Zittend in de wachtkamer van de wereld

Credits

Bureau: N=5
Creative Director: Thijs Bontje
Creatie: Tim Teunissen & Mike Kleijnen
Agency Producer: Anna Bosscher
Account: Karijn van den Bossche, Luanne Quax, Judith Petit
Strategie: Jens Hellewaard
Productiemaatschappij: Since ’88
Regie: Nick Harmsen & Daan van Citters
DOP: Martijn Melis
Fotograaf: Yara Jimmink
Online/ Grading: Captcha
Geluid: Posta Sound

Doelstelling

Duidelijk maken dat levensreddende aidsmedicijnen voor iedereen beschikbaar zouden moeten zijn.

Uitwerking

Uit het persbericht: In de campagne zien we de wachtkamer van de wereld. Een metaforische plek waar mensen die hiv hebben eindeloos wachten op levensreddende medicijnen. Hoewel je in Nederland gezond oud kunt worden met hiv, geldt dat helaas nog lang niet overal ter wereld. Of beter gezegd: niet voor iedereen. Wereldwijd wordt de ongelijkheid van zorg in stand gehouden door vrouwenonderdrukking (aids is de belangrijkste doodsoorzaak onder jonge vrouwen), homohaat (in sommige landen riskeren zij de doodstraf) en corrupte overheden, waardoor het geld niet bij de meest kwetsbaren terecht komt (elke dag sterven 230 kinderen aan de gevolgen van aids). Deze verhalen worden uitgelicht in de campagne via de mensen die worden uitgesloten van levensreddende zorg en feitelijk in de ‘wachtkamer’ zitten.

We roepen op om te stoppen met wachten en meer bij te dragen aan aidsbestrijding. Eén pil per dag, die voorkomt dat een zwangere vrouw hiv overdraagt op haar baby, een moeder haar kind verliest, een man zijn geliefde, of een kind zijn ouders. Met donaties zorgt Aidsfonds onder andere dat kinderen worden getest op hiv én zorg krijgen én dat mensen die nu worden uitgesloten alsnog levensreddende medicijnen krijgen.

“Als je naar de feiten kijkt, lijkt het een simpel probleem,” zegt Thijs Bontje, creative partner N=5. “De medicijnen zijn er, maar niet voor iedereen. Als we met z’n allen nou even ons best doen, dan is het klaar. Opgelost. We hopen met deze campagne dit inzicht momentum te geven en de oplossing voor iedereen weer een stap dichterbij te brengen.”

Oordeel

Ik snap volkomen waarom dit soort campagnes nodig zijn. Omdat ik als kijker dan denk: ‘O ja, aids is er ook nog’. Zeker omdat er de afgelopen jaren veel goed nieuws in de media is gemeld over aidsbestrijding. Dan denk je al snel: ‘Mooi, ook weer opgelost’. Maar het is dus nog helemaal niet opgelost voor 9 miljoen mensen.

Alleen de bedoeling van deze campagne is mij niet helemaal duidelijk. Wat is het eigenlijke doel? Is het een kwestie van geld doneren aan Aidsfonds en dan zorgen zij dat mensen in andere delen van de wereld ook de juiste medicijnen krijgen? Waarom is dat dan niet de call-to-action? Of is het een oproep aan buitenlandse overheden dat ze de aidspatiënten in hun land moeten helpen? Maar waarom vertel je dat dan in het Nederlands aan een Nederlands publiek?

In het persbericht staat dat vrouwenonderdrukking, homohaat en corrupte overheden de zorgongelijkheid in stand houden. Dat lijken me geen onderwerpen die Aidsfonds even oplost met wat donaties. Stap 1 is in dat geval natuurlijk om het onder de aandacht te brengen en dat zal ongetwijfeld een doel zijn van deze campagne. Maar het blijft wat mij betreft nog wel wat onduidelijk.