Harvard: Twitter communiceert niet

8 juni 2009, 10:39

{title}Uit een Harvard Business School onderzoek blijkt dat er op Twitter bijzonder weinig gecommuniceerd wordt. “Twitter resembles more of a one-way, one-to-many publishing service more than a two-way, peer-to-peer communication network.” Uit het onderzoek – op basis van de eigenschappen van meer dan 300 duizend Twitteraars – kwam naar voren dat nog geen 10% van de gebruikers meer dan 90% van de berichten schrijft. En daarmee wijkt Twitter flink af van een doorsnee social networking website, waar de top 10% gebruikers slechts 30% van de content produceert.

En dat is niet het enige punt waarop Twitter afwijkt van de social networking norm: bij Twitter heeft bijvoorbeeld meer dan 80% één of meer connecties met anderen gelegd, terwijl op social networks minder dan tweederde één of meer vrienden heeft. Daarnaast scoren op social networking websites vooral de vrouwen veel aandacht, terwijl op Twitter juist mannen de dienst uit maken.

Carl Mangold
AI-specialist met de focus op veiligheid bij Carl Mangold

Carl Mangold is een expert op het gebied van kunstmatige intelligentie (AI), met de focus op het veilig en ethisch verantwoord inzetten van deze technologie. In de loop van zijn carrière heeft Carl de evolutie van AI in marketing van dichtbij meegemaakt. Waar AI aanvankelijk vooral werd ingezet om prospects te herkennen en segmenteren op basis van hun klik- en koopgedrag, heeft de technologie zich inmiddels ontwikkeld tot een krachtig middel dat (klant-)communicatie over de volledige breedte kan ondersteunen of zelfs vervangen. Stonden ethiek en privacy altijd centraal bij de toepassing van AI voor geautomatiseerde klantsegmentatie, met de opkomst van generatieve AI zijn veiligheid en betrouwbaarheid nog belángrijker thema's geworden. Carl zet zich in om bedrijven te begeleiden bij het verantwoord implementeren van AI-oplossingen die niet alleen efficiëntie en klanttevredenheid verhogen, maar ook voldoen aan de hoogste ethische en veiligheidsstandaarden. Met zijn diepgaande kennis van AI en zijn toewijding aan veilige praktijken, helpt Carl organisaties de balans te vinden tussen innovatie en verantwoordelijkheid. Zijn werk draagt bij aan het creëren van betrouwbare AI-systemen die zowel de bedrijfsdoelen als de belangen van klanten dienen.

Categorie
Tags

10 Reacties

    Martijn Dood

    Ik vind ik die knop met de titel ‘Tweet it’ onder het artikel wel lollig. 😉

    Dit onderzoek is nogal tendentieus. Twitter vergelijken met een Facebook of Hyves is als SMS gedrag gaan vergelijken met MSN gedrag. Het zijn tools die op meerdere gebieden behoorlijk van elkaar verschillen.

    Ten eerste draait het op Twitter om het volgen en gevolgd worden, want anders tweet je eigenlijk voor niets. Als je je registreert dan ga je volgens mij linea recta op zoek naar iemand om te volgen, tenzij je je alleen maar registreert om een gebruikersnaam veilig te stellen. Dat wordt door Heil & Piskorski vergeleken met ‘other social networks’. Nu weet ik niet welke dat dan zijn, maar stel het zijn Facebook en YouTube. Als je een profiel aanmaakt bij dergelijke netwerken kan ik me nog enigszins voorstellen dat je dat doet om je eigen verhaal te vertellen en je foto’s of films te plaatsen, zonder direct op vrienden te jagen.

    Ten tweede is de aard van de relaties op Twitter anders. Ik volg vrienden, familie maar ook blogs, celebrities en voornamelijk mensen met een interessante mening. Op Facebook of Hyves ga ik op zoek naar collega’s en vrienden. Op Twitter vind ik dus sneller iemand om te volgen waar ik bij andere sociale netwerken selectiever ben.

    Ten derde wordt daar dan nog doodleuk aan toegevoegd: “when these networks were at a similar level of development” en daar zit ook nog eens een issue: We hebben we leren omgaan met sociale netwerken en begrijpen dat onderling verbinding leggen belangrijk is. Vergelijk je de opkomst van een sociaal netwerk nu met de groei van een sociaal netwerk een aantal jaar geleden dan is dat appels met peren vergelijken.

