Schouderklopje voor de DSB Bank, ze hebben een nieuwe slogan. Bedacht door eigen medewerkers in TV-programma Nova. Bancair jokkebrokken mag, de kluit belazeren weer niet. Wat is het verschil? De slogan is nieuw, het concept is – niet alleen bij banken – gesneden koek. Want, met veel beloven en weinig geven verdien je snel geld en kun je hoge boni uitkeren. Met name dat laatste vind ik een schande. Vooral bij banken met steun. Dat had voor een deel voorkomen kunnen worden door meteen bij de overname van ABNAmro en hulp aan ING goede afspraken te maken hierover. Variabele beloning, prima. Maar wel binnen de perken, graag.
Nu spelen managers (die zich soms ondernemer of bankier durven te noemen) roulette met andermans geld. Als ze winnen, verdwijnt een groot deel van de winst in hun zakken. Bij verlies trouwens ook. Dan lappen de aandeelhouders, klanten dan wel de overheid bij. De heren graaiers á la Verhoeven (Ahold) en Rijkman Groenink (ABNAMRO) zouden zich wel anders gedragen hebben als men zelf bij moest lappen in geval van verlies. Dat doen ondernemers ook. Nu heeft de grootste graaier de grootste mond. Rijkman Groenink, de ‘man van 30 miljoen’, wil dat bonussen worden hervormd, berichtte de Financial Times onlangs. Youp van ’t Hek twitterde daar gelijk overheen met ‘Groenink is met stip de cabaretier van de dag’.
Ja, zegt men dan, met hoge bonussen worden we gestimuleerd beter te presteren! Mafkezen… Ook de recente maatregelen van minister Bos m.b.t. de bonuscultuur veranderen de banken niet. Dat is wat VU-wetenschapper Marius Rietdijk stelt in zijn recentelijke proefschrift: hoge bonussen leiden niet tot beter presteren. Rietdijk, psycholoog en bedrijfskundige, met zijn geweldige URL http://www.plimenten.com, vindt dat goede resultaten zonder goede beïnvloeding van het gedrag onmogelijk is. Sleutelbegrippen zijn hier waardering uiten en complimenten geven bij gewenst gedrag. Een schouderklopje dus, prima, maar eerst een schop onder je hol. Ik beloof u, dat werkt ook heel goed!
Nu zeg je misschien… ach zie hier weer zo’n verhaal van een sufferd over verrijking en onkiese werkwijzen van gecorrumpeerde machtigen. Ik ben ondernemer en niet vies van geld verdienen. Maar ik vind dat er een verschil is tussen het korte termijn denken met andermans geld en ondernemen zoals het is bedoeld. Mijn mening is dat ieder bedrijf een maatschappelijke functie heeft. Kijk daarom nog even naar die andere definitie van marketing dan van Philip Kotler of wat er staat op de site van The American Marketing Association. Die vind ik namelijk nogal ‘technisch’. Marketing zou moeten zijn zoals professor Malcolm McNair het stelt: Marketing is the creation and delivery of standard of living to the society. Marketeers die dit begrijpen zouden in het dagelijkse bestuur van ondernemingen moeten plaatsnemen. Het gaat niet om zakkenvullen maar om waardecreatie en de maatschappelijke verantwoordelijkheid (durven te) pakken. De nieuwe rol van marketing is het besef bijbrengen dat markten uit mensen bestaan, dat bedrijven uit mensen bestaan, dat succes uiteindelijk een fatsoenlijk gedeeld resultaat is. Dat soort ‘marketeers’ verdienen meer dan een schouderklop.
