Ben Rogmans over digitaal uitgeven
N.a.v. een eerder verhaal over de visie m.b.t. digitaal uitgeven van Ben Rogmans, beoogd hoofdredacteur van De Pers, had ik vanmorgen een telefonisch interview met hem over zijn visie hierop. Dit is dus geen discussie over wat wel en niet gezegd is in het interview met Willeke Verbeek waarop eerder op Campusblog geschreven werd, maar enkel een weergave wat mij verteld is.
De strekking van Ben’s visie op digitaal uitgeven is dat hij erg wantrouwend is ten opzichte van consultants of raden van bestuur van grote uitgevers met verhalen over een centrale nieuwstafel waar in verschillende formaten (tekst, foto, film) alles kan worden opgeslagen om zo in allerlei media (krant, internet, tv) weg te zetten. De kern van zijn betoog is namelijk dat elk onderdeel van de journalistiek een specialisme is. Een tekstschrijver voor een krant is geen fotograaf en hem of haar een camera meegeven is niet zinvol. Ook is het geen filmer die mooie video’s als online aanvulling kan maken. Er zijn uitzonderingen bij redacties, maar in de basis moet je een journalist, fotograaf, filmmaker, etc. in zijn of haar waarde laten en het vakgebied als een expertise benaderen.
Ben gelooft wel dat krant en internet elkaar kunnen versterken en aanvullen, maar hij heeft zijn bedenkingen bij allerlei crossmediale platformen. Met een krant kan je goed geld verdienen, met sommige sites ook, maar er zijn nog niet veel voorbeelden waar het gecombineerd ook goed gaat. Interessant hierbij is dat hij mij er op wees dat hoewel de oplages van de meeste kranten daalde, de winstgevendheid juist stijgt.
Het is vooral het gehypte bla bla verhaal uit de jaren negentig dat nu weer terug lijkt te komen waar hij niet goed tegen kan. De mensen die in de jaren 90 predikte dat in 2005 de krant helemaal verdwenen zouden zijn, hebben geen gelijk gekregen en zouden dit eens mogen toegeven, in plaats van hetzelfde verhaal nu weer te herhalen.
De uitspraken van Warren Buffet, waarover Charles Groenhuijsen op De Nieuwe Repoter schrijft, kan hij zich dan ook niet echt in vinden. Er zal veel veranderen in print, maar het internet is geen verbeterde versie van print. Het feit dat de krant dus helemaal zal verdwijnen, op termijn, gelooft hij derhalve dus ook niet in. Met name omdat een monitor geen verbeterde versie is van papier (zoals de DvD dat wel is voor de VHS tape en de CD van de cassette). Mogelijk dat, uiteindelijk, over 10 jaar, als de industrie een beeldscherm kan maken dat beter is dan papier, die verschuiving wel kan plaatsvinden.
Wel is hij het met Groenhuijsen eens dat het allemaal veel beter kan in Nederland. Dat de diepgang online bieden bij een krantenartikel een groot gemis is van de Nederlandse krantenuitgevers. Het opbouwen van dossiers en aanvulling geven, op de website van de krant zelf of door links naar gebruikte bronnen, is iets waar Nederlandse kranten nog een stuk service laten liggen naar hun lezers.
Noot: ik ben geen journalist en wens me hier ook niet met deze groep te associëren. Dit artikel is enkel een weergave van mijn gesprek met Ben Rogmans. Het is ook niet mijn bedoeling om het artikel op campusblog af te vallen of hier een welles – nietes discussie te krijgen over wat al dan niet gezegd zou zijn. Dit gesprek heeft plaatsgevonden enkel om iemand die verkeerd geciteerd zegt te zijn kans te geven zijn verhaal te doen. Dit artikel is enkel een verslag van mijn gesprek waar mijn eigen mening geheel buiten beschouwing is gelaten.
Freelance professioneel bemoeial. Kijkt altijd naar het fundamentele probleem, niet de quick fix. Centrale focus zijn de (online) dialogen met klanten, stakeholders, medewerkers en toekomstig medewerkers (afhankelijk van de opdracht). Actief als interim community manager, projectleider voor nieuwe corporate recruitmentsites, adviseur bij verschillende start ups en inspirator m.b.t. de toekomst van werk (de arbeidsmarkt van de 21e eeuw).
Interessant interview, maar wat een bozige noot. Net als de discussie bij het vorige stuk van een onaangename felheid. Wat heb ik (als lezer) fout gedaan?
Goed om een terugkoppeling te zien op het voorgaande; zou overigens zelf de noot niet hebben toegevoegd.
Even terugkomen op de visie van Rogmans; ik denk dat hij gelijk heeft en dat print niet zal verdwijnen maar zal veranderen. Hij heeft ook gelijk dat er specialismen nodig blijven (redactie, fotografie, film, etc) maar de aktiviteiten van deze specialisten zullen veranderen (meer selecteren, begeleiden, etc van content dat wordt aangedragen door gebruikers).
Wat m.i. wel een zorgpunt is voor print, is de perceptie onder met name jonge mensen. Als ze daar niet snel wat aan gaan doen dan vrees ik dat er over een aantal jaren weinig goede specialisten meer zijn die zich met hart en ziel storten op dit medium. De oplossing? Print moet zich niet afzetten tegen andere media maar deze juist omarmen. Ze hebben de middelen (lees: content en geld) om er nu iets moois van te maken!
@Erik: de noot is inderdaad wat fel. Bij mensen die mij kennen is bekend dat ik geen hoge dunk heb van de Nederlandse journalistieke wereld en vooral de ‘verwijten’ die mij in het vorige stuk werden gemaakt (o.a. dat ik zou kiezen voor de kant van Rogmans en dat ik het artikel meteen heb aangepast zonder de desbetreffende blogger te spreken) heeft mij doen besluiten deze noot alsnog te plaatsen.
Ik heb hem absoluut niet bedoeld om je als lezer het gevoel te geven dat je iets fout gedaan hebt (ik snap eerlijk gezegd ook niet dat je dat kan denken, maar als ik je wel dat gevoel geef, excuus), het is enkel mijn hoop dat dit gaat voorkomen dat er hier weer reacties komen dat ik zijn kant kies, dat ik de dame in kwestie niet heb gehoord of dat hij nu een ander verhaal op hangt. Daar gaat dit stuk dus niet over, dit stuk is enkel een weergave van mijn gesprek.
Ik hoop dat de reacties doorgaan op het inhoudelijke punt dat Marco hier maakt. Persoonlijk zie ik wel iets in wat Buffet zegt en ik denk dat ook Marco’s reactie daarin hout snijd.
Dennis, ik zou er niet eens op in moeten gaan. Het is niet ‘een kant’ kiezen, het is een noot toevoegen van iemand die aangeeft iets niet gezegd te hebben. En mijn persoonlijke ervaringen met journalisten is dat deze in 99% van de gevallen enkel horen wat ze willen horen, niet wat er gezegd wordt. Maar als jij dat per sé wil zien als kant kiezen, moet je dat vooral doen.
Verder is zijn verhaal heel anders dan dat wat mevr. Verbeek suggereert. Zij stelt dat hij geen toegevoegde waarde ziet in het medium internet en dat is zeker niet waar. Hoewel ik op punten het niet eens ben met zijn mening, is deze zeker anders dan wat deze dame heeft neergezet.
En wat de Iliad betreft, ik vind hem niet in de buurt komen van papier persoonlijk.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!