Slaven Mandic (Wayne Parker Kent): “Meer betalen voor minder advertentiebereik werkt niet”
In 2012, toen het bedrijf van start ging, was online uitgever Wayne Parker Kent een verzameling blogs en specialistische sites rondom niches. De content stond centraal. Vijf jaar later telt het bedrijf inmiddels 100 werknemers en is de content nog steeds belangrijk, maar heeft er ook een verschuiving richting techniek plaatsgevonden. Data bepalen waar en wanneer de content wordt uitgeserveerd.
“Je ziet in de markt aan de ene kant extreem technische partijen, social media giants, die volledig gefocussed zijn op technologie. En je hebt de old school publishing houses die heel erg goed zijn in het maken van vette content. Daarnaast zijn nu bedrijven aan het ontstaan die de brug slaan tussen het oude en het nieuwe. Dus hoe maak je nog steeds goede content waar mensen heel graag naar willen kijken en hoe zorg je er dan ook voor dat die content via technologie en slim gebruik van data ook exact bij de mensen terecht komt voor wie het bedoeld is? Het is weten waarin iemand is geïnteresseerd op welk moment van de dag. Dan dat stuk content maken en dat op het juiste tijdstip leveren. Daar zitten best een aantal technische componenten aan in hoe je dat dan moet doen”, aldus Slaven Mandic, partner bij Wayne Parker Kent.
“Doorbraak in Duitsland.”
Onlangs werd bekend dat het Belgische Mediahuis een aandeel in Wayne Parker Kent heeft genomen. Het bedrijf heeft ook NRC en TMG in haar portfolio. “Wij kunnen veel leren over het maken van een goed journalistiek product en andersom geldt hetzelfde: hoe zet je een slim distributieplan op? Hoe maak en verspreid je branded content? Dus er zijn best wel goede synergieën te vinden.”
De belangrijkste reden om op zoek te gaan naar geld, is voor Wayne Parker Kent een beoogde doorbraak in het buitenland. Dat stond twee jaar geleden ook al op het programma. “Dat is niet echt gelukt. We liepen tegen financieringsproblemen aan. We hebben in Nederland een mooi lopende business, we maken winst. Maar als je in een nieuw land toetreedt dan betekent dat risico nemen. Gaat dat fout, dan trek je ook de Nederlandse onderneming mee.”
Extern geld moet een doorbraak nu wel mogelijk maken. “De Duitse markt is de afgelopen twee jaar ook nog niet heel veel veranderd. In Nederland is het best wel snel gegaan, is er heel veel gebeurd. In Duitsland zijn nog steeds twee grote mediapartijen die de markt beheersen. Er is verder weinig beweging. Dus ik denk dat we nog steeds een goede kans maken.”
Ondertussen melden zich steeds meer partijen op de contentmarkt. Ook Facebook heeft aangekondigd unieke inhoud te gaan produceren. Volgens Mandic het gevolg van de teloorgang van de televisie. “De kijkcijfers lopen keihard terug, veel harder dan in voorgaande jaren en dat lijkt niet echt te stoppen. Gek genoeg blijven de budgetten redelijk overeind omdat de zenders hun prijzen lineair hebben mee verhoogd met de daling van de kijkcijfers. Voor een merk betekent het dat je dus meer moet betalen om minder te krijgen. Dat is een model dat niet heel lang stand gaat houden.”
Online partijen hopen de advertentiegelden van de televisie te kunnen binnenhalen. “Dat gaat verschuiven naar de online markt gebeurt niet volgend jaar, maar wel over een periode van 10 jaar. 70 procent gaat naar de grote reuzen en wij hopen 30 procent naar ons toe te trekken.”
“Holy crap, we hebben nu een echt bedrijf.”
Onlangs nam Wayne Parker Kent One More Thing over. Een early adopters Apple-nichesite met een maandelijks zo’n 900.000 bezoekers. Het begin van een nieuwe strategie. “Je kunt zo’n platform echt uitbouwen. Toen we One More Thing overnamen, was het vrij klein, zo’n 2,5 fte. Bij ons op het techcluster zitten al 10 mensen te knalllen. Zo’n site brengt bereik met zich mee, maar wij brengen expertise met ons mee. Dat kunnen we zeker mooi uitbouwen. Dus dat gaan we zeker vaker doen.”
Een overname, een deal met Mediahuis, het buitenland dat lonkt. Maar toch is het aannemen van de hr-medewerker het hoogtepunt van de afgelopen maanden voor Mandic. “We zijn nu met meer dan 100 mensen en voor mij heeft die hr-manager betekent: holy crap, we hebben nu een echt bedrijf. Hiervoor dachten we bij alles ‘dat fixen we wel in de wandelgangen’ en op een gegeven moment merk je: dat gaat niet meer echt. We zijn het afgelopen jaar met 30 tot 40 mensen gegroeid en het maken van dat team en het inzicht dat er dus inmiddels 100 mensen bezig zijn met dezelfde kant op rennen, dat kwam bij mij samen in het aannemen van die HR-manager. Dat is voor mij: nu doen we echt mee.”
Het hr-beleid zal de komende maanden echt vorm moeten krijgen. “De praktische kant was al geregeld met allerlei tooltjes. We zochten iemand die de cultuur kon bewaken. Hoe behoud je dezelfde spirit ook als je straks met 200 mensen bent? Dat is een super grote uitdaging. Dat is echt leuk om te zien en uit te bouwen.”