dan niet meer, de oliesjeiks zullen hun geld ergens anders gaan investeren. Het proces van verval van de huidige wereldmacht zal dan snel kunnen gaan.

    De Koninklijke Weg staat voor: open voor eerlijk te werk gaan. Laten we in het Westen eens aan zelfonderzoek doen om te voorkomen, dat zodra de macht in andere handen is gevallen, de nieuwe machthebbers rancuneus zijn en nog een appeltje met ons te schillen heeft. Per slot van rekening leert de geschiedenis ons dat elke macht wordt gebroken en dat er vroeg of laat nieuwe regio’s aan de macht zullen komen.


    7 oktober 2009 om 06:09

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!