Economisch weerbericht (84): Webkampioen Obama hekelt digitale obsessie

14 mei 2010, 07:01

Opmerkelijk was de kritiek die de Amerikaanse president Barack Obama op moederdag 2010 uitte aan het adres van de iPod, de iPad, de Xbox en de PlayStation, waarschijnlijk om in één klap een hele range van nieuwe manieren om met informatie om te gaan op een paar herkenbare noemers te brengen. In zijn toespraak aan Hampton University hekelde Obama met name het feit dat informatie vandaag de dag afleidt van de zaken die echt belangrijk zijn. Grosso modo empowert en emancipeert digitale informatie helemaal niet en staat ze eigenlijk de ontwikkeling van de moderne mens in de weg. Dit is wat hij zei:

“With iPods and iPads and Xboxes and PlayStations – none of which I know how to work – information becomes a distraction, a diversion, a form of entertainment, rather than a tool of empowerment, rather than the means of emancipation.”

Lees hier meer over de speech van Obama. Je kunt je afvragen of een notoire BlackBerry-gebruiker niet weet hoe een iPod, een iPad, een Xbox of een PlayStation werkt, maar Obama had het in elk geval (nog) niet geprobeerd, zoveel mag duidelijk zijn.

Duidelijk is natuurlijk in de allereerste plaats, dat de Hampton-speech ten overstaan van een duizendkoppig publiek, niet de meest gelukkige was. iPods, iPads, Xboxen en PlayStations zijn nu eenmaal een gegeven, iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheid in het omgaan met digitale informatie en bovendien: Obama’s verkiezingscampagne stond met een staf van 100 webadepten als nooit tevoren in het teken van sociale media als Facebook, YouTube, MySpace, Twitter, Flickr, Digg, BlackPlanet, LinkedIn, AsianAve, MiGente en Glee. Voor de iPhone was er zelfs een speciale “Obama app”. Waarom zou dat alles buiten de definitie van “information distraction” vallen?

Een paar dagen voor moederdag had The Economist in het artikel “Politics and Twitter: Sweet to tweet” nog onthuld, dat Barack Obama dagelijks zo’n 20.000 berichten ontvangt. Is Obama’s social-media-presence dan niet eigenlijk gewoon uitlokking van “information distraction”? The Economist concludeert, dat webmedia politici ogenschijnlijk toegankelijker maken, maar dat ze geen impact hebben op hun gedrag. Van alle berichten die hij elke dag binnenkrijgt, leest Obama er maar een tiental, die voor hem zijn geselecteerd. De rest is vooral entertainment, distraction en diversion voor Obama’s clanleden op de verschillende sociale netwerken.

Obama heeft dus boter op zijn hoofd, wanneer hij het overheersende distraction/diversion/entertainment-karakter van digitale devices en platformen aan de kaak stelt. Dat – maar niet dat alleen: het is een kwestie van mindset – staat inderdaad de empowerment en emanicipatie in de weg die we zo hard nodig hebben, zeker in deze uitdagende tijden van meerkoppige crisis. Aandacht kun je namelijk maar één keer uitgeven. Thomas Jefferson, de opsteller van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, had het in zijn tijd ook al geschoten: het “improbable experiment, called America, wouldn’t work if its citizens were uninformed, if its citizens were apathetic, if its citizens checked out”. Die frase gebruikte Obama als munitie in zijn betoog. Mensen moeten wel bij de les blijven en digitale informatie in soorten en maten is tegenwoordig de grootste aandachtsvreter in het segment van potentieel weldenkenden.

Het is achteraf praten, maar de Amerikaanse president had het uiteraard veel beter om kunnen draaien. Hij had veel beter kunnen zeggen, dat het veelzeggende “e”-tje in empowerment en emancipatie hele mooie mogelijkheden en vergezichten biedt, kan blijven bieden en – sterker – moet bieden in dit tijdsgewicht. Het spelelement en de digitale vooruitgang in cognitieve en sociale ergonomie zijn belangrijke stimulerende factoren voor het gebruik, de toepassing en de doorontwikkeling van informatie in real-life waardeketens binnen duurzame People-Planet-Profit-contexten: democratie en economie voorop. Obama had Walter Podilchak kunnen aanhalen om aan te geven dat de “fun” in e-mancipatie – de noodzakelijke digitale ontwikkeling van de mens of ons “Digitale Humanisme” (pdf) – heel goed past bij gezamenlijk succesvol werken aan uitdagingen in de huidige “Age of Big Data” annex “eScience” en “smart mobile Web”:

“Fun is defined as a social-emotional interactional process wherein persons deconstruct social-biographical inequalities to create a with-equal-other, social-human bond.”

