Terwijl we in de jaren '70 nog uitgebreid gewaarschuwd werden voor een nieuwe ijstijd, zijn we vandaag de dag in de ban van de global warming. En dat komt vooral door de breed uitgemeten hoax rondom het broeikaseffect; een wereldwijde marketingcampagne die flink wat effect scoort. Uit onderzoek van het Milieu- en Natuurplanbureau zetten Nederlanders het broeikaseffect inmiddels op de vierde plaats van zorgelijke dingen, terwijl dit nog niet zo lang geleden pas op de 19e plaats stond.
De temperatuur van de aarde wisselt voortdurend, door fluctuaties in de energieuitstoot van de zon. En als gevolg van daarvan wisselt de hoeveelheid CO2 die onze oceanen in zich opnemen. Meer dan 90% van alle CO2 in onze atmosfeer komt uit die oceanen, de invloed van ons fossiele brandstoffenverbruik is minimaal. En toch wordt dáár de focus op gelegd.
De aandacht voor deze hoax heeft natuurlijk flink wat positieve effecten. Wij rijke westerlingen verbruiken immers veel te veel energie en grondstoffen, en daar moet gewoon iets aan gedaan worden. We moeten energiezuiniger gaan leven, we moeten recyclen wat er te recyclen valt en we moeten de natuur gaan onderhouden, in plaats van deze uit te buiten. En da’s niet vanwege die global warming, maar gewoon vanuit ethisch besef. Het moet gewoon. Punt.
Maar er zitten ook vervelende effecten aan deze foute focus: het houdt de levensverwachting in de derde wereld laag, en werkt de ontwikkeling van deze landen tegen. Wij zijn rijk genoeg om windmolenparken en zonnepaneelvelden aan te leggen, maar die mensen in de derde wereld absoluut niet. Zij hebben die fossiele brandstoffen juist hard nodig, voor hun eerste stapjes naar een betere wereld. Zij koken nu nog op houtvuurtjes(!), bij gebrek aan gas en olie. En vervuilen daarmee het milieu nog veel meer dan ze met fossiele brandstoffen zouden doen. (Maar sterven voor ze daar erg in hebben aan rooklongen.)
Die marketingcampagne op basis van de broeikas hoax is dus goed voor de westerse wereld, maar slecht voor de derde wereld. En dat komt alleen maar door die wereldwijde focus op een niet bestaand wereldwijd probleem.
Waarom kunnen wij hier in het Westen niet gewoon mileu- en natuurvriendelijker worden uit een volwassen, ethisch besef? Is het nou echt nodig om mensen persoonlijk de schuld te geven van ‘een wereldwijd probleem’ voor ze er iets aan willen doen?
De screenshots zijn overigens afkomstig uit de documentaire ‘The Great Global Warming Swindle (2007)’.
