Boekrecensie: Linchpin (Seth Godin): Teveel Godinismen
Seth Godin’s boek Linchpin kwam begin 2010 al uit in het Engels en in april als ‘Onmisbaar’ ook in het Nederlands. Hoewel we geen oude (paarse) koeien uit de sloot willen halen verdient het boek toch nog meer aandacht. Marketingfacts deelde bijvoorbeeld al 25 boekjes uit, er vonden reeds 750 ‘linchpin-meetups’ plaats en het boek is een flinke bestseller. Vreemd, want hoewel Linchpin een vermakelijk betoog is tegen middelmatigheid, valt het verhaal ten prooi aan typische Godinismen en is het daardoor nauwelijks lezenswaardig.
Jij, de koper van dit boek, bent een genie. Een artiest zelfs. Buiten jouw schuld echter werken krachten als het schoolsysteem en de maatschappij samen om jou klein te houden. Door het worden van een linchpin kun jij hieraan ontsnappen. Zonder ontslag te nemen, door het opvolgen van een aantal simpele regels. Dit alles is de typisch Amerikaanse belofte die Godin je doet.
Weg met de middelmaat
Na deze boude uitspraken (ik zeg overigens niet dat jij geen genie of artiest bent, ik zeg slechts dat ik dat niet weet) komt bij Godin altijd de analyse. Een ijzersterke analyse waar niemand tegen kan zijn. Kort gezegd ruilden we sinds de industriële revolutie creativiteit en eigen mening in voor stabiliteit en zekerheid. We werden cogs, radertjes in een grotere machine. Belangrijk was niet op te vallen en een ‘goed’ middelmatig product te maken. Nu niet meer, o.a. door social media is het juist belangrijk om op te vallen. Alleen goed is niet meer goed genoeg. Dit geldt producten (overtuigend beschreven in zijn boek Purple Cow die we eerder op M! recenseerden) maar ook voor mensen, de linchpins of borgpennen.
Hierna beschrijft Godin een aantal kenmerken van de Linchpin. Bijvoorbeeld emotional labour, waarbij bijvoorbeeld een serveerster oprecht contact met haar klanten heeft en extra service verleent. Of het zijn van een artist, zonder map iets nieuws en unieks durven creëren.
Afmatten
Helaas is het moeilijk door het boek heenkomen zonder goede map. Het ontbreken van een duidelijke indeling in hoofdsteken en onderwerpen, het excessief gebruik van praktijkvoorbeelden (Godin gebruikt er minstens 50), het zeer vaak herhalen van stellingen en gedachten en het gebruiken van tientallen coined words (Shenpa is een Tibetaans woord voor scratching the itch) maken het doorlezen van de ‘hoofdstukken’ daarna vrij afmattend. Uiteindelijk kregen we een gevoel dat bij meer boeken van Godin beklijft. Mooi voorspel. Helemaal eens met de centrale gedachte! Dit moet ik ook gaan doen! Maar hoe dan?
Conclusie
De twee krachtigste elementen van Linchpin kun je beter ergens anders halen. Voor de analyse waarom gemiddeld goed niet goed genoeg is, overtuigend gebracht en gegrond in culturele/historische context, kun je beter terecht bij Purple Cow of Meatball Sundae (meer toegespitst op social media en internet). Deze staat daar meer uitgebreid en een stuk duidelijker beschreven. Voor concrete tips en visies voor het verbeteren van je eigen efficiëntie bestaat een pletoria aan boeken die meer praktisch en direct toepasbaar voor jezelf zijn. Denk bijvoorbeeld aan onze eigen Guru Ben Tiggelaar of het geijkte maar krachtige 7 habits.
Linchpin is helaas een krachtig idee dat nooit tot volle wasdom komt. Om zelf ook een mooi woord te coinen: teveel Godinismen in Linchpin.
Online Marketeer, optimist, analist, nieuwsgierig, blogger, data driven, nieuwe dingen, mensen, de ultieme plek op aarde. Online Marketeer bij Marktplaats / eBay
Dank voor de kritische noot, Tobias. Seth Godin is not infallible.
Damn. Ik bedacht me toen deze recensie binnen kwam dat de boekjes waar je aan refereert nog niet afgeleverd zijn bij de ‘winnaars’. Excusez. Dat ga ik deze week met @boezeman in orde maken (mijn schuld).
