Best lastig, legaal en eerlijk bloggen
Petra de Boevere schreef eerder op Marketingfacts over de Cinner-case en de auteurswet uit 1912 in relatie tot de blogosfeer. Deze publicaties leiden tot heftige en interessante discussies op Marketingfacts en andere sites. Reden voor Petra om de online community Eerlijk en Legaal Bloggen op te starten.
Vandaag een prima artikel in NRC next van Marie-José Klaver waarin ze een objectief beeld geeft van deze case. Verrijkt met relevante links en een korte persoonlijke toelichting heb ik dit artikel hier volledig overgenomen:
Toen weblogger Cinner en Elfstedensite-webmaster Tjeerd van der Werk onlangs een rekening ontvingen voor het kopiëren van artikelen van een freelance journaliste, brak in de blogwereld een grote discussie uit over het auteursrecht in het digitale tijdperk. Op weblogs werd verontwaardigd gereageerd op het feit dat Karin de Mik, die onder meer voor deze krant en De Journalist schrijft, geld wilde zien voor het hergebruik van haar artikelen. “Tamelijk kinderachtig dat er weer gelijk rekeningen gestuurd worden in plaats van eerste een vriendelijk emailtje met het verzoek de auteursrechten te respecteren. Hoeveel moeite is dat nou werkelijk?”, schreef Elja Trum van het weblog Photofacts in het reactiepaneel van Marketingfacts, een veel gelezen weblog over internet en de nieuwe economie. Marco Derksen, oprichter van Marketingfacts, zegt “opnieuw verbaasd” te zijn “over de bekrompen visie vanuit de traditionele media. Hoe vaak moet het nog worden uitgelegd dat het begrip copyrights zoals we dat kennen achterhaald is?”
Over het auteursrecht bestaan veel misverstanden. Cinner, die een weblog bijhoudt over het chronisch vermoeidheidssyndroom ME en ADHD, verkeerde in de veronderstelling dat ze het artikel mocht overnemen als ze de naam van de auteur en de bron vermeldde. Ze wilde het hele artikel overnemen omdat ze de inhoud van het stuk geen geweld aan wilde doen, zegt ze. Omdat haar site geen commercieel doel heeft, ervoer Cinner de rekening voor het hergebruik als onrechtvaardig.
Overnemen mag volgens de Auteurswet echter alleen nadat de maker toestemming heeft gegeven. De reden voor het overnemen en de aard van de site (commercieel of niet-commercieel) waarop het artikel wordt gepubliceerd doen juridisch gezien niet ter zake.
Cinner kreeg een claim van 480 euro voor het overnemen van een artikel zonder toestemming. Uiteindelijk kwam ze met Cozzmoss, het bedrijf dat de auteursrechten van Karin de Mik en verschillende andere freelance journalisten behartigt, overeen dat ze 160 euro zou betalen. Tjeerd van der Werk betaalde 195 euro en verwijderde het hele archief van de Elfstedensite. “Te goeder trouw en met netjes de bronvermelding plaatsen we al sinds 2000 nieuwsberichten op de site. Dit zonder enige commerciële inslag maar alleen om een interessante site te maken over de Elfstedentocht”, schrijft de schaatsliefhebber op zijn site. “Ik heb nooit eerder klachten gehad”, zegt Van de Werk aan de telefoon. “Als Cozzmoss mij had gebeld, had ik het artikel zo verwijderd. De manier waarop zij handelen vind ik keihard.”
