Vandaag ontving ik het persbericht met een aankondiging van de nieuwe Werf& met als titel: Defensie heeft werving niet op orde. Het is volgens de in het blad geciteerde recruitmentdeskundige Koos van Leeuwen geen wonder dat defensie 7.000 vacatures heeft open staan. Zo heeft Defensie te lange sollicitatieprocedures, wordt beschikbaarheid van scholieren tijdens de zomervakantie geëist en is de communicatiestrategie vergelijkbaar met het schieten met hagel, aldus de geciteerde expert.
De casus van defensie is volgens mij een uitstekende mogelijkheid om van te leren dat de focus leggen op één plek, in dit geval arbeidsmarktcommunicatie, niet werkt als de rest van de organisatie niet ook op niveau is.
Laat ik beginnen met te stellen dat ik denk dat Defensie erg veel goede arbeidsmarkt campagnes heeft gehad. De beschuldiging dat men met hagel schiet klopt misschien voor de meest recent actie van de Landmacht: verplaats je carrière, maar daar staan ook hele goede acties tegenover, zoals Base-X van de luchtmacht, de Defensie topsport selectie of de Landmacht inkijk bus (zie foto hieronder).
Dus met uitzondering van de meest recente actie van de landmacht lijkt het met hagel schieten een beetje overdreven. Maar, zo lezen we verder in het persbericht, heeft Defensie een ander probleem. Namelijk de sollicitatieprocedures.
Zo staat op alle wervingswebsites van de Krijgsmacht dat sollicitanten rekening moeten houden met een selectieprocedure van drie maanden. Gedurende die drie maanden moeten sollicitanten beschikbaar zijn. Maar feitelijk is die periode zelfs nog langer; namelijk vanaf het moment dat de sollicitant de moeite neemt om een informatiepakket te bestellen of een voorlichtingsdag te bezoeken. Vervolgens zit er nog een periode tussen de feitelijke door de Krijgsmacht genomen beslissing tot aanname en de dag dat de schriftelijke bevestiging in de bus valt. De Krijgsmacht heeft daarvoor, zo blijkt uit allerlei internetfora, nog zeker een aantal weken nodig. En dan begint de feitelijke indiensttreding pas als de opleiding start.
Deze beschikbaarheid wordt ook geëist van scholieren en studenten, de primaire doelgroep van defensie, tijdens de zomervakantie. En dat is iets waar veel scholieren en studenten natuurlijk niet op zitten te wachten.
Hieruit blijkt, eens te meer, dat geweldige arbeidsmarktcommunicatie geen ultiem redmiddel is als de rest van het recruitmentproces niet op orde is. De budgetten van Defensie voor arbeidsmarktcommunicatie zijn ongeëvenaard en de campagnes zijn doorgaans erg goed. Maar het werven van personeel is een proces waar arbeidsmarktcommunicatie een eerste stap is. Het stroomlijnen van het proces, evenals het hebben van aantrekkelijke functies, is minimaal net zo belangrijk.