Herkenbaar, heb het boek onlangs gekocht en is een stuk ’taaier’ dan bijvoorbeeld ‘Tribes’ die ik binnen een paar uur uit had. Wel jammer want het basisidee is goed. Zeker ook als je het vergelijkt met de krachtige, puntige blogjes die Godin dagelijks publiceert.
Haha @mgvandenbroek, ik wilde je net even tikken daarover 😛 Was al bijna teleurgesteld dat mijn comment (de eerste nog wel) blijkbaar niet zinnig was 😉 (al is een mening daarover vrij subjectief natuurlijk).
Goed, ik heb het boek nog niet gelezen, maar als ik dit zo lees zou ik me kunnen vinden in de centrale gedachte en ik ben dan gelukkig iemand die zelf kan bedenken hoe ik dingen ga aanpakken, omdat het in mijn natuur zit om altijd meer te doen en te willen. Maar sommige mensen hebben gewoon praktische voorbeelden nodig en wat houvast om zelf een goede kant op te gaan en als hij dat niet duidelijk geeft, dan wordt het tijd dat iemand het boek herschrijft ;-). Ik zie weer kansen 😛
Maar goed, hij beschrijft het waarschijnlijk erg vanuit Amerikaans perspectief en daar heeft alles toch net iets anders gewerkt dan hier, en het werkt nog steeds anders. Kun je hem niet heel kwalijk nemen, maar betekent wel dat het maar voor een beperkte groep heel herkenbaar klinkt natuurlijk. En anders is het gewoon een gevalletje: naar welke universiteit moet ik zijn geweest om dit te begrijpen?
Dus: ik ben benieuwd naar het boek, als @mgvandenbroek het niet opstuurt moet ik toch maar eens zelf gaan kopen denk ik. Staat zo mooi in de boekenkast 😛
haha, matthijs is blijkbaar ook niet infallable. Ben benieuwd of de winnaars het een goed boek vinden. Leuk feitje trouwens; ik kreeg het recensie exemplaar van Godin zelf, omdat ik eerder hier boeken van hem recenseerde.
Wat bij deze titel een interessante kanttekening is, is dat hij dit zelf als zijn ‘levenswerk’ beschouwd. Het is een werk waar hij al langer mee bezig was, ook terwijl hij andere boeken schreef. Dat verklaart wellicht dat je vleugjes ander werk van hem hierin tegenkomt. Dat het wellicht een betere redactie (in de VS) had moeten hebben valt inderdaad over te te twisten.
Toch wil ik ook twee kritische kanttekeningen zetten bij deze recensie. Ten eerste vind ik het jammer dat je de Nederlandse vertaling wel aanhaalt maar verder enkel spreekt over de Amerikaanse variant, inclusief terminologie. Dat terwijl je eindigt met het aanhalen van onze eigen ‘guru’. Ik stuur je in het vervolg graag een recensie-exemplaar bij gebrek aan de vertaling voor een boekbespreking.
Mijn andere kritische noot is dat veel mensen, die ook een platform hebben om hun verhaal te doen over Seth Godin (en dus professional zijn), de misstap begaan dat zijn boeken niet praktisch genoeg zijn. Dat er concrete how-to’s missen. Dat is Seth Godin niet. Hij inspireert, geeft je overdenkers en legt een theorie neer die hij tig keer uitlegt (en herhaald, maar dat is ook typisch Amerikaans) aan de hand van voorbeelden (wat door heel veel mensen juist als prettig wordt ervaren, voor iedereen iets herkenbaars). Als hij praktische boeken had willen schrijven, dan was het inderdaad een soort ‘7 habits’ geworden.
Jammer dat een man als Seth Godin niet de aandacht krijgt die hij verdient, maar juist op plekken waar hij een breder podium kan krijgen onterecht wordt neergesabeld.
@Tobias: Ver, ver van dat.
@Timo: Tja. Ik vind, zonder Tobias’ recensie te verdedigen want dat mag hij lekker zelf doen, dat wij hier op marketingfacts best veel aandacht geven aan Seth Godin. En dat is meestal op een positieve manier (die boekenactie deed het btw niet beroerd voor SEO-resultaten) want hij IS een inspirerend figuur. Ik denk dat ook een kritischer recensie met voer voor discussie bijdraagt aan het breder bekend maken van het gedachtegoed van Godin.
