Zijn ‘Marketeers’ nog wel Web 2.0 compatible?

Misschien een wat ‘blonde’ vraagstelling, maar deze komt dan ook van iemand die geen marketing professional is, dus iedereen kan gerust verder gaan met ademhalen. Bovendien is het totaal niet negatief bedoeld, het is slechts de observatie van iemand de al jaren met internet werkt en niet kan wachten tot we echt de mogelijkheden van het web gaan gebruiken. Hoe je het ook wendt of keert, marketing gaat in grote lijnen toch nog steeds om het promoten van een product dan wel het branden van een merk. Push communicatie in een pull tijdperk. Langzaam wordt bij bedrijven duidelijk dat banners, virals en hoge conversies niet voldoende zijn om deel te nemen in de beleveningswereld van de moderne consument.

Natuurlijk vinden mensen het fantastisch om de vrijdagmiddag door te komen met het spammen van vrienden en bekenden met de nieuwste virals en YouTube-video’s. Maar heeft dit werkelijk lange termijn effecten of blijven het korte spurts die ten koste gaan aan de zo gekoesterde goede naam? Zouden we het, tot ons nek in de economische recessie, niet anders en beter kunnen doen? Neem nu als (gigantisch generaliserend) voorbeeld van twee reisorganisaties. (ben er niet in thuis, behalve dat ik zelf toevallig naar een zonnige bestemming voor deze zomer aan het zoeken ben).

Als eerste hebben X. X is hip en modern en sponsort het dagelijkse weerbericht, bedenkt leuke campagnes met frisse banners die ons massaal naar haar website moeten trekken zodat we daar binnen haar eigen (zeg maar social/branded) applicatie kunnen zien hoe andere mensen, reizen met X hebben ervaren. Het enige waar ze nog op mikt is een ‘Viral Friday’ vermelding op Marketing Facts…

Doe daar een eigen hyves en een leuke MSN branded chatbot bij en je hebt een ‘standaard’ online strategie zoals die tegenwoordig door de meeste bureau’s wordt bedacht. Vanuit hun eigen achtergrond (meestal marketing/communicatie) wordt getracht de consument te verleiden. De tools worden steeds verfijnder en de mogelijkheden steeds verder uitgebreid maar het blijft plat gezegd ‘leuren aan de deur’… en voor de wintervakanties beginnen we weer van voren af aan.

Reisorganisatie Y is wat eigenwijzer en besluit het over een andere boeg te gooien. In plaats van hip en modern met haar eigen branded applicaties en widgets te komen besluit ze te gaan investeren in unbranded webservices. Gebruik makend van Open Api’s en enkele partner schappen maakt ze het gebruikers van diverse populaire diensten mogelijk om onderling ervaringen en foto’s uit te wisselen.

Ze wordt de motor van dit informatie doorgeef luik wat gebruikers in staat om bijvoorbeeld ervaringen(bijv zoover.nl/reiservaringen.net) te koppelen met foto’s (bijv flickr/hyves/vakantiefoto.nl/fotoalbum.nl) en dit te laten geotaggen (bijv LiveEarth/GoogleMaps) en dit alles vanuit de losse webservices of vanuit de eigen gecreëerde unbranded website.

Al deze doorgestuurde data kan worden middels modellen worden bekeken waardoor reisorganisatie Y een gigantische hoeveelheid waardevolle informatie in handen krijgt over de wensen en beoordelingen van alle (niet alleen van Y maar ook X) vakantiegangers.

Dit stelt Y niet alleen in staat om beter in te spelen in de behoefte van de consument ten aanzien welke reizen en accommodaties ze moet aanbieden, maar geeft ze ook waardevolle ‘gebruikers-ervarings’ informatie op locatie. Daarom ontwikkelt ze de Mobile Hostess, een location aware mobile app waarmee haar vakantiegangers op hun vakantie adres gebruik kunnen maken van deze informatie. Het vinden van een scooter of auto verhuurder wordt dan eenvoudige klus. En een populair restaurant voor 16-25 jarige is toch echt iets anders dan een populair restaurant voor 25-35 jarige…. lang leve de iPhone!

Y gaat echter een stapje verder realiseert zich dat de vakantie pret thuis al begint. Na het boeken wel te verstaan, het uitzoeken van ‘waar naar toe’ blijft ieder jaar een discussie…

Zodra we eindelijk thuis zijn gekomen van het boeken ligt er al een email in de bus met een uitnodiging voor mijn eigen gepersonaliseerde mini-site. Eenmaal ingelogd op de pagina zie ik direct het actuele weer voor de komende dagen op mijn bestemming en kan ik verschillende zaken regelen. Als eerste loop ik het to-do lijstje na en klik gelijk op de TNT Post Bewaar service want zo iets vergeet je toch altijd op het laatst.

Met een lekkere bak koffie erbij waag ik me aan de eerste les ‘Grieks op vakantie’ (Wat kost zoiets nu? 2 bier/ja/nee/swaffelen? Sorry ik heb hoofdpijn) en download wat lessen op mijn iPod voor onderweg. Een dag voor ik op vakantie ga krijg ik een sms bericht of ik er aan gedacht heb om mijn Digitale Hostess te installeren op mijn mobiel zodat zij/hij mij morgen kan waarschuwen over het verkeer naar Schiphol en mijn vlucht kan doorgeven.

Natuurlijk is dit tweede voorbeeld veel explicieter uitgewerkt, maar toch het zijn maar simpele voorbeelden van web 2.0 diensten die nu al beschikbaar zijn, alleen welke nu alleen door een verwoede internetter bij elkaar gesprokkeld kunnen worden. Zeker bij een voorbeeld als een vakantie speelt ‘de beleving’ een grote rol en bij welke van de twee voorbeelden deze groter is lijkt me duidelijk.

Uiteindelijk door Word of mouth, of er nu in digitale vorm of ouderwets gebruik van wordt gemaakt, zal de ROI voor reisorganisatie Y vele malen groter zijn dan wanneer ze zoals reisorganisatie X gebruik had gemaakt van de ‘gangbare’ marketingmiddelen die tegenwoordig lijken te worden ingezet. Is de ‘Marketeer’ van nu wel in staat tot LongTail promotie (en ROI) door het optimaal inzetten van de mogelijkheden die Web 2.0 ons bieden ? Of blijft ze haar afkomst trouw en zal de mix van (marketing, communicatie en design) ons voorlopig proberen te blijven bestoken met (veelal) ongewenste aandacht trekkers…