Politiek en marketing: Politici moeten brand-promise nakomen
Ik vind dat politici nu eindelijk eens aan marketing moeten gaan doen. Al was er in ieder geval maar het besef dat het electoraat een doelgroep is die je via marketingprincipes mag benaderen: Aida, Ansoff, GE, 4 p’s (en hier misschien wel 5). Ook hebben we te maken met een blijvende dialoog met de stemmers, feitelijk de klanten van de politici in persoon en politieke partijen. Politics 2.0 zou volgens mij moeten inhouden, dat je weet wat Nederland beweegt en dat je stemmers vindt op basis van een belofte.
In het bedrijfsleven noemen we zoiets branding en de brand-promise. Die ‘promise’ moet je waarmaken en dat kan alleen maar door in contact, of misschien wel in dialoog, te blijven met je ‘doelgroep’; jouw electoraat. Minister Plasterk (overigens niet op LinkedIn, Twitter of Plaxo… en geen weblog gevonden) stelde onlangs voor om scholieren langer de tijd te geven te kiezen voor het onderwijsniveau en schooltype. Momenteel gebeurt het nog (te) vaak dat kinderen na de basisschool kiezen voor het VMBO, terwijl ze best beter zouden kunnen. Of andersom. Kinderen mogen langer nadenken over hun beroepskeuze. Lijkt mij ook logisch. De Kamerleden zien hier niet veel in, sterker nog; de gedachte van Plasterk wordt fel bestreden. Volg de Tweede Kamer over de afgelopen dagen. Wat schetst mijn verbazing…
Ik luister gisteren samen met mijn buurvrouw hier op het platteland van Kootwijk naar het programma Stand.nl (www.stand.nl en iedere werkdag te beluisteren ‘s middags van 13:15 tot 13:30 te op Radio 1) waarin ‘het Nederlandse Volk’ mag reageren op stellingen. Dit keer was de stelling “eens of oneens met Plasterk”. En wat zien we dan? 81 procent van de Nederlanders vind het idee van Plasterk uitstekend, slechts 19 procent is tegen.
De Tweede Kamerleden zijn de afvaardiging van het Nederlandse electoraat. Zij zouden moeten strijden voor de mening en keuze van het Nederlandse volk. We zien hier wederom dat er allemaal posities worden ingenomen die geen afspiegeling zijn van de meningen van ons, het volk. 81 procent van de Nederlanders staat pal achter Plasterk. De Kamerleden vallen over hem heen en vinden het idee ridicuul. Hier klopt iets niet…
De 2e Kamerleden luisteren niet naar hun doelgroep. Anders zouden zij wel pal achter de visie van Ronald Plasterk staan. Het lijkt me sterk dat het een lobby is tegen de PvdA. Daarvoor is het onderwerp tenslotte te belangrijk, toch?
Hebben de Kamerleden na de stemronde nog wel contact met het electoraat? Waar is de dialoog? En waar is het fulfilment van de brand-promise? Die is mijns inziens helemaal verdwenen. Dit is Politiek 1.0. Het is net als bij veel ondernemingen, als de klant eenmaal gewonnen is, treedt er een vorm op van operationale excellence met als doel winstoptimalisatie. En dat gaat ten koste van de dialoog. Uiteindelijk gaat ten op de lange duur ten koste van trouw. Je verliest stemmers en moet dan X-maal zo hard werken om nieuwe ‘klanten’ te winnen. Neem dat maar van mij aan.
Nu heb ik een idee:
Ik vind dat er iedere ochtend een poll gedaan moet worden met heikele kwesties waarop het Nederlandse publiek mag reageren. Zeg maar een soort van Stand.nl inclusief blog, inclusief Twitter inclusief Weetikveel.nl. Als we maar exact meten wat de temperatuur is over ideeën, politieke standpunten en overheidsbeslissingen. Als de heren en dames Kamerleden dan zo ongeveer rond koffietijd beginnen met vergaderen, dan zijn de meningen duidelijk. Dat is Politics 2.0. Dat betekent een dialoog aangaan en een continue lijn onderhouden met elkaar, voor elkaar. Op deze wijze staan politici zoals Kamerleden weer fors dichter bij hun stemmers en is het ellenlange geneuzel over kwesties die er soms toe doen en vaak ook niet toe doen, snel over en uit.
