ZX Spectrum viert 25e verjaardag
Grappig: ik lees net op Dutch Cowboys dat de Sinclair ZX Spectrum vandaag precies 25 jaar geleden op de markt verscheen. En dat roept toch weer een boel leuke herinneringen op.
Die ZX Spectrum was één van mijn eerste ‘derde generatie’ computers. (Mijn allereerste computer was een Intel SDK 85, voor mij persoonlijk een ‘eerste generatie’ computer. Computers met een beeldscherm en toetsenbord noemde ik ‘tweede generatie’, en computers met een kleurenscherm kregen van mij ‘t ‘derde generatie’ stempel.)
Ik heb met die ZX Spectrum leuke dingen uitgehaald. Mijn broer had in die tijd een retedruk frietkraam, en vergat nog al eens wat de diverse klanten allemaal besteld hadden. En ik had daarom een programmaatje geschreven dat in vier stukken van het scherm vier verschillende bestellingen kon bijhouden. Een beetje een very old skool McDonald’s kassasysteem, zeg maar. Maar dat werkte niet echt goed op een Acorn Atom; een computer met toetsen die in no-time in ‘t frietvet zaten vastgekoekt.
Sinclair redde destijds mijn goede naam als snacktentautomatiseerder, met het op de markt brengen van een computertje met rubberen, frietvetbestendige toetsjes…
Welke herinneringen hebben jullie aan dit leuke, kleurige computertje?
Carl Mangold produceert video advertising en -content voor online marketing, van concept tot en met oplevering. Én realiseert en optimaliseert het bereik ervan, op basis van in overleg gedefinieerde KPI's. “People around the world are now watching 1.000.000.000 hours of Youtube’s incredible content every single day!” (Cristos Goodrow, Youtube) “We move towards a world where video is at the heart of all our services” (Mark Zuckerberg, 27 juli 2016) “Video is where all of media is headed right now. There is no more valuable piece of property or entity then video in the world of media at all.” (Casey Neistat, 6 sept. 2016)
Misschien net iets te jong (ahem) om de ZX spectrum bewust meegemaakt te hebben. Ik was meer een Commodore man. Eerst de C64 en daarna zo’n beetje alle Amiga’s. Those were the days….
Ik had een Atari 600 XL en baalde daar als een gek van… iedereen had Digger ed. op de C64, zat ik daar met mijn brakke Atari. Frustraties, nog altijd last van…
Mijn herinnering is dat de ZX Spectrum toen te duur voor me was. Ik ben daarom begonnen met de spin off van de ZX 81: De Timex 1000. (Ook frituurvet-proof?) Kennissen van mijn ouders hadden wel een ZX Spectum dus de 16-kleurenpracht en het 16KB geheugen heb ik gelukkig wel meegekregen.
Mijn grootste programmeerprestatie in die tijd (13 jaar) was een database die nog lang is gebruikt om de graven op kerkhoven mee te archiveren. Die branche heb ik daarna snel losgelaten. De enige software die ik voor m’n Timex heb gekocht was een flight simulator. Denk teletekst, maar dan in zwart wit.
Zodra het budget er was ben ik toch overgestapt op het toekomstvaste MSX. Een hele overstap, zo’n systeem waar je commando’s als LIST en PRINT helemaal in moest tikken, in plaats van die handige sneltoetsen van Sinclair.
Zat op de ZX81. Programma’s laden via cassettespeler. Pong spelen. Geweldig. Niet via een Qwerty invoeren, maar voorgeprogrammeerde toetsen. Gekocht bij Dynabyte op de Meent, of althans de voorganger daarvan.
Waar ik met name gelukkig van werd: de 16Kb uitbreiding die ik had! Dat was toch een verzestienvoudiging van het geheugen!
Acorn BBC en MSX waren mijn eerste computers; ik heb de ZX Spectrum helemaal aan mij voorbij laten gaan.
Het eerste wat me te binnenschoot bij het zien van het plaatje waren idd die rubberen toetsen 🙂
Ik heb nog steeds een Macintosh ED staan en diverse Atari ST’s, TT en een Mega ST staan omdat ik voornamelijk met muziek bezig was.
Het hele verhaal meegemaakt. Vanaf de ZX80/81, de spectrum, basic “programmeren” (goto, gosub) naar meteen de commodore 128 wow :-), draaide echter bijna altijd in 64 modus (met volgens mij zo’n soort rode hack hardware ding achterin geplugd). Moest laast nog denken aan dat radioprogramma hobbyscoop. Freeware via de ether: geweldig, wat een pokke herrie was dat zeg.
Het was echt een prachtige tijd. Meer dan 90% van wat je nu op je PC ziet is eind jaren ’70, begin jaren ’80 door slechts een paar duizend ontwikkelaars bedacht en opgezet. Ik vind ’t nog steeds erg jammer dat die ontwikkeling zo drastisch is ingezakt, nadat één softwarehuis vrijwel de hele markt in handen kreeg en een gezonde concurrentie daarmee onmogelijk maaktte.
Als je nog zo’n oud beestje hebt staan, moet je die voor de grap weer eens aanzetten. Het eerste wat opvalt is de gigantische snelheid waarmee alles werkt. Tekstverwerken op een Acorn BBC? Opstarten en ‘View’ starten is binnen 1 seconde gepiept, en het van een 5 1/4 inch floppy inladen van een brief duurt niet meer dan 5 seconden. Echt, je zit met een computer uit de jaren ’80 alweer aan de koffie voordat een computer uit de jaren ’00 goed en wel is opgestart.