    Ook de rest van het artikel van Heil & Piskorski bevat behoorlijk wat gebakken lucht. Ik kan me nog wel iets voorstellen bij het feit dat mannen makkelijker elkaar volgen op Twitter als een soort wederdienst (‘Omdat jij mij volgt, volg ik jou’) en dat vrouwen daarin selectiever zijn. Maar de schrijvers stellen dat dit bijzonder is omdat er meer vrouwen (55% tegenover 45%) actief zijn op Twitter dan mannen. Waarschijnlijk mis ik hier iets en ik vermoed dat het de correlatie tussen deze twee constateringen is.

    Alles bij elkaar zijn alle bevindingen spectaculair als je in je achterhoofd houdt dat Heil & Piskorski hier een fiets vergelijken met een autobus: “Wonderbaarlijk hoe de bus maar twee wielen meer heeft, maar er passen heel veel meer mensen in!”.


    8 juni 2009 om 11:55
    Mij

    Twitter gaat, laten we eerlijk zijn, nergens over. Ik heb nu ook over de 100 “volgelingen” zonder daar ook maar iets voor te hoeven doen. Simpelweg automatiseren van deze handeling en je heb nergens een omkijken meer naar.


    8 juni 2009 om 12:57
    erwblo

    Vreemde hieraan is dat gesuggereerd wordt dat meer beter is. Ik denk dat Twitter met vijf vrienden ook heel waardevol kan zijn. Wellicht zelfs waardevoller dan met duizenden.


    8 juni 2009 om 19:22
    mangold

    @Martijn en Erwin: Heil & Piskorski hebben onderzocht of Twitter wel of niet vergelijkbaar is met sociale netwerken, en zijn daarbij dus tot de conclusie gekomen dat dit niet zo is. Twitter blijkt veel meer op bijvoorbeeld TV (éénrichting roepen naar de massa) te lijken, dan op een sociaal netwerk zoals Facebook of Hyves (tweerichting communicatie tussen gelijkgezinden). Over de vraag of dit wel of niet waardevol is wordt geen uitspraak gedaan.


    9 juni 2009 om 01:15
    mangold

    @koningwoning: Harvard’s onderzoek is inderdaad geen Nederlands onderzoek, en het zou dus eventueel zo kunnen zijn dat ons nationale Twittergebruik er ietwat van afwijkt. Maar om dat nu sowieso maar alvast te stellen – zonder die hypothese met een objectief Nederlands onderzoek te staven – is natuurlijk bijzonder dom. En het als Nederlandse standaard betitelen van ’t gedrag van een paar aan dit medium verslaafden is nog veel dommer.


    9 juni 2009 om 08:23
    Rick van Dijk

    @Martijn Als je mijn reply nog eens leest zie je dat ik geen bezwaar heb tegen het discussieren zelf, maar de wijze waarop; het polariseren en opzoeken van zwart/wit tegenstellingen. Je geeft het zelf al aan:

    We willen nou eenmaal graag een kant kiezen en daar voor gaan staan

    Dat is een zeer interessante en intrigerende uitspraak. Waarom is dat nodig? Waarom is dat nodig bij een tool als Twitter?

    Er lijkt een tendens te ontstaan dat de zogenaamde online ‘conversaties’ vooral beginnen te bestaan uit het ventileren van meningen en vervolgens stelling nemen. Het is niet zozeer luisteren, alswel gehoord willen worden.

    (Dit is uiteraard totaal off-topic, en minstens zo gecharheerd als de Harvard kop, maar ik wilde blijkbaar even gehoord worden. Ik ben niet immuun 😉 )


    10 juni 2009 om 05:06
    Martijn Dood

    @Rick Ik begrijp inderdaad dat de polarisatie je tegen de borst stuit. Dat geldt voor mij ook. Ik zou ook liever een discussie voeren op basis van argumenten ipv stelling kiezen en die van anderen vervolgens bevechten, want daar begint het zo af en toe op te lijken.

    Ik vraag me af of het nieuw is of dat het het gevolg is van hoe we communiceren via de online media (het ‘geenstijl’-effect?). Misschien draagt Twitter daar wel aan bij. Korte berichten van 140 karakters bieden weinig ruimte voor uitgebreide argumentatie.

    Alhoewel off-topic, wel een interessante discussie. Het gaat namelijk vaak over hoe vaak en waarmee we communiceren, maar wat dat doet met de aard van communicatie dat blijft vaak onderbelicht.


    10 juni 2009 om 05:31

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!