Afgelopen week ontving ik een e-mail van iemand die ongetwijfeld dit weblog leest aangezien ze verwees naar een eerder artikel dat ik hier gepubliceerd heb. Ik heb een tijdje getwijfeld wat ik hiermee moest doen, maar uiteindelijk toch besloten om hier een stukje aan te wijden, zonder verder in te gaan op de persoon of het bedrijf. Dit mede in het kader van een eerder stuk van Caroline (en vooral de reacties van Bram Alkema daarop).
De e-mail was bedoeld mij op de hoogte te brengen van het bestaan van een bedrijf en hun activiteiten. Dit omdat ik training en advies geef over online recruitment en het gebruik van sociale netwerken daarin, en dit bedrijf zich daar ook oplossingen voor biedt. Toevallig (of niet) kende ik het bedrijf al en stond het op mijn lijstje om een keer mee te gaan praten. Het probleem is dat juist door deze goed bedoelde e-mail ik nu juist twijfel of ik nog wel contact op wil nemen.
Mijn twijfel komt voort uit het volgende. Hoewel de e-mail duidelijk persoonlijk is (uit alles blijkt dat hij enkel op mij gericht is), is hij toch zo onpersoonlijk als het maar zijn kan. Het begint met een kleine persoonlijke touch (we zijn met dezelfde materie bezig), maar gaat meteen daarna over op een ‘ik, wij, wij, ons’ mailtje, helemaal geschreven uit de optiek van het bedrijf en geen seconde kijkend naar de vraag wat de ontvangende partij ermee kan.
Wat mij doet twijfelen over de oprechtheid is bijvoorbeeld een zin als: “Het bedrijf gelooft in ‘blended networking’, een combinatie van online netwerken en offline ‘face-to-face’ evenementen.” Want iedereen die mijn artikelen leest (vooral op HRlog ) weet dat ik hier ook sterk in geloof. Maar geen referentie naar dezelfde visie, enkel vanuit de organisatie geschreven alsof het een knip en plak actie is van een marketingfolder.
Natuurlijk weet 90% van de marketeers dat je moet meedenken met de klant en natuurlijk weten we dat 90% van de marketeers dit niet kan. En als je een beetje een naam opbouwt in een bepaald vakgebied (dat zullen veel van de MF bloggers kunnen beamen verwacht ik) krijg je veel vragen van mensen die graag kennis willen maken, zonder dat ze daarbij kijken naar de ‘what’s in it for them’ vraag. Nu is mijn vraag aan de MF community hier dus: ben ik nu zo’n zeikerd dat ik dat verwacht of mag je in deze tijden van ‘hype 2.0’ wel verwachten dat niet alleen gericht is op de persoon, maar ook echt persoonlijk is?