“De Tweede Kamerleden zijn de afvaardiging van het Nederlandse electoraat. Zij zouden moeten strijden voor de mening en keuze van het Nederlandse volk. We zien hier wederom dat er allemaal posities worden ingenomen die geen afspiegeling zijn van de meningen van ons, het volk.”
Jammer, hier gaat het volgens mij mis. De Tweede Kamer (en andere gekozenen) zijn er niet om mijn of jouw mening te vertolken, ze zijn er omdat zij keuzes moeten maken die wij liever niet zelf willen maken. Om te kiezen tussen bezuinigingen in de zorg en bezuinigingen in het onderwijs, te kiezen tussen extra blauw op straat of extra wegen. De Tweede Kamer gaat niet over de meestgedeelde mening (want we willen èn extra wegen èn extra blauw èn als het even kan minder belasting), over korte-termijndraagvlak e.d. De meerderheid heeft vaak de grootste mond maar niet altijd gelijk.
Daarnaast vind ik een online oplossing (hoe aanlokkelijk ook gepresenteerd) geen recht doen aan de meningen van a, de minderheid; b, diegene die niet online reageren en c;de meutes die à la reaguurders gemobiliseerd worden. Wanneer is er aandacht voor de context? Stel dat de (hypothetische) stelling zou zijn: Plasterks plan is goed, ik vind het niet erg dat daardoor het schoolgeld verdubbeld wordt, hoe zou dan de uitslag zijn? Politiek is compromissen sluiten, iets waar een brand aanzienlijk minder last van heeft. En wanneer is een poll representatief?
Politics 2.0 is niets anders dan een nieuwe vorm voor oude mobiliteit vanuit de gedachte dat techniek de complexiteit van politiek kan terugbrengen naar een overzichtelijk keuzemenu dat de heren in Den Haag maar moeten uitvoeren. Zo simpel is het niet en dat is zo slecht nog niet.
Ben het met Maurits eens. Het is goed dat vandaag over van alles en nog wat snel de vox populi bekend is, maar wat mij betreft mag Nederland een stuk on-democratischer. Wat weet het electoraat in hemelsnaam over overheidsfinanciën, ethiek en grondwettelijke beginselen? Ik zie meer in beter toezicht op overheidsbesluitvorming en het recht om onderzoek te eisen naar besluitvorming (Irak).
Zou het wel prettig vinden als sommige issues via referenda aan het volk werd voorgelegd, maar pas als er draagvlak voor zo’n referendum is (dat zou goed kunnen worden gemeten via de ochtendpoll, mits die representatief is) en alleen als de kwestie goed kan worden uitgelegd (dus niet over een Europese grondwet 😉
@Maurits & Luuk = Het gaat mij niet zozeer om zware poll’s of zelfs referenda maar om het aangesloten zijn van stemmers en hun gestemden. Want het zijn vaak niet gelijkgestemden.
De meningen lopen in mijn voorbeeld zelfs zo ver uiteen dat hier sprake is van een mistoestand.
Met Politics 2.0 bedoel ik dat er een communicatielijn zou moeten zijn tussen bestuurders en hun doelgroepen om keuzes beter te kunnen onderbouwen. Met die lijn kan ook onbegrip of onkunde worden gemeten en zo mogelijk gericht meer uit leggen over de achtergronden van beslissingen. Nu is er NIETS! Een poll is eenvoudig op te zetten en het begin van een meer structurele oplossing mbt dialoog, kennisuitwisseling en peiling.