Lees hier meer. In plaats van zijn frustratie bot te vieren op het digitale sociale geweld waar iPods, iPads, Xboxen en PlayStations het fysieke toonbeeld van zijn had Obama op zijn minst ook voorbeelden kunnen aanhalen van goed gebruik, bijvoorbeeld onder verwijzing naar Sam Palmisano’s Chatham House-speech over “The Decade of Smart” (zie onder meer dit artikel).

Wie er actief voor waakt om zich in de schijnbare leegte en uitzichtsloosheid van het dagelijkse (crisis)bestaan uitsluitend over te geven aan de platte entertainmentkant van digitale informatieoverlast heeft met slimme nieuwe digitale devices en hun diensten een stel mooie e-mancipatietools in handen, die je, net zoals ze je kunnen afleiden, ook in staat stellen om weg te sturen van het scenario “Distracted: The Erosion of Attention and the Coming Dark Age”, dat Maggie Jackson in haar gelijknamige boek beschrijft. En wat de digitale spelwereld betreft, is het bijvoorbeeld een bekend gegeven, dat World of Warcraft een positieve invloed heeft op de onwikkeling van leiderschapscapaciteiten. Misschien dat Barack Obama toch wat meer moet experimenteren met andere digitale devices en media dan de presidentiële BlackBerry.

Jaap Bloem
Research Director Sogeti/VINT bij Sogeti/VINT

Jaap Bloem is in IT since the PC and now a Research Director at Sogeti/VINT. In his days at KPMG Consulting he co-founded the IT Trends Institute. Jaap was a publisher of IT books and editor in chief of IT magazines at Wolters Kluwer. Before coming to VINT, Jaap was the Marketing Executive for the Dutch Chapter of ISOC, the Internet Society. Jaap has co-authored many books and articles, and loves to develop and evangelize ground-breaking thought and insight together with colleagues and partners. Jaap Bloem is in augustus 2018 overleden.

Categorie
Tags

6 Reacties

    Arnoud Rademaker

    Aan de andere kant Jaap, wat is er nu wezenlijk veranderd? Het internet heeft ons allen (zeker met de kennis van nu) met de neus op de feiten gedrukt. Toch halen we onze neus ervoor op! We zijn mede dankzij de informatievoorziening op Internet veel meer op de hoogte van de oorzaken en de gevolgen van de kredietcrisis.

    We weten nu dat velen hebben gefaald. Van bankiers mag je verwachten dat zij weten dat risicomanagement de sleutel tot succes is en op zijn minst leidt tot het behoud van het kapitaal van degenen die hun spaargeld aan hen heeft toevertrouwd. Niet dus! Winstbejag en aandeelhouderswaarde waren het doel. Overigens ging de particulier hier volledig in mee door gebruik te maken van alle kredietfaciliteiten.

    Heeft het informatieaanbod meegeholpen om de druk van de publieke opinie op te voeren en daarmee een bijdrage geleverd aan grote noodzakelijke veranderingen die ten aanzien van onze levensstijl noodzakelijk zijn? Nee, uiteindelijk moest er een eurocrisis aan te pas komen voordat er iets in gang werd gezet. Ondertussen worden de schulden van particulieren en banken overgeheveld naar de staat. Vervolgens moet de ECB de staatschulden bijna ongelimiteerd opkopen omdat het (politieke)systeem in elkaar dondert.

    Informatie leidt tot meer kennis. Waar blijft de invloed van de intellectuelen? Of, krijgt Sarkar gelijk? Volgens zijn visie op de sociale cycli zal in het tijdperk van de hebzuchtige de denker zijn onafhankelijkheid verliezen en zijn diensten aanbieden aan degenen die tot de groep van de hebzuchtigen behoren. Als we zo doorgaan wordt zelfs onze democratie ondermijnd. Volkeren die de realiteit uit het oog verliezen worden onder de voet gelopen of op zijn minst minder serieus genomen.

    Enige weken geleden deed ik in een mailtje naar iemand nog lacherig over de mogelijkheid om met goud te betalen of te pinnen. Hoe moet je in godsnaam je maandlasten betalen in goud? Nu kun je op sommige plekken al goud pinnen! In deze rubriek hebben we vaker gemeld dat Azië (China) heel veel goud opkopen. Het lijkt me een teken aan de wand. Als zij samen met India bijna al het goud opkopen wat er te koop is, dan kunnen zij dus ook een nieuwe wereldmunt op de kaart zetten waarmee je grondstoffen en energieproducten mee kunt kopen.

