Einde crossmedia hype in zicht?
Er komt steeds meer weerstand tegen de crossmedia hype. Afgelopen week nog een aardige discussie op Twitter waar Maarten Lens-FitzGerald met de volgende definitie voor crossmedia op de proppen kwam:
(…) Crossmedia is een containerbegrip voor oude media mensen die de realiteit van de huidige generatie proberen te begrijpen. (…)
Ook Planet heeft naar aanleiding van het Nationaal Uitgeefcongres eerder deze week een artikel gepubliceerd met als titel ‘Crossmedia hype neergesabeld.’ Het verwijst daarbij o.a. naar schrijver en bladenmaker Matt Heffels die tijdens het congres ageerde tegen de heersende trend van crossmedia. Heffels gaf daarbij als voorbeeld de in zijn ogen te theoretische benadering van de nieuwe krant Dag:
(…) Je kunt wel proberen om de mensen die je krant ’s morgens hebben gelezen ook exclusief aan je titel te binden met mobiel en op internet, maar de kans is groot dat je nieuws al door een ander wordt verklapt want consumenten laten zich niet bekeren tot één titel. (…)
Pikant detail is dat het nieuw vormgegeven vakblad Media Facts vanaf deze maand de subtitel ‘vakblad over crossmediaal uitgeven’ draagt. Zou Maarten dan toch gelijk krijgen?
Ik denk dat je niet kunt spreken van een ‘crossmedia hype’. Het is gewoon een feit dat storytelling in marketingcampagnes steeds meer wordt gedaan via verschillende media. Iedere marketeer – zelfs een online marketeer – moet verschillende mediakanalen kunnen integreren in een campagne.
‘Crossmedia’ is inmiddels een modewoord geworden, zoals ‘multimedia’ dat enige tijd geleden was (in de jaren ’90 was plotseling iedere computer ‘multimediaal’).
@Eric: Juist dat storytelling kun je veel beter transmediaal doen, dan crossmediaal.
Crossmediaal (hetzelfde bericht via alle beschikbare media verspreiden) is één groot compromis, en levert daarom per definitie beroerde resultaten op. Met transmediaal denken deel je je bericht – je verhaal – echter op in een mik perfect op de verschillende media afgestemde stukjes, en smeer je ’t vervolgens over het volledige mediaspectrum uit. En dat werkt natuurlijk vele malen beter…
Aha, het is de week van het lozen van alle hypes? Eerst Second Life, nu crossmedia… In dit tweede geval lijkt me dat redelijk onzinnig. Crossmediaal denken is juist onmisbaar om je boodschap in het door reclameclutter versnipperde medialandschap te laten horen. De kritiek lijkt me dan ook met name gericht op het buzzword ‘crossmedia’ en het verkeerde gebruik ervan door hen die het niet snappen. Over buzzwords gesproken: Planet loopt wat dat betreft natuurlijk mijlenver achter, want hun rubriek heet nog steeds Planet Multimedia… 😉
@Marco: Eh, di’s toch merchandising?
Wel raar overigens dat die NRC Extra parasol niet voor extra zon en bruining zorgt, maar juist voor minder 😉
@Jeroen: planet multimedia, heel scherp! 😉
@Jeroen: met een kleine aanpassing van jouw derde zin, zijn we er toch? “Transmediaal denken is juist onmisbaar om je boodschap in het door reclameclutter versnipperde medialandschap te laten horen.” Dan hebben we geen crossmediahype meer, maar wel een gezond uitgangspunt voor de vooruitgang van menig uitgever.
Dus over een paar maanden hier een discussie over de “transmedia” hype?
@Albert: je was inderdaad je tijd ver vooruit! 😉
@Eric: misschien moet ik binnenkort eerst eens een artikel schrijven met de titel ’trendwatchers zijn de weg kwijt’ 😉
Ach, dit zijn golfbewegingen. Als een begrip algemeen ingezet wordt, staat er altijd weer iemand op om dat begrip neer te sabelen. Of het nu crossmedia is of web 2.0 of user generated content.
