Mobile Monday: Joseph Pine geeft stof tot nadenken

21 januari 2008, 23:36

Joseph Pine geeft stof tot nadenken

De 4de Mobile Monday (MoMo) is weer achter de rug. Het is een beetje een standaard routine geworden om na elke ’s avonds of beter gezegd ’s nachts een stukje te schrijven met de eerste gedachten. Dus wederom ook nu weer dus een korte samenvatting:

MoMo stond vanavond in het teken van locatie. Met een opkomst van tussen de 350-400 man was De Rode Hoed letterlijk vol tot aan de nok. Het officiële programma bestond uit 3 onderdelen: 5 (location)startups die elk 5 minuten mochten spreken, een paneldiscussie met Nokia, KPN, WebAds en TomTom en tenslotte een zeer inspirerend verhaal van Joseph Pine II. Een gemixt programma met praktijkvoorbeelden, nieuwe bedrijven, de “oude” grote bedrijven, visie en inspiratie. De grote ontbrekende speler in dit locatiespel was Google op deze avond.

Na “de UMTS crash” is het even stil geweest rond locatie, maar vanavond bleek toch aan de hand van werkende praktijkvoorbeelden dat locatie diensten nu echt een feit zijn. Er heerst een nieuw geloof. Een tweede golf creatieven en entrepeneurs die wellicht wel het juiste moment nu kiezen om op deze “locatie trein” te springen. Businesscases zijn naast de bekende navigatietoepassingen nog niet in een volwaardig stadium. Ook is er nog geen sprake van een kritieke massa of van brede distributie. We zijn nu in het niveau van werkende techniek en een vaag besef waar het businessmodel naartoe moet gaan: Context Aware advertising. Als je de hints van enkele sprekers(lees KPN) goed oppakte kon je opmaken dat breedtoepasbare sociale locatiediensten(lees locatie sms) wel ergens in de pijplijn zitten en hoogstwaarschijnlijk dit jaar wel ergens LIVE gaan.

De presentatie van Joseph Pine II, schrijver van o.a. The Experience Economy en Authenticity, was een verhaal op zich. Zijn presentatie had zeker raakvlakken met mobiel en locatie. Echter de kern van zijn verhaal zijn 8 werelden (ja u leest het goed. 8!) die wij de komende jaren langzaam gaan creëren. Naast de bekende fysieke wereld(tijd, massa en ruimte) en de virtuele wereld(geen tijd, geen massa en geen ruimte) heeft Pine dus 6 werelden toegevoegd. “Tussenwerelden” die eigenschappen hebben van zowel de fysieke wereld als van de virtuele wereld. Tijdens Pine’s verhaal was de zaal echt muisstil. Vol ongeloof en verbazing luisterde het publiek en ontvouwden zich dus deze 6 nieuwe werelden. Pine noemt dit model van 8 werelden The Multiverse. Nu waren de werelden op zich niet allemaal nieuw maar om ze in één model te zien zeker wel. Het is eigenlijk een verhaal dat je onmogelijk kan uitleggen in één korte alinea. Ik raad ook iedereen aan om zeker deze presentatie te bekijken. Op korte termijn staat deze online(hier en op mobilemonday.nl).

Het was een bijzondere en een goed georganiseerde (complimenten aan het team) MoMo die de wereld van locatie weer helderder heeft gemaakt maar tegelijkertijd weer nieuwe werelden heeft toegevoegd die nog helemaal niet helder zijn.

Raimo (1973), getrouwd en vader van twee dochters en was vóor internet- en UMTS hypes al actief in mobiel. Raimo heeft gewerkt voor Nokia Networks, Nokia Mobile Phones en KPN. Altijd in rollen die gericht waren op innovatie, marketing en sales. Door de jaren heen een sterke visie ontwikkeld over mobiel. Raimo is creatief, strategisch probleemoplossend, gevoelsmens en werkt sterk intuitief. Raimo is partner in SPRXmobile. Hiernaast is Raimo oprichter van Mobile Monday Amsterdam ( www.mobilemonday.nl, 1300+ leden), een netwerkevent voor mobilistas in Nederland. Hij spreekt verder graag over The Mobile Life. Voor meer informatie zie links hieronder: SPRXmobile, Twitter, Del.icio.us, Flickr, , , Email me: info [at] mobminds.com, IM/Gtalk: raimovanderklein [at] gmail.com,

Categorie
Tags

9 Reacties

    vangeest

    Toelichting op verhaal Joe Pine II.