    Het wordt tijd dat de intellectuelen weer aan de denkkraan gaan draaien in plaats dat politici de geldkraan opendraaien. Het opendraaien van de geldkraan lijkt mij een heilloze weg, ook al moeten we daarmee een leugentje om (Griekse)bestwil verdoezelen.

    Goud pinnen: http://www.telegraaf.nl/buitenland/6713766/__Pinautomaat_voor_goud__.html?sn=buitenland


    14 mei 2010 om 19:39
    Arnoud Rademaker

    Aan de andere kant Jaap, wat is er nu wezenlijk veranderd? Het internet heeft ons allen (zeker met de kennis van nu) met de neus op de feiten gedrukt. Toch halen we onze neus ervoor op! We zijn mede dankzij de informatievoorziening op Internet veel meer op de hoogte van de oorzaken en de gevolgen van de kredietcrisis.

    We weten nu dat velen hebben gefaald. Van bankiers mag je verwachten dat zij weten dat risicomanagement de sleutel tot succes is en op zijn minst leidt tot het behoud van het kapitaal van degenen die hun spaargeld aan hen heeft toevertrouwd. Niet dus! Winstbejag en aandeelhouderswaarde waren het doel. Overigens ging de particulier hier volledig in mee door gebruik te maken van alle kredietfaciliteiten.

    Heeft het informatieaanbod meegeholpen om de druk van de publieke opinie op te voeren en daarmee een bijdrage geleverd aan grote noodzakelijke veranderingen die ten aanzien van onze levensstijl noodzakelijk zijn? Nee, uiteindelijk moest er een eurocrisis aan te pas komen voordat er iets in gang werd gezet. Ondertussen worden de schulden van particulieren en banken overgeheveld naar de staat. Vervolgens moet de ECB de staatschulden bijna ongelimiteerd opkopen omdat het (politieke)systeem in elkaar dondert.

    Informatie leidt tot meer kennis. Waar blijft de invloed van de intellectuelen? Of, krijgt Sarkar gelijk? Volgens zijn visie op de sociale cycli zal in het tijdperk van de hebzuchtige de denker zijn onafhankelijkheid verliezen en zijn diensten aanbieden aan degenen die tot de groep van de hebzuchtigen behoren. Als we zo doorgaan wordt zelfs onze democratie ondermijnd. Volkeren die de realiteit uit het oog verliezen worden onder de voet gelopen of op zijn minst minder serieus genomen.

    Enige weken geleden deed ik in een mailtje naar iemand nog lacherig over de mogelijkheid om met goud te betalen of te pinnen. Hoe moet je in godsnaam je maandlasten betalen in goud? Nu kun je op sommige plekken al goud pinnen! In deze rubriek hebben we vaker gemeld dat Azië (China) heel veel goud opkopen. Het lijkt me een teken aan de wand. Als zij samen met India bijna al het goud opkopen wat er te koop is, dan kunnen zij dus ook een nieuwe wereldmunt op de kaart zetten waarmee je grondstoffen en energieproducten mee kunt kopen.

    Het wordt tijd dat de intellectuelen weer aan de denkkraan gaan draaien in plaats dat politici de geldkraan opendraaien. Het opendraaien van de geldkraan lijkt mij een heilloze weg, ook al moeten we daarmee een leugentje om (Griekse)bestwil verdoezelen.

    Goud pinnen: http://www.telegraaf.nl/buitenland/6713766/__Pinautomaat_voor_goud__.html?sn=buitenland


    14 mei 2010 om 19:39
    Ido Sharon

    @Jaap: Leuk stuk. Ben het met je eens dat de voorbeelden beetje ongelukkig zijn. Het gaat volgens mij niet zozeer om de manier waarop berichtgeving tot mensen komt, maar het feit dat dit gebeurt, in welke vorm dan ook. De vraag is wat het voordeel is van deze informatie overload. Hoeveel informatie kan een mens verwerken? Wellicht leidt de enorme hoeveelheid aan informatie er juist wel toe dat mensen zich gaan beperken. Dit zou kunnen leiden tot meer kennis over bepaalde onderwerpen, minder in de breedte.

    Het effect is wellicht pas te bepalen over enkele jaren, wanneer je kunt terugkijken, lastig te voorspellen denk ik. Feit is dat de situatie zo blijft en verder zal intensieveren. Ben het met je eens dat je hier beter gebruik van kan maken, dan er tegen aan te schoppen.


    17 mei 2010 om 09:19

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!