Sorry, ik zat er helemaal naast

Vorig jaar oktober woedde hier op MarketingFacts een discussietje over hoe het internet er over 10 jaar uit zou zien. Ik schreef destijds:

Het internet van straks bestaat uit kunstmatig intelligente desktop-, laptop- en GSM-applicaties, die ‘peer-to-peer’ contact met elkaar houden en zelfstandig informatie uitwisselen. Applicaties die, doordat je ze gebruikt, jouw voorkeuren en interesses leren kennen, en zodra je ze even niet gebruikt zelfstandig op zoek gaan naar ‘bevriende’ applicaties, om elkaar op de hoogte te houden van wat hun baasjes interesseert en doet, en om hun baasjes – anoniem of met open vizier – met elkaar te laten communiceren.

We gaan dus van een gecentraliseerd internet (servers bij hostingpartijen, viewers bij de consument) naar een internet waarin ieder aangesloten apparaat zowel server als viewer is.

Maar nu blijk ik er daarmee toch behóórlijk naast te zitten…

Via een linkje op Bright kwam ik namelijk ineens bij een BBC NEWS artikel uit, over een ‘peer to peer vehicle warning system’ dat een paar Germaanse onderzoekers dit weekend op de CeBIT hebben gedemonstreerd.

For spotting dangers and jams, the system would use data from sensors that were likely to be fitted to cars, bikes and trucks in the future, Dr Blocher added.

For example, cars could spot oil on the road by combining temperature readings with wheel traction information, he said.

A wheel slipping on the road even though the temperature was not low enough for frost or ice would suggest oil or another slippery substance was present.

Once a car detected this sort of danger, information about it would be generated and passed down the line of vehicles approaching the patch of oil.

Het systeem leert het rijgedrag van z’n baasje herkennen, en waarschuwt navenant: als ‘t baasje flink aan ‘t scheuren is, is een slippende band bijvoorbeeld nog geen reden voor paniek bij de achterliggers. En omgekeerd past ‘t systeem ook de inkomende waarschuwingen weer op ‘t baasje aan: die hoeft niet bang te zijn dat ie zich de pleuris schrikt, midden in een raar bochtje dat al z’n aandacht vraagt.

Ik zat er dus flink naast, met mijn ‘Het internet, 10 jaar na nu’ voorspelling. Die tien jaar worden er hooguit vijf…