Economisch weerbericht (43): Crisisdesign en Crowdengineering

Een beetje stoere auto heeft vandaag de dag tien miljoen regels softwarecode, dertigduizend callibratiepunten en maar liefst drie kilometer bedrading. Fysieke en mechanische delen droegen aan het begin van dit millennium nog voor tachtig procent bij aan de opbrengst van een product, elektronica voor zestien procent en software voor vier. In 2020 zal die verhouding fifty-fifty zijn: de helft voor rekening van de fysieke dummy en de andere helft voor rekening van elektronica en software. Die extrapolatie is van McKinsey en stamt uit 2006, maar in de nieuwe economische orde, die zich momenteel rap ontwikkelt, staan deze gegevens natuurlijk onder druk. De opkomst van China en India, de heruitvinding van de auto-industrie en onze slechte kaspositie betekenen dat de kosten en opbrengsten van producten fors zullen dalen. De vraag is dan natuurlijk: kunnen we nog wel al die complexe producten blijven maken en marketen? Ik denk van niet. Ik denk, dat er een fundamentele versimpeling aan zit te komen, waar de Bauhaus-dames & -heren hun vingers bij zouden aflikken. Dat leid ik wat automobielen betreft uit twee voorbeelden af. Het pas gelanceerde Riversimple-karretje en de TRIS concept car van Fioravanti.

Het laatste ontwerp stamt uit 2000 maar is dit jaar op de autosalon in Genève geherintroduceerd. Fraai aan de driedeurs TRIS is dat het ding bijvoorbeeld maar één vorm deur, bumper en lamp heeft die overal past. Fioravanti hoeft het daarom ook niet langer te hebben over linker, rechter, voor en achter, maar kan volstaan met “opening function”, “bumper function” en lighting function”, terwijl ook de raamvorm is gereduceerd tot twee (pdf). In de digitale simulatiehoek lopen velen warm voor dit soort ontwikkelingen en hun mogelijke implicaties. Naar aanleiding van de MaaS-potentie (Mobility as a Service) van de Riversimple schrijft Jonathan Dutton op het Perspectives-weblog van zijn werkgever Dassault Systèmes het volgende:

“When you no longer own a car you do not have the same requirements (i.e. the difference between a car and a train or plane) and as a manufacturer when you design and engineer your car via a platform/forum of engineers throughout the world all having input into the intellectual property of the vehicle then the vehicle itself will probably look very different – and may even be much much better!!”

Advanced Concurrent Engineering of Crowdengineering heet dat in die kringen. Wat mij betreft een mooi bewijs dat crisisdesign echt ergens over gaat.