Neergesabeld is wel erg overdreven hoor. Een man als Seth Godin moet ook kritiek kunnen hebben en zijn “followers” dus ook. Hij is zelf ook niet onfeilbaar en ondanks dat het zijn levenswerk is, kan het nog steeds wat loshangend overkomen. Ik baseer overigens mijn “mening” op wat ik er verder al over gelezen heb, zoals gezegd: ik heb het nog niet zelf gelezen en ben ook erg benieuwd wat ik er zelf van vind. Ik heb zelf niet zozeer praktische voorbeelden nodig, ik kan prima leven met het idee op zich en de theorie erachter, maar ik denk gewoon dat een groot deel van de mensheid daar niets mee kan en als je de mensheid als geheel wat omhoog wil krijgen qua niveau dan zul je toch een eindje terug moeten naar iets simpelers. En praktisch wil niet zeggen dat het meteen een boek met lijstjes moet worden. Je kunt ook inspireren en dat meteen vertalen naar iets praktisch. Ik ken genoeg mensen die “inspireren” en ik ben lang niet op allemaal even dol.
En trouwens: breder podium, dude, hij heeft de hele wereld zowat als podium, hij is al guru, denk je dat Marketingfacts daar zoveel meer aan bijdraagt? Overdrijven is ook een vak hoor.
@Matthijs Over de hoeveelheid aandacht op Marketingfacts hoor je mij absoluut niet klagen. Het gaat mij hier puur om de insteek van boekbespekingen als deze. Die ook voor andere auteurs gelden hoor. Maar ik reageer hier omdat het Seth betreft.
@Annelies Dude… ik ben zijn uitgever, geen ‘follower’. Waar ik het heb over een breder podium, dan bedoel ik binnen Nederland, en dan bedoel ik breder dan de beroepsmarketeers. Als je zijn naamsbekendheid (en verkopen) van de VS met Nederland vergelijkt, dan ligt dat mijlenver uiteen (relatief gezien uiteraard).
@Boezeman: Zoals je weet dragen wij hier graag een steentje bij aan naamsbekendheid van Godin. Met heel, heel veel plezier zelfs.
@Annelies: Godin is hier in NL echt maar bij een beperkte hoeveelheid mensen bekend, trust me. En voordat we inhoudelijk het boek verder gaan bespreken, gaan we het eerste aan je opsturen 😉
@mgvandenbroek fijn! Nja, zal zo zijn dat ie hier niet bekend is, maar ja, wij Nederlanders zijn niet zo’n makkelijk volk wat guru’s betreft en zeker niet op dit niveau. Nuchter, op zoek naar zekerheid, liever niet teveel risico’s nemen, streng voor zichzelf etc, kost nogal wat gedoe om die mensen van een hoger plan te overtuigen.
En Timo, als uitgever ben je ook niet objectief, if you don’t mind my saying, dus logisch dat je wil dat mensen positief reageren of positieve recensies schrijven, maar daar kun je helaas weinig controle op uitoefenen. En alle publiciteit is er een, of het nou positief of negatief is. Maar ik vind dat het nogal gematigde kritiek is verder, dus denk dat je niet mag klagen. En het bericht staat er net 2 uur op en is al 600 keer bekeken, lijkt me goed gaan zo. Als je het breder wilt trekken dan moet je overal campagne gaan voeren voor dit boek, op zoveel mogelijk media en in zoveel mogelijk abri’s etc. Dan heb je een breed publiek. Beetje a’la the Secret 😉
Leuk, discussie!
@Timo
Godin noemt het op zijn eigen website idd een boek waar alles bij elkaar komt. Jammer, want bijvoorbeeld de Purple Cow vind ik sterker want meer toegespitst en wat meer structuur. Die recensie was overigens de #2 qua reacties van M! in heel 2009, dus echt weinig aandacht krijgt hij niet zoals ook anderen hier aangeven. Een goed geschreven en concreet toepasbare versie van Linchpin zou denk ik idd helpen om zijn volgersschare te verbreden buiten marketeers alleen. Echter, dan zijn er andere en betere boeken in mijn ogen.
Dat vind ik overigens jammer, want er staan erg goede dingen in, tijdens mijn eigen werk bijvoorbeeld denk ik zelf veel aan onderscheidend zijn en daarin helpt Godin mij zeker.
