Waarom CEO’s een bloedhekel aan social media hebben
5 redenen die ze geven en 5 antwoorden daarop
“Poezenfilmpjes doen het goed op social, maar daar handel ik toevallig niet in.” Herkenbaar? CEO’s hebben een bloedhekel aan social media. In dit artikel 5 redenen die ze geven en 5 antwoorden daarop.
“Computers? Internet? Interesseert me geen zak”
Gelijk heb je! Want computers en internet enzo, dat is een vak. Je ziet een ambtenaar of een ICT’er toch ook niet de muren van hun eigen huis metselen? Ieder z’n specialiteit. Bovendien: als je niet weet waar je mee bezig bent, zijn computers en internet, net als cirkelzagen en betonmolens, levensgevaarlijke tools. Voor je het weet zit je in een rechtszaak omdat een niet-auteursrechtelijke profielfoto van je is gebruikt voor een advertentiecampagne, wordt er van je gestolen omdat iemand inbreekt op je computer, of wordt je profielfoto gebruikt in een advertentie van je concurrent.
Mijn vader kocht zijn eerste computer toen ik 15 was. Na 10 jaar weinig anders doen dan met het apparaat in de weer zijn, dacht ik computers eindelijk een keurige plek in mijn leven gegeven te hebben (namelijk bestemd voor werk). En toen kwam de smartphone, wat gewoon een computer in zakformaat is. We kijken gemiddeld 221 keer per dag op onze smartphone. Krankzinnig he? Enfin, terug on topic: computers, privacy en veiligheid zijn per definitie geen zaken die standaard bij elkaar horen. Als je er geen verstand van hebt, zoek hulp bij mensen of anderszins bronnen die dat wel hebben. Check bijvoorbeeld hier wat mooie tips.
“Mensen die er wel verstand van hebben, snappen geen bal van mijn core business”
Tsja! Komt daar zo’n hip-bebaarde newbie aan met z’n gladde praatjes. Nog amper werkervaring, nog nooit met zn tengels gewerkt, nooit dienstplicht hoeven doen. Moet hij je gaan redden? Hij weet nog niet eens het verschil tussen een fax en een heftruck. Laat staan algemene ontwikkeling en levenservaring. Weet je wat, vraag anders gewoon aan je neefje of die alles voor je regelt. Is net zo oud en eigenlijk ook socialmedia-expert, want hij zit hele dagen op Instagram.
Bel je neefje als je denkt dat ‘ie beter dan een social consulent is. Mag ik je wel in een half uur overtuigen dat dat niet zo is? Ik ben het overigens echt heel erg met je eens dat de ideale social man of vrouw een generalist is, dus breed georiënteerd, sterk empathisch en met een groot inlevingsvermogen. Iemand die zich jouw merk echt eigen maakt en bij wij van spreken aanvoelt alsof hij of zij bij je op de loonlijst staat.
“Poezenfilmpjes doen het goed op social, maar daar handel ik toevallig niet in”
Kijk nou eens naar hetgeen populair is op social media. Eigenlijk scoort onzin het best. Kom je daar aan met je tweet over een aanbieding van klopboormachines. Of je blog over duurzaam ondernemerschap in Afrika. Dat gaat niemand lezen. Tenzij je er een poezenplaatje bij doet. Maar dan neemt niemand je meer serieus. Dus dat wordt heel goed nadenken over hoe je jouw content dan toch zo leuk mogelijk kan maken. Maar dat is toch verspilde moeite? Want je product moet zichzelf verkopen.
Neem deze blog nu eens als voorbeeld. Hoeveel blogs, artikelen of ebooks zijn er niet die dezelfde informatie op dodelijk saaie wijze presenteren? It’s not what you say, it’s how you say it! (uit: 3 Men and a little Lady) Coolblue verkoopt electronische meuk online, over dodelijk saai gesproken, maar ze verzinnen er zoveel hilarische, ontroerende, spannende en leuke dingen omheen dat het een feest is om op hun Facebook-pagina te komen!
“Het interesseert me geen snars wat anderen de hele dag doen”
Werkelijk. De meuk die mensen over zichzelf dumpen op dat internet. Een soort identiteitsprostitutie. Digitaal narcisme. Houd je kleur ontlasting of je opgelopen vertraging door bladval maar lekker bij je. En dan die jeugd met hun domme gezwets en turbotaal. No offence, toen wij 14 waren, waren we ook dom. Maar we waren privé dom. En dan die mensen die niet kunnen schrijven (‘me auto’, ‘jou pen’). Weet je: ook helemaal geen probleem, ware het niet dat social media er nu is. Want nu moeten we hun dyslexie allemaal aanschouwen. Er is maar één ding die ik doe met mijn Twitter-feed. Stelselmatig negeren.
Er zijn gelukkig een hoop tools beschikbaar waarmee je met behulp van slimme filters precies datgene krijgt wat je zoekt. Op die manier ben je minimale tijd kwijt aan het volgen van wat er gebeurt op social en mis je niks. Coosto is een hele belangrijke tool voor de Nederlandse markt, maar betaald. Met Hootsuite en Tweetdeck kom je ook een heel eind. Maak daarbij gebruik van Boolean search. Dat lijkt een pain in the butt om te leren, maar beheersen van de commando’s betekent een machtig Samuraizwaard in jouw handen waarmee je alle onzin die in je feed verschijnt, genadeloos neermaait nog voordat ze jouw netvlies kunnen bevlekken.