@Matthijs: je zegt dat een brand geen last heeft van het sluiten van compromissen. Nu raak je een ander punt bij me… Goede branding is gebouwd op publieke opinie en gevoel. Op de superbrands als CocaCola enzovoort na is ieder brand een compromis van kernwaarden en positionering. Een zoektocht naar “hoe raak ik mijn doelgroep”. En dat klinkt bekend in de oren mbt de politiek.
@matthijs, sorry, ik bedoelde @maurits…
@egbert jan. Mijn opmerking over compromissen gaat niet over het luisterend oor van een producent of politicus maar om de verwerking van wat hij hoort. Een politicus moet met zijn politieke tegenstanders toch gaan loven en bieden om ergens uit te komen, een producent doet dat niet snel direct (anders hadden we allang een flauw drankje dat ergens tussen Coca Cola en Pepsi inhangt gehad). Het gaat inderdaad om kernwaarden en positionering, bij politiek zou het volgens mij echter niet moeten gaan om hoe je doelgroep raakt maar hoe je het beste het meest voor je doelgroep gedaan krijgt. Ik geef toe, een nuance-verschil, maar wel eentje die raakt aan de vermeende kloof tussen burger en politiek, met aan de ene kant de politici met hoogtevrees en aan de andere kant de burgers die geen vuile handen willen maken.
“Ook hebben we te maken met een blijvende dialoog met de stemmers, feitelijk de klanten van de politici in persoon en politieke partijen. “
Nee, nee, NEE. Wij zijn geen klant van de politiek (in welke vorm of hoeveelheid dan ook), de politiek is er om ons te dienen. Het laatste waar ik op zit te wachten is dat de politiek als bedrijf neergezet gaat worden dat reclame gaat maken en met media overweg moet kunnen. Laat ze maar kundig zijn op de gebieden waar ze voor zitten (dus een minister van X die ook daadwerkelijk weet wat X is), laat ze hun plannen uitstippelen en die ook volgen.
Al die valse beloftes zijn natuurlijk geen nieuw verschijnsel, maar ik denk dat een vermarketing van het geheel hier bepaald geen verbetering in gaan brengen.
Ander puntje: polls op internet. Wel eens van Geenstijl gehoord? Doritos? Lijkt me geen slim plan om zoiets op het besturen van het land te gaan loslaten.
@Marije
De man op straat zoekt iets meer transparantie, omdat we het niet begrijpen dat een politicus vandaag C zegt, waar het gisteren B was en op 17 september A. Dan heb ik het bijvoorbeeld over Bos en Balkenende in relatie tot de ‘recessie’ en ‘hun begroting’. De één zoekt het in een poll, de ander in twitter, maar feit blijft dat politiek een onduidelijke corrupte puinhoop is, waar vriendjespolitiek heerst.
Afwegen van minderheidsstandpunten en kiezen uit allerhande kwaden? Het zal best, maar de agenda is mij niet altijd even duidelijk … en ik zit toch sinds 1984 regelmatig bij 2e kamervergaderingen. Overigens als ik echt cabaret wil, dan bezoek ik gewoon even een raadsvergadering of een commissievergadering ergens in het land. Als je dat gekibbel tussen schoolmeesters, makelaars en ambtenaren een keer hebt meegemaakt, dan weet je 1 ding zeker: er moet iets beters zijn dan ons Nederlandse model ….
@roy ‘er moet iets beter zijn dan ons Nederlandse model’. Ik wil dat best be-amen, maar ik ken het eigenlijk niet. Jij wel? Dat met die webpolls is het ook niet.
We leven nu eenmaal in een land waar een groot aantal partijen proberen een eigen deel van de politieke ‘koek’ te krijgen. Daarnaast spelen ego’s een grote rol. Iedereen denkt te weten wat goed is voor dit land, maar de onderlinge meningsverschillen daarover zijn groot. Het ‘poldermodel’ zorgde ervoor dat alles min of meer te beheersen leek. Kibbel- of cabaretmodel zou het ook kunnen worden genoemd maar dat doet het in het buitenland minder goed. Als je kijkt naar de opkomst bij verkiezingen of referenda kun je je afvragen of de politieke constellatie in dit land gebaseerd is op evenredige vertegenwoordiging. Een groot gedeelte van het volk denkt nog steeds geen enkele invloed te kunnen uitoefenen op het overheidsbeleid. Zolang dat standpunt wordt ingenomen is het de vraag of webpolls datgene zullen opleveren wat ervan mag worden verwacht.