Je reactie over de vertaling boeit mij. Wat is de meerwaarde van een NL vertaling? Ik geef zelf aan Linchpin te recenseren en niet ‘Onmisbaar’, deels omdat dit het boek is dat ik voorhanden had, deels ook omdat ik Engels mooier vind als marketingtaal en deels omdat concepten overkomen zoals ze bedoeld zijn. Een Linchpin is wel onmisbaar, maar iemand die onmisbaar is is niet perse een Linchpin. Om dit soort semantiek te voorkomen en om niet de echte essentie te verliezen dus (persoonlijke mening). Wat vind jij zelf de meerwaarde aan de Nederlandse vertaling, buiten dat jij hem verkoopt ;-)?
Trouwens, voor recensie exemplaren houd ik me zeker aanbevolen hoor!
De essentie van een recensie die ik schrijf is dat deze persoonlijk is en dat ik aangeef voor wie mij een boek of een deel ervan geschikt lijkt. Godin is idd top ter inspiratie, in al zijn boeken. Daarnaast ben ik ook kritisch. Maar neersabelen?
@ Matthijs
Idd is hij maar beperkt bekend. Jammer, want ik denk dat zijn denkwijze(n) op meerdere gebieden toepasbaar zijn.
@ Annelies
Ik klaag ook zeker niet hoor. Hou wel van discussie en ben erg benieuwd naar het antwoord wat een in NL vertaald boek kan toevoegen. Dat is een vraag die mijzelf al langer bezighoudt, en ik kom niet op meer redenen dan dat je eigen taal fijner en makkelijker te lezen is, tegen (soms beperkt) verlies aan diepgang en scherpte.
@Annelies Helaas is het uitgeven en alles wat daarbij komt kijken iets minder eenvoudig dan geschetst. Ik zou best een landelijke abricampagne willen doen, maar dat staat in geen verhouding tot de verkopen (en ook niet tot de verwachte verkopen). Dat is alleen te doen voor titels die minstens 100.000 exemplaren verkopen in Nederland. En anders draai je verlies op je volledige project. Lijkt me zakelijk gezien niet heel gezond. In Nederland moeten wij het wat Godin betreft voornamelijk hebben van free publicity.
@Tobias De meerwaarde van een vertaling is dat menigeen het Engels niet snapt. Er zijn ontzettend veel mensen die managementboeken in het Engels willen lezen, want: dan komt het beter over, of: vertalingen zijn altijd slecht. Nu valt er heel wat te zeggen over vertalingen qua kwaliteit. Dat is niet altijd even goed als je zou willen. Maar als je met de mensen die liever Engelse lezen in discussie gaat, en dat heb ik vaak genoeg gedaan, kom je erachter dat ze vaak de essentie van de verhalen missen. Omdat ze de taal niet zo machtig zijn dat ze woordspelingen of diepere uitleg echt goed tot zich kunnen nemen. Daarnaast is er ook nog een hele grote groep Nederlanders die geen Engels kan of wil lezen (en dan bedoel ik voor de lengte van een boek, over materie die ingewikkelder is dan een film zonder ondertiteling of een conversatie in het buitenland).
Omdat wij het dus van free publicity moeten hebben vind ik het, als uitgever (en nee dus niet objectief) jammer dat het dan over de vertaling gaat. Het neersabelen is inderdaad wat te grof gesteld. Ik wilde er een reactie mee triggeren om in dialoog hierover te geraken. Wat gelukt is, dus bij deze de nuancering.
@Tobias, het was naar Timo 😉 maar zoals je ziet hou ik ook wel van discussie. Net als jij vind ik ook dat eigen taal iets makkelijker leest, maar dat soms wat essentiële dingen missen qua inhoud en voorbeelden.
@Timo
Kun je niet, ala Godin, iets onderscheidends doen voor de boekpromotie? Ipv abri’s en oude media en verdienmodellen? Juist iets dat Godin met verve predikt en dan lijkt het me passend (overigens niet gemakkelijk) om iets dergelijks juist ook voor zijn boek te doen. Niet?
Ik ben benieuwd in hoeverre mensen het Engels niet snappen en zou graag eens een goed vertaald boek lezen. Zoals ik al zei, stuur me wat op!
