Vorige week werd ik gewezen op het bestaan van Pandora.com. Toen pas? Ja, toen pas. Ik loop vaak achter de muziek aan als het gaat om innovatieve toepassingen op internet. Maar goed, ik naar Pandora. Voor de niet-kenners: op deze site kun je aangeven welke band/artiest je goed vindt en Pandora sorteert muziek in een vergelijkbaar genre en speelt die keurig achter elkaar af. Met de opgegeven artiestennaam wordt een ‘station’ aangemaakt dat binnen enkele seconden begint met ‘uitzenden’. Met mijn niet-alledaagse muzieksmaak (jazzrock/fusion) snel een aantal stations aangemaakt om te kijken of Pandora wel begreep waar het over ging. Nou, dat begreep Pandora wel.
Binnen de kortste keren kwamen er muziekstukken en artiesten voorbij waarvan ik het bestaan nog niet wist en die naadloos aansloten bij de opgegeven genres. Wat een vinding. Het deed me denken aan mijn eerste ervaringen met iTunes, waarmee ook zeer eenvoudig connecties gelegd kunnen worden tussen bands en artiesten. En ook bij Pandora kun je via een aantal muisklikken albums downloaden met iTunes.
Het illustreert weer eens de ontwikkeling van MP3, dat muziek tijd- , plaats- en mediumonafhankelijk heeft gemaakt. Op zich mooi, maar daar kleeft een zeer groot nadeel aan: het geluid. Tsjonge, wat is dat beroerd. Op zo’n iPod met twee doppies valt dat nog wel mee, maar via een beetje Hifi-setje is het niet om aan te horen. Daarbij moet ik wel vermelden dat ik een audiofiel ben met een irritant kritisch gehoor. Ingeblikte muziek is niet mijn ding.
Blijkbaar ben ik niet de enige. De markt wordt overspoeld met allerhande apparatuur die de kwaliteit van MP3 moet oppeppen. Er is zelfs een buizenversterker op de markt voor de iPod. Voor mij kansloze producten, want zolang de bron (in dit geval het MP3-bestand) niet goed is, kun je een kilometer apparatuur erachter zetten, beter dan het origineel wordt het niet. Alleen de vraag is, wie is vandaag de dag nog op zoek naar de ultieme geluidskwaliteit? In de Elsevier van 5 augustus jl. werd al gespeculeerd over het feit dat de geluidskwaliteit van muziek door de ontwikkeling van MP3 naar een lager ijkpunt gaat. Dit staat ontwikkelingen van bijvoorbeeld de Super Audio CD in de weg.
Ondertussen wordt ook digitale televisie aan de man gebracht, met als ultieme USP de dvd-kwaliteit van het beeld. Zijn we daar als consument dan wel gevoelig voor? Dat geloof ik dan ook niet.
