Het is nog niet te laat: Maak van Clubhouse een echt clubhuis

Een tijdje terug ging het bij de 300ste aflevering van This Old Marketing over de grootste mislukking van 2021. Host Robert Rose noemde Clubhouse en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Want terwijl deze app heel hoopvol 2021 opende, doofde het vuur steeds meer gedurende het jaar. Hoe ging een in de basis goed idee mis in de uitvoering?

Op zich is het namelijk een prima idee; er zijn allemaal kamers op basis van onderwerpen en daar zet je verschillende experts in om samen over hun vak te praten. Zo kan je in theorie een kamer oprichten genaamd FC Mediacircus waar je wekelijks praat over sport en media. Dat zou een prima idee kunnen zijn (want wij bouwen daarmee publiek op als makers), maar dan moet je wel heel goed snappen waarom mensen in zo’n kamer zouden gaan zitten en daar ging het mis natuurlijk.

Welkom

Stel dat je ergens op bezoek gaat. Dan krijg je een bakje koffie, er staat een goede stoel voor je klaar en de gastheer of -vrouw stelt wat vrolijke openingsvragen als je binnenloopt. Hoe het met je gaat, hoe je kinderen zich voelen en of iedereen thuis nog gezond is. ,,Oh ja, dit is Remco trouwens, hij houdt ook enorm van voetbal en tennis,’’ zegt de bewoner des huizes dan nog. Ze vinden het leuk dat je er bent en – als de liefde wederzijds is – kom je de volgende verjaardag gewoon nog een keertje langs.

Maar hoe ging dat bij Clubhouse? Daar mocht je alleen naar binnen als je een uitnodiging had van de organisator van het feest. Gelukkig heb je dat met een beetje slijmen kunnen regelen, maar als je eenmaal binnen was dan mocht je alleen kijken hoe Marieke, Hendrik en Fleur met elkaar in gesprek gingen over ‘rijk worden in een halve middag’. Alleen als je héle leuke teksten had over dat geldpakhuismodel mocht je aan tafel zitten en anders zat je daar gewoon een beetje te luisteren als een dooie. ,,Shit,’’ denken de normale mensen die niet elke dag in een camera staan te schreeuwen dan. ,,Zou ik wel een goede vraag stellen? Ik hoor er immers niet helemaal bij.’’ Bij Clubhouse, uiteindelijk gekaapt door de meest verschrikkelijke fopgoeroes, had je constant het gevoel er niet bij te horen. Ik weet niet veel van clubhuizen, maar dat zijn niet de betere varianten….

Het businessmodel

En dan het businessmodel. Als je vandaag de dag wilt ondernemen, heb je een publiek nodig. Je bedenkt iets wat je de mensen gaat brengen en met podcasts, nieuwsbrieven en video’s bouw je wat publiek op om er later centjes aan te verdienen. Clubhouse zou hiervoor perfect zijn…zie het als een wekelijkse podcast zonder extra kosten voor editors, designers, opname-apparatuur van Bax en fysieke afspraken. Perfect toch voor Kleedkamer4 (mijn bedrijf) om wekelijks iets leuk te doen met vragenuurtjes, bierviltjes insturen en ondernemers interviewen?

Dat klopt natuurlijk, maar dan moet ik wel iets kunnen met de mensen die luisteren. Ik zou de e-mail adressen willen verzamelen van de bezoekers van het Kleedkamer4-clubhuis zodat ik hen tot mijn publiek kan rekenen. Ik weet zeker dat ondernemers met liefde zo’n abonnement op Clubhouse zouden nemen als het de perfecte ‘podcasttool’ zou zijn die je ook nog eens zo op Spotify kan knallen (want dat is nu best een gedoetje).

Conclusie

Als je het nuchter bekijkt, zou er een slimme ondernemer kritisch naar de ruïnes van Clubhouse moeten kijken. Hij of zij zou de twee grootste fouten moeten herstellen; die gekke barrières waardoor je je nooit welkom voelt én je zou er een managementtool voor ondernemers van moeten maken om een publiek op te bouwen via audio. Het was eigenlijk heel simpel: de bedenkers hadden die metafoor van dat clubhuis volledig moeten doortrekken. Daar willen enthousiaste uitbaters mensen op hun gemak stellen en zelf over het uitnodigingsbeleid beslissen. En ja, als er genoeg mensen komen, kun je wat verdienen. Misschien dat één van jullie even kan bellen met Clubhouse?