Klik hier om dit bericht door te sturen naar een vriend. Die tell a friend systemen zijn niet alleen irritant, maar in Spanje overtreedt je er ook nog de privacywetgeving mee. Spaanse listbrokers liggen onder vuur, meldde de DDMA vorige week. E-mailadressen zijn ook persoonsgegevens, net als naam en adres. En verwerking daarvan mag alleen met toestemming van de eigenaar. De Spaanse wetgeving komt uit dezelfde Europese richtlijn als onze Wet Bescherming Persoonsgegevens, dus het ligt in de lijn der verwachting dat onze rechter net zo zal oordelen. Is het dan nu eindelijk afgelopen met die knopjes?
E-mailmarketing moet met opt-in, punt. Dat staat keihard in de wet, hoewel met heel wat meer woorden. Het gebruik van automatische oproepsystemen zonder menselijke tussenkomst, faxen en elektronische berichten voor het overbrengen van ongevraagde communicatie voor commerciële, ideële of charitatieve doeleinden aan abonnees is uitsluitend toegestaan, mits de verzender kan aantonen dat de desbetreffende abonnee daarvoor voorafgaand toestemming heeft verleend.
Waarom met zoveel woorden? Omdat er altijd slimmeriken zijn die gaan bedenken hoe ze onder een verbod met weinig woorden uitkunnen.
En dat is ook de oorsprong van tell-a-friend. Als je zelf geen e-mailadressen mag verzamelen, dan laat je gewoon je lezers die adressen aanleveren onder het mom van “leuk bericht, geef het door.” En als je dan in je algemene voorwaarden (die toch niemand leest) erbij zet dat de lezer verklaart toestemming te hebben van de eigenaar van het e-mailadres om het adres aan te leveren en op te slaan in een databank voor spamruns, ben je nog geheel legaal ook. Toch?
Nou, niet dus. Mijn vrienden kunnen mij niet opt-innen op mailings, dat kan alleen ikzelf. En dat vond (gelukkig) de Spaanse rechter ook. Misschien omdat die ook veel “tell-a-friend” spam kreeg, maar dat zal wel het geheim van de raadkamer blijven. In ieder geval werd deze praktijk in Spanje verboden. Listbrokers moeten nu eerst bij de eigenaar van het opgegeven adres toestemming vragen om ze commerciële mails te mogen sturen.
De Spaanse en Nederlandse privacywetgeving zijn op dit punt identiek. Het lijkt me dus logisch dat een Nederlandse rechter precies hetzelfde zal oordelen mocht iemand een keer zin hebben om dit aan te vechten.
En nee, u hoeft me nu niet allemaal artikeltjes door te sturen zodat ik bewijsmateriaal genoeg heb.
