Economisch weerbericht (5): Porsche en psyche
Een prachtig voorbeeld van bluf en humor – wat is reclame anders – staat langs de A50 bij afslag 18. Stop de recessie! Koop een Porsche. De dealer in het Gelderse Heteren wil, dat draagkrachtigen een ferm signaal afgeven om de neerwaartse spiraal om te buigen. No-nonsense psychologie uit het oosten, en daar is veel voor te zeggen.
Iets verder naar het oosten presenteerden de Vijf Wijzen, het economische adviesorgaan van Angela Merkel, hun herfstrapport. Een flinke recessie, maar niet meer dan dat. Althans, voor zover het zich laat aanzien op basis van wat we nu 300 procent zeker weten. Ook dat is psychologie en de default attitude van veel economen en bestuurders: een implementatie van “Worüber man nicht sprechen kann, davon soll man schweigen” (Wittgenstein, 1922).
Hoe reëel is zo’n houding? Dingen die je op je klompen kunt aanvoelen, moet je toch meenemen – ook al kun je ze nog niet hard meten. “Reële opties” noemen we zulke verwachtingen. SNS Reaal, op zich een heel gezond bedrijf, heeft zich heel terecht NIET laten leiden door negativisme temperende zekerheidscijferij, toen het aangaf gebruik te willen maken van het potje van Bos. Maar hoe ver gaan die potjes? Hoe diep zijn ineens de zakken met overheidsmiljarden. Normaal vecht iedereen elkaar de tent uit voor tien miljoen of minder, en nu . . .
Een richtingwijzend antwoord kwam deze week van Henry Paulson, toen hij zei niet alle slecht gedekte producten van banken te zullen overnemen, omdat het geld ook hard nodig is bij onder meer verzekeraars. Het voorstel van de Democratische congresmeerderheid om van de 700 miljard Amerikaanse bailout-dollars tevens de sidderende auto-industrie tegemoet te komen, wees hij van de hand. Goed voor de concurrentiepositie van Porsche.
Morgen is de G20 bijeen om de herstructurering van het kapitalisme in te leiden. Dan komen er nieuwe regels voor het psychologische steekspel tussen overmoedige bankiers en zuinige rekenmeesters, met als doel: toewerken naar meer transparantie en minder bijstellingen achteraf.
(Met dank aan Roel Schiefelbusch van Mangrove voor de Porsche-tip)
@ Jaap,
Leuke reeks, de economische weerberichten, en een mooie gelegenheid om wat prikkelende opmerkingen te maken die de discussie kunnen aanzwengelen :-). Ik lees je columns met plezier.
Je schrijft: ‘Stop de recessie! Koop een Porsche. De dealer in het Gelderse Heteren wil, dat draagkrachtigen een ferm signaal afgeven om de neerwaartse spiraal om te buigen. No-nonsense psychologie uit het oosten, en daar is veel voor te zeggen.’
Is dat waar? Een van de problemen van de laatste 20 jaar, zo ook recentelijk binnen de vakbond, is dat er juist teveel wordt aangestuurd op consumeren. De problemen waar we nu mee worden geconfronteerd is het feit dat er in het verleden teveel op krediet is geconsumeerd. In feite hebben we met onze uitgavenpatroon al een voorschot genomen op ons toekomstig inkomen. Nu is het op! Er zit niets anders op dan weer sparen om later te kunnen vergaren. Die tijd komt natuurlijk echt wel weer terug zodra goederen moeten worden vervangen op basis van hun economische waarde, in tegenstelling tot de mentaliteit waarbij het moment van vervangen werd bepaald omdat de kleur niet meer beviel.
Is het niet beter dat er een evenwicht ontstaat tussen inkomen, eigen vermogen en schuldpositie? Moeten we als junks door de staat worden onderhouden met extra éénmalige uitkeringen zoals dit in Amerika is gebeurd onder leiding van Bush? Is dit geen uitstel van executie?
Waar zijn al die afgestudeerde economen gebleven? Wat hebben zij eigenlijk geleerd tijdens hun studie. Hebben zij ons, de regering of de toezichthouders gewaarschuwd en gewezen op het feit dat gratis geld uiteindelijk geen waarde zal hebben omdat de onderliggende waarde daarmee ook zijn glans verliest? Immers, als we allemaal gespekt worden, wordt de Porsche van de Gelderse dealer uiteindelijk ook maar een massaproduct. Is dat geen kapitaalvernietiging voor de investering van de draagkrachtige?
Natuurlijk, mijn reactie moet je met een knipoog lezen. Desalniettemin verbaast het me dat we blijkbaar nog steeds niet snappen waar het echt om gaat. Worden we ons daar dan pas bewust van als de Aziaten ons gratis geld niet meer willen ontvangen in ruil voor hun producten? Immers, in Azië spaart men nog 20 à 25 procent van het inkomen. Daar kent men de waarde van het geld blijkbaar nog wel.
Groet,
Arnoud