Internet van ‘smarties’: behalve maken ook echt dóen
Aan het eind van de vorige eeuw begon het rond te zingen: “Er komen dingen op het internet”. Vanwege de lange neus van innovatie, zoals Bill Buxton van Microsoft Research het zegt, werd het vijftien jaar later. Nu gonst het ervan: in verschillende smaken en soorten claimen startups en gerenommeerde namen de doorbraak. Van de off-the-shelf en super-betrouwbare sensorhardware van Arduino en Libelium (“connecting sensors to the cloud“) tot oudgedienden als McKinsey en IBM.
Smarties
Sinds mensenheugenis is de relatie tussen de mens, zijn artefacten en de wereld eromheen een hot item. Het verschil is dat we nu kunnen programmeren en alles kunnen opnemen in cyber-fysieke systemen. Artefacten zijn 'smartefacten' geworden: smarties kortom.
Dat maakt het concreet: van smartphones en intelligente pillenpotjes in zorgketens tot aan de lifecycles van producten en diensten met de klant als middelpunt. Van science fiction naar fact of life.
SMAC
Vanaf 2000 is de wereld een paar maal op de schop gegaan en gingen de ontwikkelingen gaan steeds sneller. Sociale netwerken, mobiele platforms en apps, geavanceerde analytics en big data, de cloud en de kunstmatige intelligentie van IBM's Watson. Bij elkaar is dat SMAC (“social, mobile, analytics and cloud“) en nu zijn onze 'things' aan de beurt. SMACT ('smacked') is een daverende doorbraak. Innovatie duurt altijd net iets langer dan gedacht, maar miniaturisering, goedkope sensoren, smartphones in de broekzak van miljarden mensen, autonome systemen, betere batterijen, zelfrijdende auto’s en slimme software in de cloud laten er geen twijfel over bestaan: SMACT is nu al een voldongen feit.
Studies
Aan dit megathema wijden wij vanuit VINT vier nieuwe studies. We zijn nu volop bezig met wearable computing in het licht van wat Google 'augmented humanity' noemt (zie video hieronder). Hele spannende materie!
Gelukkig is alles simpelweg terug te brengen tot de keten human-to-machine (H2M), machine-to-machine (M2M) en machine-to-human (M2H). In eenvoudige en complexe event- en procesketens. Want op die manier is SMACT natuurlijk vooral het voorschrijdende verhaal van automatisering, die steeds verder ingrijpt in het leven zelf.
Aldus gegenereerde slimme steden, kunstmatige intelligentie, smartphones, digitale surveillance, enz. zijn niet zonder risico, om het maar eens zacht uit te drukken. Vandaar dat we naast de technologische maakbaarheid van onze 'smartefacten' en de organisatorische uitvoerbaarheid van toepassingen ook aandacht besteden aan de economische haalbaarheid en de sociale wenselijkheid.
Want bottom-line is het niet zo maar een kwestie van slimme dingen maken – het gaat vooral om slimme dingen dóen.