“Transparantie en openheid? Opzouten, geheimhouding is mijn kracht!”
Kennis is macht! En die wil je anderen dus zoveel mogelijk onthouden. Hoe meer je prijsgeeft over jouw bedrijf of product, hoe groter de kans dat iemand anders daarmee aan de haal gaat. Je bedrijf is gebouwd op een succesformule, die ga je anderen toch niet zomaar cadeau geven? Het schijnt dat foto’s van mensen het bijvoorbeeld heel goed doen op Instagram. Ga je dan als eenpitter je familie heel de dag fotograferen of iets dergelijks? In ieder geval niet jouzelf, want als er iemand niet fotogeniek is, ben jij het. Ze kunnen een foto van je naambordje krijgen, en that’s it.
Hier heb ik eigenlijk geen antwoord op. Uitgeluld, ik geef het toe. Ik heb één goed tegenargument: ik vind jou wel fotogeniek. Je mag nu stoppen met lezen als je graag gelijk krijgt.
Dit is hoe ik er verder over denk: het gaat niet om het verklappen van je bedrijfsgeheim. Het gaat erom dat jij als mens, als ondernemer, ziel en zaligheid stopt in jouw beauty van een bedrijf. Elke dag weer doe je de meest fantastische dingen waar mensen geen benul van hebben. Ben je daar trots op? Natuurlijk! Durf je dat te laten zien? Come on, laten we het gaan doen!
Wat ik wel vreemd vind dat je zo negatief doet over de plaatsers van priveberichten op sociale media. Er zijn namelijk maar een kleine groep plaatsers. Dit ben ik zelf ook, maar er zijn wel heel veel lezers. Ze moeten toch wat te doen hebben bij de bushalte, trein etc. Het is net een soort goede tijden slechte tijden. Kijken mensen ook graag naar. Als je het zelf niet wil zien en lezen, dan blokkeer je de berichten van de plaatser. Voor het bedrijf blijf je transparant en keep it simpel with pictures
Hoi Gerdien, ik hoop dat je doorhebt dat ik in de niet-cursieve tekst ik de CEO citeer. De cursieve tekst is dan mijn antwoord. Helpt dat?
Ik schrijf over het algemeen ook erg confronterend. Maar hier ga je er toch net iets te ver over. Niettemin spreekt het mij wel aan en mag je mij je prijzen eens doorgeven. Mvg Peter Kegels
In de cursieve tekst kan ik mij meer in vinden
Heb smakelijk kunnen lachen om de opmerkingen van de CEO’s. Heel herkenbaar.
Tof stuk Manoah!
Ik hoorde gisteren tijdens een webinar dat je minimaal 25 redenen moet geven om goed te scoren op seo. Had er van genoten als ik nog 20 antwoorden in jouw stijl mocht lezen. Dank!
Errug leuk! Ik heb ‘m even gedeeld op mijn Facebookpagina http://www.facebook.com/linearecta.nu
Groet,
Esmée
Over taal en de gebrekkige stijl van dit ‘flashy, new speakerige-‘ flut artikel:
En dan die mensen die niet kunnen schrijven (‘me auto’, ‘jou pen’). Weet je: ook helemaal geen probleem, ware het niet dat social media er nu is. Want nu moeten we hun dyslexie allemaal aanschouwen
En dan deze: In ieder geval niet jouzelf, want als er iemand niet fotogeniek is, ben jij het.
Lees je tot slot nog het juich cv-tje van de auteur met alle gewenste karaktereigenschappen die een jonge, creatieve duizendpoot marketeer zou moet hebben en ik zeg ja, ik begrijp die ceo’s wel die niets van de social media media marketeers moet hebben.
Herkenbaar, leuk stuk!
Niet alleen CEO’s en Jeroen Landsman begrijpen vaak weinig van de wereld (en het nut) van Social professionals, ook mensen die een traditioneel, ‘echt’ beroep hebben vragen me regelmatig: “Maar wat doe je dan de hele dag? Een beetje op facebook en twitter zitten? Hoe werkt dat eigenlijk, twitter?”
Vroeger volstond het om goed te zijn in wat je deed, je was vanzelf authentiek. Als je mazzel had zeiden je klanten wat leuks over jou of over je werk, en had je weer een klant binnengehaald.
Nu heb je ook online een identiteit. Een uitstraling. Een toegevoegde waarde. Natuurlijk is die niet voor elke ondernemer, ambachtsman/-vrouw of ZZP’er even belangrijk. Maar als ik kan kiezen tussen een aanbieder met mooie en leuke social content en iemand die alleen een @hotmail.com mailadres op zijn website heeft staan, ga ik voor die eerste.
@Jeroen & @Jeroen Zelfreinigend vermogen van een community: ik hou ervan 🙂
Herkenbaar en prachtig geformuleerd!
Erg leuk en deelbaar stuk tekst 🙂
Leuk kattenplaatje!
Leuke aanzet en je snijdt de juiste punten aan. Maar… Je doet precies het tegenovergestelde van de stereotype CEO die je beschrijft. Het ene beperkte beeld vervangen door het andere is niet de oplossing. Benieuwd naar deel 2 met daarin voor diegene die daar naar zoekt de formuleringen die wél de CEO in beweging zal zetten.
Dank voor de leuke reacties al! Heel leuk. Ook de kritische zijn nuttig, dank. @Roland, kun je iets specifieker zijn in wat je precies mist? Dankjewel alvast!
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!