En natuurlijk is het zo dat zowel jij, Matthijs als ik (en Annelies wellicht binnenkort) allemaal meehobbelen op de grote Seth Godin-trein, slim om dat zo te triggeren.
Ik vond het juist 1 van zijn betere boeken, meer uit het hart geschreven en de passie druipt eraf. Het hoofdstuk The Resistance is geweldig, af en toe moest ik wel een pagina terugslaan om er zeker van te zijn dat ik de interpretatie en gedachtengang begreep (idd niet het makkelijkste boek om te lezen, vanwege de veelal aanhouden van zijn eigen woordgebruik en keuze), maar al met al een super boek. Beter dan Tribes naar mijn idee.
@Steven,
dank voor je reactie. Ook ik denk dat er passie inzit. Ik ben echter benieuwd naar het volgende: is het een boek dat je inspireert, of eentje die je naar grotere hoogten tilt en waar je (al dan niet met lijstjes, concrete voorbeelden of vanuit jezelf) echt iets in de praktijk mee hebt gedaan? Ik heb zelf bij dit boek wel het eerste, maar niet het tweede. Bij bijvoorbeeld The Blue Ocean had ik ook het tweede, maar dit is natuurlijk persoonlijk.
Tobias, we zijn allemaal artiesten en maken onze eigen map.
Het inspireert me en ik wil er ook echt iets mee gaan doen. Ik heb het boek nog maar net gelezen, vandaar ook mijn reactie nav je recensie.
Vooral in mijn huidige functie (start-up in Nederland voor een buitenlandse organisatie, aannemen goed personeel, verantwoordelijkheden nemen en delegeren) zie ik zeker aanknopingspunten in het boek die ik ga proberen te gebruiken.
Afgelopen weekend heb ik Linchpin als audiobook afgeluisterd (de Engelstalige versie). Ik kan het niet laten (ondanks dat deze post al weer een half jaar oud is) nog even te laten weten dat ik het een top boek vind! Ik heb er erg veel inzicht uit kunnen halen en denk dat ik ook aardig wat in de praktijk kan toepassen. Dat er geen concrete actiepunten in staan maakt me weinig uit.
Wat mij betreft is Linchpin een absolute aanrader!
Hoi Elja,
dat is erg mooi om te horen, dank voor de reactie. Spreekt Godin de luistervariant zelf ook in?
@Tobias; Jup, ‘read by the author’.
Dat is wel cool lijkt me. Ik heb, btw, trouwens niet gezegd dat het een erg slecht boek is, ik denk alleen dat de twee sterke punten uit zijn boek sterker in andere boeken beter naar voren komen. Heb je ook andere boeken van Godin gelezen?
Ja, ik ben onderhand fan aan het worden. 😉
Ik heb eerder Permission Marketing (nog verrassend actueel voor een boek uit 1999), Purple Cow en Free Prize Inside geluisterd. Gisteren heb ik bij iTunes Meatball Sundae gekocht (bedankt voor de tip).
Van andere auteurs die ik de laatste tijd geluisterd heb vond ik ook deze boeken de moeite: Jeff Jarvis – What Would Google Do, Chris Anderson – Free en Timothy Ferris – The Four Hour Workweek. Heb je nog suggesties voor andere boeken?
Dankje Elja,
Ik ben benieuwd wat je van Meatball Sundea vindt, een erg goed boek vond ik deze maar dat las je 😉 Dank voor de tips trouwens, helaas ben ik wat minder belezen het laatste halfjaar, ben mn benieuwd naar Jarvis, dit schijnt eeen scherpe schrijver te zijn, vond jij dat ook?
Linchpin, Linchpin… dacht even dat ie alweer een nieuw boek uit had maar zie net dat ik de Nederlandse vertaling van dit boek in de kast heb staan (“Onmisbaar” heet het dan).
Ik heb het boek nog niet uit en elke keer als ik probeer verder te lezen krijg ik zwarte vlekken van het hoge Tsjakkaaaaa-gehalte. Ik heb het erg moeilijk om iemand serieus te nemen als ie als een Amerikaanse Emile Ratelband op de pagina’s staat te stampen. Dat vind ik jammer want ik heb genoten van The Purple Cow. Bij Tribes stootte ik er al te vaak tegenaan en dit boek trek ik nauwelijks.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!