Computers zijn echt heel erg veel trager geworden, de afgelopen 20 jaar…
Deze was toch echt ook van voor mijn tijd. De Commodore 64 was de eerste computer waar ik mee in aanraking kwam. Daar zag je die snelheid van Carl ook niet in terug: een spel laden en een uur buiten spelen voordat het spel helemaal geladen was.. en er dan achterkomen dat hij vastgelopen was…
@Michel en Bram: Die cassettebandjes waren niet echt snel, nee. Maar de programma’s wél.
Tekstverwerker View op een Acorn BBC was echt honderd maal sneller (in find/replace, bijvoorbeeld) dan Word tegenwoordig is. En dat terwijl View destijds 16 kBytes groot was en op een 2 MHz 8-bits processor draaide, en Word tegenwoordig 20 MBytes groot is en – bij mij – op een 2 GHz Core Duo 64-bits processor draait. Het programma is dus welliswaar 1000 maal groter geworden, maar de processor is maar liefst 8000 maal sneller. En toch is de overall performance verslechterd…
Wij hadden een paar weken een ZX Spectrum te leen van een neef van ons. Voor mij zat er te weinig actie in (ik was meer van de Donkey Kong) maar ik kan me herinneren dat mijn broer hem binnen no-time had uitgevogeld. Mooiste moment was dat hij dat ding een sinus-grafiek liet tekenen waarop hij uit zijn geheugen knalde… Dat waren nog eens tijden 🙂
Those were the days!
Na de ZX kwamen de msx, de commodore 128 en de eerste xt-tjes, maar je vergeet nooit je ‘eerste liefde’…
Vorig weekend toevallig bij vrienden tegen eentje aangelopen en gelijk meegenomen. De herinneringen aan Hobbyscoop en zondagsochtend voor de tv kick-the-wall spelen kwamen onmiddelijk weer boven toen ik de slanke lijnen van de behuizing zag, de zachte touch van de rubberen toetsen voelde…
De zolder, kelder en garage op de kop gezet, zoekend naar de cassette bandjes en daar lagen ze dan, samen met de seikosha thermische printer en de boeken.
Snel alles aangesloten en… geen cassette player te vinden in huis.
Life sucks sometimes.
Ik heb m nog .. Ik herinner me dat ik hele pagina’s uit magazines over had getikt en als jongetje geen flauw benul had van wat ik deed .. regelmatig werkte het ook niet, en dan moest je de hele code weer langs lopen .. in het volgende nummer van het magazine bleek dat er een fout in de code zat ..
Geluiden en kleuren .. dat kon ik zelf wel 🙂 .. een radioversterker er op aansluiten en zelf VJ spelen ..
En daarna de C64 .. hij staat nog steeds binnen handbereik (de ZXs ook trouwens) .. Op ons laatste LAN Gaming evenement (Drome 13) zette ik de C64 bovenop een X-box in de relax-area .. een aantal mensen werden helemaal gek, de Xbox is niet meer aan geweest 😉
Aaahhhh jeugd sentiment!
Mijn vader had ‘m, maar mijn broer en ik hadden hem in no-time ingepikt. Het ging iets als:
100 start
200 I am a fan!
300 go to 100
Hebben er vooral allemaal spelletjes op gespeeld waarbij wij eerst moesten programmeren. Herinner mij vooral galgje, skispelletje.
ZX spectrum werd ook bij mij gevolgd door MSX. Overigens had een vriend van me een soort “built-over” toetsenbord voor de ZX spectrum, zodat de rubberen toetsen niet meer te zien waren.
Herinnering: Op zaterdag- en zondagmiddag de computer uit de doos halen (tja, die zat in een doos) en dan de rondetijden van het schaatsen bijhouden. En daarna printen op natuurlijk de matrixprinter.
@willem-albert: Idd, hoe ging dat ook weer met die programmeerregels!! Pfff, had ik maar een back-up gemaakt op USB en gemaild naar mezelf, maar ja, dat ging toen niet 😉
hmmm ik ben begonnen met mijn toender tijd vaders 468, dus duidelijk een van de jongste hier…
Ik ben daarna in de sega 8 bit getrapt…
Vergeet de ZX spectrum+ niet, zonder de rubberen toetsen. Tijden waar je met plezier op terug kijkt.
@Carl: De meeste ZX- & C64-ketters weten niet beter, maar ik vind het onvergeeflijk dat je het ware Acorn Atom geloof hebt ingeruild voor de Spectrum dwaling.
Real men write 6502 assembly!
Die Commodore-64 liep op een 6510, Jann. Een processor met dezelfde machinecode als de 6502 😉
De Motorola processoren waren inderdaad wel wat beter dat die van Intel en Zilog. Maar ach, ik wilde gewoon alle homecomputers die er waren minimaal ééns in m’n bezit hebben gehad.
Ik verdiende als pakweg 16-jarige enkele honderden guldens per maand met de bouw en verkoop van FM piratenzenders, het repareren van radio’s en TV’s en het schrijven van BASIC en assembly software. En werkelijk élke gulden daarvan ging steeds weer direct richting de computer- of elektronicashop 😉
De mooiste Acorn was overigens de Archimedes. En verder zat die low cost Electron bijzonder grappig in elkaar, met een 4-bits brede 64K chip die met wat CMOS-jes naar 8-bits 32K gemapped werd.
Een computer zonder beeldscherm is ‘echter’, Jeroen. Ik gebruikte die SDK85 bijvoorbeeld voor het aansturen van een echte (lees: fysieke) treinbaan, het bouwen van een volautomatische licht-dim-installatie (die de ‘zon’ in de winter wat vroeger op liet komen) en het automatiseren van wat elektronica-meetapparatuur.
Bij computers mét beeldschermen blijft alles wat je ermee doet vaak tot die beeldschermen beperkt.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!