Waarom stellen webloggers geen vragen?
Een maand terug refereerde ik naar een publicatie van Morgan Stanley waarin de rol van weblogs in de verspreiding van nieuws werd toegelicht aan de hand van bovenstaand figuur. Nieuws vanuit alle uithoeken van de wereld wordt razendsnel opgepakt door weblogs waardoor het sneller doorbreekt en mainstream nieuws wordt. Vervolgens wordt op diverse weblogs nagepraat over bepaalde nieuwsitems waardoor het nieuws ook langer blijft hangen.
Vandaag las ik via de weblog van Yme Bosma over het model van Stephen van Dyke waarin op een andere maar zeker zo interessante wijze wordt gekeken naar nieuwsverspreiding op het internet.
Aardig in dit verband is om het bericht Wie is Eccky? te volgen in de tijd en het vandaag terug te zien op o.a. Emerce, Planet Multimedia en in ReclameWeekblad (print).
Yme vraagt zich terecht af waarom bloggers geen vragen stellen.
Reden is dat er volgens mij twee type bloggers zijn. De eerste is een nieuwsjunk en volgt dagelijks zijn (of haar) 1000+ feeds en verwerkt daaruit die berichten die volgens hem (of haar) interessant zijn. Tijd om vragen te stellen is er niet. Voordat er een reactie komt is het immers al weer oud nieuws. Bovendien, als het echt een interessant nieuwsitem is worden de vragen toch wel gesteld door de journalisten die er een gedegen artikel over schrijven. De tweede type bloggers richt zich vooral op een uitvoerige analyse en maakt daarbij gebruik van bestaande publikaties (van de journalisten). Veel vragen hoef je dan niet meer te stellen; het is vooral analyseren wat er allemaal geschreven is en daar je eigen mening over formuleren. Kortom, bloggers stellen inderdaad geen of weinig vragen. Als ze dat wel zouden doen zijn het m.i. ook journalisten!
Ik begreep dat Eduard de Wilde er vandaag ook iets over heeft gezegd tijdens zijn presentatie. Ik kom daar morgen in mijn presentatie op Marketing3 waarschijnlijk ook nog wel op terug. Alhoewel, ik heb inmiddels 60 sheets en maar 25 minuten spreektijd 🙂
Ik heb inderdaad het model van Morgan Stanley gebruikt. Wat ik zo goed aan dat model vind, is dat het je dwingt een keuze te maken: ga ik voor de snelle nieuwsverspreiding (de linkerkant) of ga ik meer voor de diepgang (de rechterkant). Ik denk dat het moeilijk is om beide te ambieren, dan loop je het risico om stuck in de middle te raken.
Helemaal met je eens Eduard. Aardig is om te zien dat marketingfacts vooral heeft gekozen voor de linkerkant (proberen om zo snel mogelijk nieuws te brengen) terwijl andere weblogs zoals bricksmeetbyte, frankwatching, adverto (en zo zijn er nog een aantal te noemen) veel meer diepgang hebben. Beide volgens mij erg waardevol!
Brengt me overigens op een heel ander idee. Waarom niet van marketingfacts een generieke nieuwsblog maken waar alle marketingbloggers nieuws kunnen posten (er zijn er inmiddels al een aantal). Vervolgens kan iedereen op zijn of haar weblog die onderwerpen uitdiepen die ze echt interessant vinden. Ik wil namelijk zelf ook wel eens de diepte in maar kom daar niet echt aan toe 🙂
Bloggers stellen inderdaad geen vragen in de traditionele betekenis van vragen stellen (interviewen). Maar nu even out-of-the-box denken. Volgens mij stellen bloggers juist een heleboel vragen. Er is echter (inderdaad) een belangrijk verschil met de journalist in z’n rol van “interviewer”. Een blogger kun je beter vergelijken met een opiniërend journalist of columnist. Een blogger stelt zijn vragen aan zijn lezers en zoekt de interactie dus juist met die groep.
Het bijzondere van een blog is natuurlijk dat het object van het verhaal (in dit geval dus Yme c.s.!) wel meteen op het bericht kunnen reageren. Niet alleen op de eigen site of in de eigen weblog, maar natuurlijk ook bij de webloggende collega. Hier zit meteen het onderscheidende element t.o.v. bijv. de krant of tijdschriften.
Dit verder doortrekkend: de journalist zoekt traditioneel zijn geprekspartner op voordat hij schrijft, de blogger schrijft eerste en probeert met zijn verhaal de persoon in het bericht juist tot een reactie (in welke vorm en op welke plek dan ook) te ontlokken.
@jan: volgens mij maakt dat ook niet uit; als je het wilt plaatsen in je eigen blog moet je dat vooral doen (met link naar de bron). Op die manier wordt overigens ook duidelijk welke berichten echt interessant zijn en welke niet. Wordt alleen hoog tijd dat die RSS-readers eens wat slimmer worden en er voorzorgen dat ik alleen het oorsponkelijke bericht te zien krijg. Als ik de diepte in wil dan lees ik de rest ook wel.
@frankwatching: je hebt het in dat geval dan over de blogger die zich richt op de rechterkant, toch?
@ Marco. Ook in breaking news (de linkerkant) kan een mini-opinie opgenomen zijn. Hier zit een parallel met radio en TV: de correspondent brengt het nieuws en geeft zijn mening, neemt stelling.
Eens met frankwatching. Weblogs durven kritische vragen te zetten bij het nieuws. Nieuws wordt getoetst en geverifieerd. Niet alleen maar schoppen, soms ook intelligent. Verder vind ik de reacties van lezers van toegevoegde waarde (ligt aan onderwerp). Samen met lezers ben je in staat om snel een mening (al dan niet gefundeerd) te vormen. Jammer is dat sommige commentaren op items te ver gaan.
Een weblogauteur is ook meer bereikbaar. Probeer maar eens met een journalist in contact te komen. Ze vinden je alleen wanneer zij jou nodig hebben. Reacties op journalistieke items worden pas zaterdag in de krant gepubliceerd.
Volgens mij ben ik de nieuwsjunk ;), echter alleen voor zoekmachines. De verdieping opzoeken doe ik alleen op verzoek…
Ik denk dat het waar is dat je een keuze moet maken. Je trekt namelijk een specifieke doelgroep die bepaalde verwachtingen hebben. Bezoekers van Roodlicht verwachten niet mijn overpeinzingen aan te treffen, je ziet dan ook weinig tot geen reacties. (alleen meestal iets als ‘waar is je bron’, als ik het vergeten ben te vermelden).
Marco, succes morgen!
Het was me ook al opgevallen 😉
Maar kan een ‘scooplog’ niet middels een stevige prikkel tot verdieping uitnodigen?
Dat hoeft de scooplogger toch niet zélf te onderhouden / volgen?
@frankwatching: Ik denk inderdaad ook dat de blogger juist vragen stelt door over iets te bloggen. Vraag en antwoord, maar met een ander soort dialoog dan de traditionele journalistiek. Is een leerzaam weekje geweest voor mij wat dat betreft, beide kanten tegelijk intensief meegemaakt…
@Yme: OK, ik heb jullie topact in Utrecht ook van dichtbij mogen meemaken. Mijn complimenten voor je/jullie presentatie (of moet ik zeggen presentaties) in de afgelopen drie dagen op Marketing3.nl. En omdat handjes schudden niet gelukt is, gebruik (misbruik?) ik maar even dit nieuwe grensverleggende journalistieke platform: proficiat met jullie eveneens grensverleggende en hopelijk ook succesvolle Eccky-concept! Bon voyage!
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!