De toegevoegde waarde van RFID?
Gisteren plaatsen we een artikel over de boycot van Tesco vanwege het gebruik van RFID-tags. Vandaag zet Emerce een artikel online waarin Getronics en de Mercurius Groep aangeven zich met hun RFID-producten juist te richten op de eindgebruiker. “Wij willen ons richten op personen en stellen de beleving van personen centraal, wanneer het gaat om rfid’ zegt Robert Boekestijn, sales manager van Mercurius.
Nu dacht ik de eindgebruiker is de klant die de RFID-tag bij zich draagt, maar ik kom vervolgens nergens in het artikel de toegevoegde waarde voor deze persoon tegen.
Op een beurs kunnen exposanten zien welk type bezoeker er in de stand is geweest en kunnen bijvoorbeeld een bezoeker die lang is blijven hangen en blijkbaar erg ge?nteresseerd was achteraf een mailing sturen, zo stelt het artikel. Transacties kunnen via de rfid-pas direct bij de stand verricht worden en bij de uitgang krijgt de bezoeker een printje met zijn bezoekgedrag op de beurs.
Waar is nu de echte toegevoegde waarde voor de bezoeker die doodleuk die RFID-tag bij zich draagt? Als dat enkel het versimpelen van transacties is, is het nogal mager. Wat moet ik als klant met een printje van mijn bezoekgedrag op de beurs?
Kunnen we misschien de klant weer even centraal gaan stellen en met toegevoegde waarde voor de echte eindgebruiker komen?