Waarom immersive video nog niet is doorgebroken – in 12 video’s #spon
Komt de doorbraak wel in 2017?
Immersive video is ‘hot’. En dat komt niet door de 360 graden die dit soort video’s bestrijken, maar door de belofte de gebruiker onder te dompelen in een beleving. Het probleem is alleen: dat lukt tot nu toe maar zelden. In dit stuk zal ik uitleggen wat ik bedoel aan de hand van twaalf 360-graden-filmpjes. En misschien dat het dit jaar beter gaat.
In het kader van de Achmea Trendwords Challenge 2017 verkent Marketingfacts een aantal van de geselecteerde trends. Deze keer: immersive video.
Ben jij een echte #vooruitdenker? Kies dan jouw trends van 2017 en maak kans op een DJI Mavic Pro-drone!
Wat is immersive video?
Immersive video is een andere naam voor 360-gradenvideo, waarbij tegelijkertijd in alle richtingen wordt gefilmd en de kijker zelf kan bepalen in welke richting hij kijkt bij het afspelen ervan. Ongeveer twee jaar geleden, in maart 2015, maakte YouTube het mogelijk dergelijke video’s op hun platform te uploaden, wat een flinke opleving tot gevolg had – het verspreiden van de video’s werd immers een stuk eenvoudiger.
Immersive video’s kunnen worden bekeken op een desk- of laptop, maar lenen zich het best voor mobiele devices. Daarbij kan de gebruiker het device bewegen, waarbij het perspectief op de video meebeweegt: de mobiele telefoon of tablet als venster naar een virtuele wereld om je heen.
Nog beter wordt het als je die telefoon op je neus kunt zetten door deze in een Google Cardboard of vergelijkbare houder te klikken. Daarbij worden de video’s weergegeven in 3D – met aparte beelden voor je linker- en rechteroog – wat de beleving versterkt. De ‘onderdompeling’ van de video is hierbij zo groot, omdat je de kijkrichting aanpast door je hoofd te draaien, zoals je dat in werkelijkheid ook doet, en door de diepte van het 3D-beeld.
De belofte voor merken
Merken lijken zich voor de kansen van immersive video te interesseren vanwege die onderdompeling: je kunt videocontent bieden waarbij de kijker volledig op gaat in de beleving. In jouw merkwereld. Dat is nogal wat anders dan een artikel dat wordt geflankeerd door tientallen afleidingen in de vorm van gerelateerde artikelen, banners, navigitie en meer. En helemaal anders dan als jouw merk die afleiding is in de vorm van die banner.
Vandaar dat een aantal merken en contentmakers het heeft aangedurft immersive video’s te maken. Lang niet allemaal met succes, overigens. Althans, misschien wel in aantallen views of commerciële zin, maar heel immersive is het allemaal nog niet.
Het maken van immersive video’s is dan ook verdraaid (sic) lastig. Om dat toe te lichten, dompel ik jullie even onder in wat video’s.
Analyse
Audio
Laten we beginnen met deze video van RTL’s The Voice of Holland.
Het eerste dat opvalt is dat als je het perspectief van de video niet zelf aanpast, je weinig meekrijgt van het verhaal. De looplijn van de stagehand aan het begin van de video stimuleert je om mee te bewegen, maar zodra het shot verandert (op 14 seconden) moet je zelf op zoek naar de persoon die je ziet praten. Daarbij helpt het niet dat het achter de schermen vrij donker is. Ook het laatste shot, van het podium, zie je alleen als je zelf je perspectief verandert.
Dat veranderen van perspectief is, zoals hierboven al gesteld, een natuurlijke reflex als je alleen je hoofd hoeft te draaien, maar een stuk minder als je je telefoon moet bewegen of met je muis moet slepen. Kortom: de video vergt actieve inspanning om het verhaal te bevatten.
Wat meespeelt in de verwarring, is dat in de tweede scène de stem van de stagehand je niet helpt bij het vinden van de herkomst ervan. Het beeld verandert wel van perspectief als je draait, het geluid niet.
Dat is al anders in deze video ter promotie van de nieuwste ‘Fifty Shades‘-film, ‘Fifty Shades Darker‘, waarin je de gast bent in een gemaskerd bal. De audio is hier surround en beweegt mee met het beeldperspectief. Daardoor is de beleving al veel realistischer. Als je van een gemaskerd bal houdt tenminste. En van 50 Shades of Grey…
Cuts
Het idee van immersive video is dat je als gebruiker zelf ‘in control‘ bent van het perspectief van de video, je bepaalt zelf wat je ziet. Maar zoals we al in de eerste video, van The Voice, zagen, zijn er ook soms een overgang nodig is naar een ander shot. Dan is het wel jammer dat je na zo’n cut opnieuw je perspectief moet bepalen.
Dat is goed zichtbaar in onderstaande video, waarbij je tijdens de aerial shots drukker bent met het vinden van een goeie view dan met het bekijken ervan door de cuts.
