De kracht van gewone verhalen

2 november 2015, 06:00

Sarena Solari, wie kent d’r niet? Nou, tot afgelopen zondag zo’n beetje niemand. Maar liefst 2,8 miljoen Nederlanders zagen vorige week zondag hoe deze uit Italië afkomstige Groningse de beste thuisbakker van Nederland werd. Ze won het derde seizoen van Heel Holland Bakt. Eén van de grootste kijkcijfersuccessen op de Nederlandse televisie het afgelopen jaar. En wat mij betreft het ultieme voorbeeld van de kracht van gewone verhalen.

Niks geen bekende Nederlanders, de buurman uit de straat of die gezellige maar simpele collega willen we blijkbaar in de media zien. En daar zijn de makers het mee eens, zo blijkt uit de reactie van het bakprogramma op een tweet van BN’er Sara Kroos.

Het gewone als succesfactor. Een interessante trend. Waarom is het gewone zo bijzonder? En wat kunnen wij PR-professionals hier van leren?

Erkenning en geborgenheid

Eerst even terug naar de wetenschap. Onder andere Reiss & Wiltz, twee onderzoekers van de Ohio State University, deden in 2004 wetenschappelijk onderzoek naar waarom mensen naar reality-tv kijken. Heel Holland Bakt is natuurlijk iets anders dan reality-tv, maar het gaat in beide gevallen over ‘gewone’ mensen. Uit dit onderzoek blijkt dat we in het kijken naar dit soort televisie worden geraakt in onze fundamentele behoeften, zoals erkenning en geborgenheid. Daarnaast laten dit soort programma’s zien dat ‘gewone’ mensen er zeker toe doen. Het laat ons meeleven met mensen zoals jij en ik doet ons beseffen dat we niet alleen zijn.

Daarnaast blijkt het kijken naar dit soort programma’s heel goed voor het empathisch vermogen. Juist in tijden waarin iedereen egoïstischer lijkt te worden, lijkt ook de behoefte aan empathie groter dan ooit. Allemaal waar natuurlijk, en ergens ook herkenbaar. Maar daarnaast is het kijken naar of lezen over gewone mensen in de media gewoon ook ontzettend vermakelijk. En ik ben zeker niet de enige die er zo over denkt.

De mensen uit New York

Zo vormt momenteel de Facebook-pagina Humans of New York een belachelijk groot succes. Humans of New York toont doodgewone New Yorkers met een uniek verhaal en bijbehorende foto’s. Je ziet de stad zoals ‘ie is, met de inwoners zoals ze zijn. Eigenlijk niets bijzonders. Ware het niet dat de pagina inmiddels ruim vijftien miljoen likes heeft, afkomstig van over de hele wereld. Het is daarmee veruit de meest gelikete kunstpagina op het sociale medium.

Zoals bedenker en uitvoerder Brandon Stanton zelf zegt: “Het gaat om ontmoetingen met onbekenden en de verstopte bijzonderheden van hun leven. Ik spreek vreemden aan op straat en hoor hun verhaal aan.”

Spiegelbeeld

We lezen en kijken dus graag naar verhalen van mensen zoals jij en ik. Hoofdredacteur van De Correspondent, Rob Wijnberg, schreef er in mijn ogen vorig jaar al een treffend artikel over. Met het televisieprogramma ‘Thuis voor de Buis’ als aanleiding, stelt hij dat we het ultieme punt hebben bereikt waarop alles een spiegelbeeld vormt:

“Letterlijk, maar ook metaforisch: alles is tegenwoordig een spiegelbeeld. Het nieuws: dat waar mensen al over praten. De politiek: dat wat mensen al vinden. Onderwijs: dat wat mensen al kunnen. Televisie: dat wat mensen al doen. Zelfs het hele begrip ‘ster’ heeft er een transformatie door ondergaan. Was een ‘ster’ vroeger nog iemand met, laten we zeggen, een uitzonderlijke gave die roem vergaarde doordat hij of zij vooral niet was als ieder ander, nu is het precies andersom: onze ‘sterren’ zijn zo veel mogelijk als iedereen…..we zien ze trouwen, in de bijstand ‘belanden,’ samenwonen, baby’s krijgen, op vakantie gaan, een winkel runnen – we zien ze eigenlijk alles doen behalve iets bijzonders.”