“Op veel weblogs wordt een oproep gedaan om een onderscheid te maken tussen bedrijven en particulieren. Dit onderscheid is arbitrair. Is het eerlijk om een net opgestarte eenmanszaak aan te schrijven en een bloggende miljonair niet?” zegt directeur Marcus van de Kerkhof van Cozzmoss. Weblogger en ondernemer Petra de Boevere vindt net als Marco Derksen van Marketingfacts dat de Auteurswet, die uit 1912 stamt, achterhaald is. De Boevere, auteur van het weblog Meisje van de Slijterij en eigenaar van een drankenhandel in Breskens, schreef twee artikelen over de claims van Cozzmoss en richtte een online community op waar gediscussieerd kan worden over ‘legaal en eerlijk bloggen’. “Het auteursrecht is niet meer van deze tijd”, zegt De Boevere. “Het moet soepeler en duidelijker worden. Door internet is informatie veel toegankelijker geworden, maar als je iets overneemt kun je heel snel de fout ingaan. Je mag wel linken maar niet iets in zijn geheel overnemen. Dat is heel krom.”
Om onduidelijkheden te voorkomen, moeten meer sites en oude media gebruik maken van Creative Commons, zegt De Boevere. Met een Creative Commons-licentie kan een journalist, fotograaf of krant zelf bepalen op welke manier een artikel of foto mag worden hergebruikt. De auteursrechthebbende behoudt al zijn rechten en kan anderen toestemming geven om het werk bijvoorbeeld over te nemen voor niet-commerciële doeleinden. De eigenaar van het originele werk kan ook bepalen of zijn naam vermeld moet worden en of bewerkingen toegestaan zijn.
Onder webloggers en webmasters zijn Creative Commons-licenties nog niet erg populair. Ook Petra de Boevere, Cinner en Tjeerd van de Werk maken geen gebruik van Creative Commons. “Ik ga dat wel doen”, zegt De Boevere. “Ik heb me er eerder in verdiept en vond het tamelijk ingewikkeld.”
Meer informatie over het auteursrecht en legaal bloggen:
Misschien moeten journalisten en bureaus als Cozzmoss eens kijken/luisteren naar de korte video Sharing Economy. De tekst in deze video is van Irene Kress en Marco Raaphorst (beiden Cirocco), Bert Kommerij, werkzaam bij de RVU, vond het een belangwekkend stuk en besloot er een podcast van te maken en Maurits Burgers maakte er tenslotte deze video. Irene presenteerde deze video tijdens een gastcollege aan de HAN waarmee ze liet zien hoe Creative Commons kan leiden tot verrijking van content.
Ook bovenstaand artikel van Marie-José Klaver voor NRC next zal op internet worden aangevuld met links, feiten en meningen waarmee het artikel wordt verrijkt. Interessant voor de lezer, maar zeker ook voor de oorspronkelijke journalist die er nieuwe kennis en relaties aan overhoudt die ze kan gebruiken in volgende publicaties. Creative commons is iets waar alle moderne journalisten zich eens goed in zouden moeten verdiepen. Het maakt hun leven makkelijker en leuker!
Oprichter/partner Upstream, Marketingfacts, Arnhem Direct, SportNext, TravelNext, RvT VPRO, Bestuur Luxor Live, social business, onderwijs, fotografie en vader!
Volkomen terecht dat deze bloggers moesten betalen voor het stelen van de teksten. Je kunt namelijk ook linken naar de desbetreffende website waar het artikel staat, maar misschien wisten zij dat niet? ;)Nu genereer je dus traffic met iets wat niet van jou is. Als blogger kun je toch op zijn minst hetgene wat je overneemt herschrijven. Neem het als basis van een eigen artikel. Dan heb je pas echt meerwaarde voor je lezer!
Ik wordt zowaar gequote. Dat wordt straks de NRC.next kopen..
Marco, ik neem aan dat je toestemming hebt om dit bericht over te nemen, of is dit een poging een proefproces uit te lokken. 🙂
@Rob:
Ik snap het even niet. Volkomen terecht, zeg je want ze genereren traffic met content van anderen. Maar op je eigen weblog staat het vol met youtube filmpjes die toch overduidelijk niet van jezelf zijn..
@Marco Waar haal jij ’s morgens om 10 over 6 een NRC Next weg?
Ik ga er ook even één kopen ergens.
Misschien de volgende keer maar een pagina maken in een iframe. Zo zien mensen het originele stuk op de plaats van herkomst en toch op je eigen site. Ik denk dat zoiets een goede mogelijkheid is.