Chapeau Maarten
Braakbloggen noemt iemand het nu naast mij, kijk mij eens smartass zijn omdat ik kan goochelen met hypes, overrated termen, bij nieuwe reporters zijn ze er ook goed in, jezelf “nieuw” noemen om vervolgens tegen alle onontkoombare trends (bv. burgercontent, zoals ze dat daar zielloos benoemen)aan te schoppen …
… maar deze onzin verkoopt 😉 dat dan weer wel
Toch leuk om te zien hoe we begrippen gaan definieren vanuit een push optiek gezien, terwijl we langzaam maar zeker in een pull-stadium zijn verzeild…
Crossmediaal is natuurlijk niet 1 bericht via x media. Dat is multimedia. Crossmediaal is het geintegreerd inzetten van verschillende media (internet, mobiel, TV, etc.) door daarbij gebruik te maken van hun specifieke kracht cq sterke punten. Een proefrit aanvragen via TV is lastig, dat gaat makkelijker via internet of via een callcenter. Via TV gebruikers aansporen om zich online aan te melden voor en proefrit zou kunnen werken.
Het zou me verbazen als DAG zich zou beperken tot hetzelfde nieuws op verschillende media. DAG zal zoeken naar de kracht van ieder afzonderlijk medium in relatie tot nieuws en die media geintegreerd cq elkaar versterkend inzetten. Dus als ik de krant zit te lezen in de trein, een link naar een relevante video/foto op mijn mobiel. Of als ik in de trein naar het DAG journaal (narrowcast) kijk, een link naar de site met een verdiepend artikel.
Ik denk wel dat een deel van verhalen via verschillende media verteld kunnen worden.
Aan de andere kant zie ik dagelijks hoe vreselijk zwaar het is om crossmediaal te werken. En de kosten van al die media tegelijkertijd in de lucht te houden, resp beschikbaar te houden voor alle klanten beginnen ook zwaarder te wegen.
Let’s face it : online is nu zo relevant geworden dat het niet meer alleen maar als een toevoeging van andere media is – het gaat steeds meer andere media vervangen.
En je boodschap krijg je steeds minder door via 1 medium ? Klopt, maar je budget verspreiden over 2 of meer media zet natuurlijk ook geen zoden aan de dijk.
Dus : het wordt de komende tijd steeds meer harde keuzes maken.
Het artikel in Planet over de presentatie van Matt Heffels is natuurlijk aardig maar mist volledig de essentie van het crossmediaal denken. Ik mis in de hele discussie de kern van het crossmediaal denken. Niet langer staan de media aan de basis van de boodschap maar de consument. Uiteindelijk krijgt die de controle over zijn media gedrag. We zullen dus communicatie moeten gaan ontwikkelen die medium onafhankelijk is en niet, zoals we helaas nog steeds doen, het medium als doel gebruiken. Kortom de boodschap is belangrijker dan het medium. En met alle respect schiet Matt de plank dan volledig mis door te stellen dat monomedia het uitstekend doen. Er is niemand die hier heeft beweerd dat een single medium de doelstelling niet zou kunnen realiseren (in dat kader denk ik even aan de Dove evolution campagne). Cross media wil niet zeggen dat het een inzet moet zijn van meerdere media. Cross media is dat we eindelijk eens gaan begrijpen dat we niet langer belerende boodschappen kunnen afvuren via platgetrede paden. Wat dat betreft heeft Albert al een redelijke aanzet gegeven.
@ Ewout,
Chapeau! Dat is precies het punt: beter knallen in 1 of 2 kanalen dan verwateren over alle kanalen. Het toverwoord: relevantie. Waar kan je relevant zijn voor de consument?
Waarbij aangetekend moet worden dat de keuze van het medium steeds meer aan de consument is. Zeker als straks alle content dezelfde codering heeft (IP) dan komt het vanzelf wel waar ik het als consument wil hebben. Want geen enkele marketer kan meer precies volgen op welke devices ik mijn content consumeer.
@Ewout, @Gijsbert: ik denk dat de vorm en de aard van de content belangrijk is. Experimenten die wij hebben gedaan tijdens diverse sportevenementen met een combinatie van (gratis) informatie voor het contextuele Umfeld en betaaldiensten in de vorm van SMS, MMS, WAP, Interactive Voice Response en Internet, waarbij de consument uit alle vormen kon kiezen, hebben geleerd dat bij te veel aanbod mensen de weg kwijt zijn/raken en uiteindelijk geen keuze maken voor de betaaldiensten. Voor entertainment (eindeloos varierend van kwisjes tot horoscopen) geldt dit keuzedilemma veel minder, omdat het gedreven wordt door impuls.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!