Uiteindelijk zal het eigenbelang of groepsbelang vrijwel altijd prevaleren. Ons model is mogelijk het minst slechte model dat er bestaat, maar een echt goed alternatief is zo 1,2,3 nog niet gevonden.
“Een groot gedeelte van het volk denkt nog steeds geen enkele invloed te kunnen uitoefenen op het overheidsbeleid.”
@Frank: hoe weet je dat? En de onderlinge verschillen, zo groot zijn ze niet. Hoe is het anders mogelijk elke keer weer een coalitie van de grond te krijgen die vaker wel dan niet wonderwel overeind blijft. Dat heeft denk ik weinig te maken met grote ego’s, en meer met de wens om met een half resultaat door te gaan, in plaats van met opgeheven hoofd niets te bereiken.
“Uiteindelijk zal het eigenbelang of groepsbelang vrijwel altijd prevaleren.” Dit lijkt me nogal tegenstrijdig. En wat je ook van het poldermodel kan zeggen, werken doet het nog steeds.
@Maurits: te vaak zien we de laatste tijd bewindspersonen op posities, waar ze naar mijn mening niets te zoeken hebben. Hier zitten naar mijn mening grote ego’s tussen. Het begrip ‘vakminister’ raakt zo langzamerhand in onbruik bij sommige ministeries. Niet altijd zijn halve resultaten voldoende -maar mogelijk beter dan geen resultaat- in sommige gevallen zijn snelheid en duidelijkheid geboden. Het poldermodel werkt, zolang ieder zich aan de afspraken houdt. De opkomende populistische partijen zouden wel eens zand in het soepele mechaniek kunnen gooien. Politiek is niet alleen rationeel, er is ook veel emotie. Mensenwerk dus. Gelukkig maar………
@maurits
Welk poldermodel werkt er nog steeds? Het model dat de politie als beleid voert om zware misdadigers te laten lopen, omdat ze haar budget op de gewone man moet verdienen? Het model dat de politieagent zich verrot moet laten schelden bij een nachtelijke alcoholcontrole? Het model dat compromis op compromis leidt tot een gekloond schaap met vijf poten dat vervolgens niet gevoerd kan worden? De situatie dat we in Nederland 79.000 bezwaarprocedures door moeten om een huis te bouwen? De situatie dat een salaris van de MP als norm dient, maar zijn onkostenvergoeding niet? Het model dat een overlegstructuur rond de A4 in 10 jaar tijd meer heeft gekost dan de mogelijke verbouwing gaat kosten? Het model van niet mogen, maar gedogen? Het model dat China in de tijd dat wij met elkaar gepolderd hebben over die tweede maasvlakte, vijf complete havens uit de grond heeft geramd? Het model dat we 75% van onze operationele militaire middelen moeten kanabaliseren om de rest rijdend/vechtend/varend te houden? Het model dat wij als internetprovider gedurende 18 maanden alle data van ieder gebruiker moeten verzamelen en bewaren (voor marketeers een natte droom), terwijl dit in de rest van dat ene Europa 6 tot 12 maanden is?
Wat werkt er precies volgens jou en wat is jouw norm?
Roy van Veen, je bent vanaf nu mijn held.
Ik ben blij dat de nuance terug is en dat het weer gaat waar het hier over moet gaan: politiek en branding. Even dacht ik dat ik verzeild dreigde te raken in een populistische modderpoel vol platgetreden gemeenplaatsen en waar opsommingen prettig het gebrek aan oplossingen verhullen, maar gelukkig – marketing blijft de norm.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!