    Ik heb uitvoerig met Joseph Pine II gesproken over de implicaties van zijn model. Helaas was er geen tijd om dit nader te belichten.

    Enkele inzichten :

    1) Het feit dat er nu een raamwerk is met al deze 8 werelden geeft aan dat er een interne logica en dynamiek achter deze ontwikkeling zit. Een historische-evolutionaire noodzaak op een grote tijdschaal aangezien elke wereld een eigen functie, niche en essentie heeft. Een eigen toepassing, een eigen waarde. De schoonheid en eenvoud ervan geven naar mijn idee de onomkeerbaarheid ervan aan. Theoretisch maar o zo praktisch.

    2) Zoals elk nieuwe massamedium door de toegenomen relativiteit de voorgaande (massa) media herdefinieert naar hun essentie, zo zal dit ook gaan werken met de Multiverse (8 werelden). Dit betekent dat het echte leven Physical Reality) echter dan ooit wordt. Wat is nu de essentie van de echte wereld ? Geen exploratie zonder risico’s, het is exploitatie/verdieping/fysieke aanraking/embodiment en oorverdovende stilte tussen mensen/intimiteit. Alle andere voordelen van de echte realiteit worden door de opkomende 7 werelden teniet gedaan of zelfs overtroffen. Google Earth, Second Life, AR, 3D printers e.d. herdefinieren dus elkaar onderling en dus ook de ‘oude’ echte wereld.

    3) Er zijn twee ruwe werelden: de wereld van het exploratieve en de wereld van exploitatie/verdieping/verinnerlijking. Virtuele Werelden alsmede Augmented Virtuality (zoals de Nintendo Wii) zijn een ideale en vooral veilige/risicoloze manier om te ontdekken en te exploreren. Wanneer je vervolgens een bepaalde ervaring (experience in termen van Pine II) wilt rea-li-seren (realiteit maken) dan kan dit verrijkt of niet via de resterende 6 werelden (Google Earth, echte wereld, Augmented Reality, Warped Reality, 3D printers etc.)

    4) Bruce Sterling zegt ook tegenwoordig dat alles meer en meer ontstaat in The Digital Cloud. Dus het virtuele. Als iemand, iets of een organisatie daar niet bestaat, bestaat het ook niet in het echte. Dat is idd het geval naar mijn idee. Het verhaal van Pine II biedt een handig raamwerk alle werelden te overzien. Sterling refereert aan alle werelden van Pine II met digitale informatie (Bits).

    5) Als je in de exploitatie-modus bent als individu, kan je een aantal kanten op. Als de huidige plek bekend of saai is, kan je middels Google Earth/Mirror Worlds direct kijken op andere plaatsen op de wereld. Je maakt een keuze en direct ga je middels Warped Reality naar die plaats in fysieke zin. Dat past goed bij de ontwikkeling van Smart Mobs van Howard Rheingold, spontane zichzelf organiserende groepen mensen op basis van empowerment door digitale media in brede zin. Zo zie je dus de toegevoegde waarde van al deze 8 werelden, de convergentie, de onderlinge samenhang en hun rol/functie.

    6) Essentiele vragen voor elk van deze 8 werelden zijn naar mijn idee :

    – Is dit economisch/utilitair/functioneel, meer sociaal of meer entertainment/fun based ?

    – Welke menselijke behoefte(n) liggen ten grondslag aan deze wereld ?

    – Welke werelden hebben een logische relatie met elkaar (hogere convergentiegraad) ?

    – Welke doelgroepen maken van welke werelden gebruik ? Wat zijn de voorlopers ?

    – Welke partijen domineren momenteel een bepaalde wereld ? En wie is dominant op alle 8 werelden ? Google lijkt naar mijn idee hierin een duidelijke visie te hebben om hierin DE speler te worden.

    – Wat zijn de gevolgen van de beschikbaarheid van deze werelden ? Onder meer : verveling verdwijnt uit het woordenboek, te veel aanbod (keuzestress) neemt verder toe, nog meer behoefte aan filtering/recommendations/social economy, minder focus op bezit en meer op toegang, meer overvloed en minder schaarste (mindset en steeds meer ook praktijk door 3D printers), meer spirtualiteit/transformatie/zelfrealisatie, meer productiviteit, meer zichzelf organiserende/bottom-up structuren en organisaties, meer empowerment/autarkie, minder milieubelasting, het leven van parallelle (en sequentiele) levens (zoals Pine II noemde gisteren, zie o.a. Twitter als simpele voorbode van wat komen gaat) en nog meer transparantie. Eigenlijk worden alle gevolgen van web 1.0 en 2.0 geintensiveerd + een aantal nieuwe gevolgen door werelden als 3D printers.