Ook in onderstaande video story van MINI moet je na bijna elke cut weer je perspectief zien te vinden, alsof je je evenwicht kwijt bent. En ook hier vereisen sommige scènes dat je meebeweegt met de actie.
The New York Times onderkende het probleem dat de actie zich buiten beeld kan afspelen. Daarom bouwden ze in onderstaande video een automatische pan in bij de overgang van de linker- naar de rechterzijde van het beeld, rond 48 seconden. Ook hebben ze het onderwerp waarover gesproken wordt op 2 plaatsen in beeld geplaatst (voor en achter de virtuele toenmalige president-elect), waardoor de kans groter is dat je de teksten begrijpt.
Loze graden
Deze video, ook over Trump, zorgt er op een andere manier voor dat je de actie niet mist. Je hoeft niet de volle achteneenhalve minuut te kijken, een minuut volstaat.
Gezien? Inderdaad, je hoeft amper je perspectief te veranderen, omdat vrijwel alle actie zich afspeelt in het 16:9-vlakje van de normale video. Dat roept de vraag op: waarom een 360-gradenvideo als er amper 130 graden actief worden gebruikt? De overige 230 graden bestaan uit muur, gordijn en raam. Bovendien had je met een normale opname een zoom-in kunnen doen op de afbeelding van ‘Mount Trump‘, terwijl die visuele grap in deze video grotendeels verloren gaat.
Ook onderstaande video, de tweede van MINI en uit dezelfde reeks als die hierboven, maakt zich schuldig aan veel onbenutte graden.
En? Wordt immersive video het helemaal dit jaar? Kies de 3 trends die volgens jou het komend jaar het belangrijkst worden, dan win jij misschien ‘the greatest drone ever‘.
Sensatie
Video’s zijn vaak het interessantst als ze je naar plekken brengen die je niet kent. Of zelfs niet kunt kennen. Zoals achter het stuur van een Formule 1-auto.
Dit is misschien wel de beste toepassing van immersive video in dit overzicht. Zeker met een mobiel device kun je lekker door de bochten heen kijken of even naar terugkijken naar de toeschouwers langs de kant. En tijdens echte races is het vast mooi om naast de auto te kijken hoe directe duels worden uitgevochten.
Als je geen straaljagerpiloot bent geworden, kun je wel een idee krijgen van de uitzichten die je mist dankzij deze Zwitserse vliegeniers. En zelfs als je niet in een achtbaan durft, kun je er virtueel bij zijn.
Maar als je niet in een achtbaan durft, is dat vast niet omdat je niet durft te kijken. Het zal eerder gaan om het gevoel van beweging. En juist die sensatie mist in video, wat de vraag oproept hoe immersive ze nou daadwerkelijk zijn.
Beweging
Tot slot nog één aspect dan. Onderstaande video is grappig en niet geschikt voor mensen die slecht slapen na een horrorfilm.
De film heet ‘Get out‘, maar als er nou íets is wat je niet kunt doen in immersive video, is van je plaats komen. Dat is logisch, want het zou te veel rekenkracht vergen, maar het doet wel af aan de beleving.
2017: de doorbraak van immersive video?
Het probleem met immersive video is dat het niet zo immersive is. Nog niet in ieder geval.
Je kent het gevoel vast wel van een goede film of serie die je bij de lurven heeft. Die je niet kunt stoppen of die je af moet bingen. Die mate van onderdompeling mist in veel immersive video’s, ondanks de naam. Er komt dan ook nogal wat bij kijken:
- Het vergt de juiste balance tussen sturing van het beeld voor het vertellen van je verhaal versus de controle bij de gebruiker zelf.
- Als je een verhaal vertelt, moet je wel alle 360 graden benutten, zonder dat de kijker iets mist.
- En geluid speelt een belangrijke factor in de beleving.
Genoeg uitdagingen dus om je video interessant te maken. En dan heb ik het nog niet over de rare bril die de kijker op moet zetten, zodat hij of zij je film vast niet in de trein kijkt. En de flinke hoeveelheid data, waardoor beelden niet altijd in hd geladen worden. En waardoor je device het zwaar te verduren kan krijgen.
Al deze uitdagingen kunnen getackeld worden en dat zal ook vast gebeuren. En over een tijdje kijken we naar bovenstaande video’s alsof het stomme films zijn.
De enige vraag aan jou als #vooruitdenker is nu: wordt 2017 al het jaar van immersive video? PBS nam in ieder geval een voorschot met onderstaande productie.
Achmea Trendword Challenge
Wat je moet doen om daarvoor in aanmerking te komen:
- Kies de 3 trendwords waarvan jij de hoogste verwachtingen hebt. Dat doe je op de Achmea Trendwords Challenge-website.
- Deel jouw top-3 trendwords via social media via de ‘share’-knop. De actie geldt alleen als je de woorden openbaar deelt via Facebook, LinkedIn en/of Twitter.
Begin april hoor je dan of jij dé #vooruitdenker van 2017 bent.