Hoe onze hersenen omgaan met internet – Nicholas Carr bij Social Media Club Rotterdam
Social Media Club Rotterdam had een volle zaal met ruim 250 man die kwamen kijken en vooral luisteren naar Nicholas Carr. Carr was er om zijn nieuwe boek ‘Het ondiepe | Hoe onze hersenen omgaan met het internet’. Met een internetverslaafde groep aanwezigen een uitdaging omdat Carr’s onderzoeken een kritisch geluid en tegengas bieden aan de opmars van social media. Zijn visie is dat social media platformen als Twitter leiden tot teveel prikkels en afleiding waardoor we problemen met concentratie kunnen ervaren en onvoldoende toekomen aan reflectie (belangrijk voor creativiteit). De Twitterende zaal (#smc010) ging los tijdens Carr’s verhaal van drie kwartier.
Secretaris van SMC010, Jeroen van Eck vroeg Carr naar de stand van zaken en naar zijn eigen ervaringen met het internet en social media. In de video gaat Carr in op wat het internet (en social media) voor hem betekent, of hij veel Twittert en Facebookt en wat hij verwacht van de toekomst. Geen rooskleurig verhaal, maar zijn visie over de ethiek van technologie en de bijna onstilbare kracht naar onderbreking zijn al bijna klassiekers. Een geschreven verslag staat op de blog van SMC010.
NB: Carr’s volledige talk wordt volgende week nog aan de player toegevoegd.
Ik zie meer een botsing tussen generaties. Tussen de tanende industriële cultuur (9-5 mentaliteit, verkokering, kennis is macht) en de digitale cultuur (24/7, samenhang, kennisdelen is kracht). Vanuit het industriële perspectief heeft Carr helemaal gelijk. Vanuit het digitale perspectief ben ik het niet met ´m eens. Elke evolutie of revolutie gaat gepaard met het verliezen van verworven rechten/voordelen van de voorgaande status quo.
Belangrijkste in mijn optiek is het kijken naar het vertrekpunt; waarom deden we ook alweer wat we doen – ipv vasthouden aan we deden, omdat we dat ‘altijd al zo deden’. En belangrijker nog; is het in de nieuwe situatie nog wel nodig dat te willen? Zo ook met de angst voor de afname van culturele bagage (voorheen noodzakelijke identiteitsdrager vanwege verkokering groepen) en afname persoonlijke kennis (voorheen noodzakelijk vanwege ontbreken centrale kennissystemen). Enzovoorts.
Niet gezegd dat alle vooruitgang per definitie een verbetering is natuurlijk, maar vanuit het perspectief van het oude betekent het nieuwe in bijna alle gevallen verlies (van onderdelen). Dan spelen er 2 psychologische mechanismen een rol: negatieve informatie krijgt meer aandacht in het psyche waardoor we vooral vanuit angst ipv kansen handelen. En het oude is ook simpelweg onderhevig aan romantisering.
1 + 1 = Carr?
Michiel; goede en duidelijke argumenten waar ik het deels ook mee eens ben. Maar staat de generatiekloof niet los van de constatering dat door de constante stroom aan informatie we moeite hebben om ons gedurende een langere periode te concentreren? Carr geeft aan dat multi-tasking een slechte invloed op ons concentratievermogen en het uiteindelijke resultaat heeft. Iets wat ik zelf ook met enige regelmaat constateer.
Aan de informatiestroom gaat niets veranderen. Sterker nog, deze zal alleen maar toenemen. Dus zullen we onszelf moeten leren hoe deze stroom te filteren en hoe om te gaan met een overload aan – al dan niet relevante – informatie.
Uiteraard belicht Carr het van een pessimistische kant. En ten behoeve van de discussie over dit onderwerp is het goed om zaken verschillende perspectieven te bekijken. Dan kunnen we zelf een overwogen keuze maken, vermits we de tijd nemen uiteraard 😉