@René van Gellekom: dat mag helemaal niet!
Hoi Catharina,
Op mijn weblog staan geen youtube filmpjes hoor. Het zijn embedded links naar de site van Youtube. Ik gebruik ze als ondersteuning van mijn artikelen. Daar genereer ik dan ook traffic mee, niet met de embedded links.
Marie-José Klaver gaf toestemming voor het overnemen van haar artikel met bronvermelding. Dus niks aan de hand, dit mag gewoon. Sommige mensen snappen het wel:-)
en aardig om aan te vullen:
De Nieuwe Reporter gebruikt vanaf dag 1 Creative Commons.
wanneer gaat Marketingfacts dit doen?
@Marco Raaphorst: MF gebruikt CC, zie linksonder aan elke pagina
Juridisch zat CiNNeR fout, daar kan geen misverstand over bestaan. Tegelijkertijd is een wat minder aggressieve houding niets teveel gevraagd. Ik heb zelf meegemaakt dat er content van een van mijn websites werd geplukt door Casema. Dat werd bij hoog en bij laag ontkend, maar het kwam onmiskenbaar van mijn site af. Omdat ik geen incassobureau of advocaat erachteraan heb gestuurd kwamen zij er mee weg. En dat is meteen het probleem: Cozzmoss lijkt zich te richten op kleine en/of particuliere sites, waar een schikking vaak de voorkeur zal hebben boven een langdurige rechtszaak met onzekere afloop – om niet te spreken over de kosten die je al gemaakt hebt nog voor je zelfs maar voor de rechter staat.
Ja, De Mik heeft het recht om te protesteren. Als iemand keer op keer de fout ingaat en dat bewust blijft doen, dan is een claim ook terecht. En zeker, iedereen wordt geacht de wet te kennen, maar dat is een papieren verplichting. Het is denkbaar en verklaarbaar dat CiNNeR meende het verhaal en de auteur recht te doen op deze manier. Meteen een claim sturen is stuitend asociaal, hoezeer het ook juridisch klopt.
Vergeet niet dat een alternatief, nl. dieplinken naar sites, ook tot rechtszaken heeft geleid, bijvoorbeeld met Kranten.com. Als iemand bovendien plaatjes en filmpjes direct vanaf een site linkt *in* z’n eigen site – eventueel zelfs met z’n eigen opmaak – is dat minstens zo dubieus. Dan ben je immers bandbreedte van de ander aan het gebruiken voor je eigen site.
Het feit dat je in al deze gevallen juridische problemen kunt krijgen geeft duidelijk genoeg aan dat de wetgeving nog allerminst is aangepast aan de internettijd.
Linken is legaal. Ook een dieplink naar een specifiek artikel mag gewoon. Kranten.com werd dan ook vrijgesproken.
Je moet met je link echt bijzondere dingen gaan doen wil je tegen aansprakelijkheid aanlopen. Een dieplink naar een plaatje of filmpje, zodanig dat het net lijkt of het op jouw site staat, wordt dan al snel dubieus.
@Eric: je zegt zelf dat dieplinken naar plaatjes of films dubieus is. Daaruit maak ik op dat je vindt dat dit niet legaal zou moeten zijn. Hoe toont dat voorbeeld dan aan dat de wet moet worden aangepast?
Arnoud Engelfriet
In het geval van Youtube denk ik van wel. Youtube biedt de link zelf aan. Sony BMG heeft haar toestemming hier ook voor gegeven. (vandaag te lezen op Dutchcowboys) Buma/Stemra heeft haar regelgeving er ook op aangepast. Artiesten mogen nu zelf bepalen of ze toestemming geven voor kosteloze promotie op internet wat dit in feite is.
Karin is juist een lief mens en is altijd juist goed voor mensen en erg voor dieren, doet me pijn als mensen zo over iemand schrijven die ze niet kennen. Waren er maar meer zoals zij is, dan zou de wereld er veel mooier uit zien. Namaste! Yby Potlatch
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!