Echte verhalen

Het moge duidelijk zijn, het zijn niet langer de BN’ers, rode lopers en meer van dat soort opsmuk die de dienst uitmaken in de media. De onbekende en gewone Nederlander is aan zet en wordt door ons allemaal volop bemind. Het publiek heeft behoefte aan gewone en echte verhalen.

En juist dit punt vormt een wijze les voor PR. Ga als merk terug naar de kern van je verhaal en houd het dicht bij jezelf. ‘Cut the crap’ en vertel datgene wat er echt toe doet. Stel je als organisatie kwetsbaar en eerlijk op. Successen als Heel Holland Bakt en Humans of New York zijn namelijk hét bewijs dat het alom verkondigde ‘storytelling’ een belangrijker wapen vormt dan ooit. En terecht.

Charel Klerkx
Senior Account Executive bij LEWIS PR

Charel Klerkx is Senior Account Executive bij LEWIS PR. Adviseert en ondersteunt in deze rol B2B-organisaties, voornamelijk actief in de IT-, technische en ecommerce-sector, op het gebied van PR. Staat met beide voeten in de Brabantse klei en heeft het hoofd in de wolken. Leerde de basis op de Radboud Universiteit in Nijmegen en het vak onder andere bij LEWIS PR. Ze is nieuwsgierig, ambitieus en heeft een uitzonderlijke voorliefde voor het bourgondische leven.

Categorie
Tags

6 Reacties

    Nan van Grootel

    Dichter bij huis ook een mooi (en wellicht tastbaarder) bewijs van succesvol storytelling is “Mensen van Arnhem” door fotograaf Rens Plaschek.


    3 november 2015 om 11:04
    Carin van Herwijnen

    Hoi Charel,

    Leuk artikel!

    groeten

    Carin


    3 november 2015 om 14:00
    Els Dijkema-vd Linden

    Hoi,het linkje naar dit verhaal kreeg ik van iemand die mijn verhalenmanie herkende/onderkende. Ik schrijf mijn hele leven al maar ben serieus doorgegaan na het bekende zetje over de drempel door een columniste die me aanspoorde om verder te gaan. Het hek is van de dam en twee columnbundels verder plus het bijhouden van mijn weekblog (www.schrijfselsje.blogspot.com) om de vaart erin te houden, kan ik ook niet meer terug voor mijn gevoel. Wat ik geleerd heb van een andere schrijfster is idd het bij jezelf en je eigen wereld blijven omdat ik dat het beste ken. Dat wil niet zeggen dat ik niet af en toe dieper afsteek naar actualiteiten maar dan altijd vergezeld met de link dichtbij-huis. Achteraf had ik het natuurlijk allemaal anders moeten doen in de beroepskeuze maar as is verbrande turf. Ik hoef mijn brood niet te verdienen met schrijven al zou ik het wel willen. Je kunt blijkbaar niet alles hebben in het leven dus in plaats van zeuren over wat had kunnen zijn, blijf ik rondkijken naar mogelijkheden en blijf hameren op mijn toetsenbord.Thuis. Doodgewoon.

    Met groet, Els Dijkema


    3 november 2015 om 18:51
    Marieke Hendrix

    Als je wil dat mensen je geloven, moet het gaan over echte mensen en echte verhalen. Anders prik je er zo doorheen. En gelukkig heb ik opdrachtgevers die dat ook steeds meer begrijpen.


    6 november 2015 om 09:23
    patricksteenks

    Interessant om te lezen. Ik vroeg me af of het feit dat het tegenwoordig ook lastiger is om een echt grote bn-er te worden ook meespeelt. Het bn-er landschap is namelijk erg versplinterd. Er zijn er gewoon een stuk meer. Wat automatisch betekent dat het lastiger is om je te identificeren met zo iemand. Waardoor het wellicht gemakkelijker is om dat met the girl next door te hebben.

    Wat denken jullie?


    20 november 2015 om 06:32

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!