    Tot slot: al deze werelden hebben ook met mobiel internet te maken, zelfs mobiele 3D printers op hele lange termijn. Nu heb je alle mobiel(e) (internet) varianten op Virtuele Werelden, AR, Mirror Worlds, Augmented Virtuality.


    22 januari 2008 om 08:40
    wzt

    Ik ben het behoorlijk oneens met Yuri’s stelling onder 1) dat het feit dat iemand een raamwerk neerzet impliceert dat er en een interne logica achter zit, laat staan een historisch-evolutionaire noodzaak. Hoe vaak heb ik niet presentaties gezien waarin 2 of 3 assen worden getekend en vervolgens alle mogelijke technieken/klantgroepen/concepten of wat dan ook daarbinnen worden geplaatst. Wat het doel moet zijn van dergelijke modellen is dat zaken worden geclassificeerd en je daardoor eenvoudiger conclusies kan verbinden met huidige en toekomstige praktijk ontwikkelingen. Nou zal meneer Pine dat ongetwijfeld ook voor ogen hebben maar ik ben het met Marco eens dat de aansluiting met vooral de mobiele huidige en toekomstige praktijk wat ontbrak.

    Overigens gaf de presentatie zeker stof tot nadenken (en dat was een belangrijk bereikt doel op MoMo) waarbij ik een van de laatste opmerkingen van de heer Pine een interessante vond. De ‘authenticity’ in het “availability -> price -> quality -> authenticity” model van Pine is volgens hem, en dat ben ik met hem eens, afhankelijk van de perceptie van de customer. Zo gaf hij een voorbeeld van authenticity in Disneyland waarbij, volgens mij, een flink aantal Nederlanders dat zullen zien als een schoolvoorbeeld van non-authenticity. Dat maakt het dus voor een bedrijf dat authenticity wil uitstralen lastig. Immers, availibility, price en, in zekere mate, quality is meetbaar. Authenticity blijkbaar niet want afhankelijk van perceptie. En als authenticity steeds anders wordt geperceptieerd, wat is dan authentiek? Als een meerderheid vindt dat het authentiek is? En hoe authentiek ben je als bedrijf wanneer je gaat meten wanneer de meerderheid jouw product/service/experience authentiek vindt?


    22 januari 2008 om 10:49
    Ron Verweij

    Zit nog steeds het verhaal te processen. De theorie’s juistheid is voor mij geen issue, het is een manier om er naar te kijken die voor grote corparates -Pine’s Audience- wat orde in de fysieke en virtuele chaos brengt. Geen idee wat het opleverd maar het doorbrak bij mij een bariere in mijn denken dat er iets virtueels en iets fysieks is, er is veel meer en met dat inzicht valt er toch wel weer iets heel moois mee te doen ……. Heel relevant voor MoMo-ers die verder kijken dan het laatste koele gadget op mobiel gebied.


    22 januari 2008 om 14:29
    vangeest

    Eens met Robert Westers. Het raamwerk van Pine II is een positieve uitzondering 😉

    Ben blij dat velen het verhaal hebben gewaardeerd.

    In de toekomst zullen wij vaker sprekers van MIT bij Mobile Monday naar voren brengen. Uit voorgaande feedbacksessies is gebleken dat onze groep behoefte heeft aan visionaire verhalen. Dan nemen wij als organisatie risico’s maar dat maakt het ook wel weer bijzonder (spannend).

    Tot de volgende MoMo, nummer 5. MoMo #5.

    Yuri


    22 januari 2008 om 16:58
    mgvandenbroek

    @Bastiaan: Ja, beetje wel. Waarom gebruik je een bitly link?


    27 april 2011 om 07:09
    vandewerk

    Hi Matthijs….is er een betere manier voor de link?


    27 april 2011 om 07:12
    mgvandenbroek

    @ bastiaan: inmiddels aangepast. Het is op het randje van relevant 😉


    27 april 2011 om 07:14
    vandewerk

    Dank je wel. Didn’t want to intrude of course.

    🙂


    27 april 2011 om 07:15

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!