Social Media Masterclass voor de evenementenbranche

Donderdag 28 mei, Westergasfabriek, Amsterdam. Toneel van een Social Media Masterclass, specifiek gericht op de evenementenbranche, georganiseerd door Meetingpartners.nl. In totaal komen ongeveer 50 mensen op dit evenement af, om te leren wat te doen met het fenomeen wat menigeen in de ban houdt. Dagvoorzitter Jan Jaap in der Maur begint de middag met de vraag wie weet wat Web 2.0 betekent. Verbijsterd kijk ik naar de minder dan 10% handen die de lucht in gaan? Werkelijk? Is het dan zo beroerd gesteld met de communicatiemensen in evenementenland? Of is dit omdat de middag nog jong is en men nog warm moet lopen voor de interactie? Laat ik het maar op het laatste houden. Maar als ik kijk naar mijn eigen ervaring met evenement- en congres organisaties dan moet ik zeggen dat deze branche inderdaad nog niet goed weet hoe hier mee om te gaan. Dus misschien klopt die 10 % wel. (Videoreportage van punkmedia)

Rick Slagter, docent aan de Hanzehogeschool in Groningen, legt zijn visie op Social Media uit door middel van een analogie met treinreizen. Je stapt in de trein, komt vele mensen tegen, maakt contact, maar als je meer, mogelijk interessantere, mensen wilt ontmoeten, dan moet je in beweging komen. Je wandelt van coupe naar coupe, waar je weer andere mensen tegenkomt. Daarnaast bestaat er een groot railnetwerk, waarbij je niet altijd in dezelfde trein hoeft te zitten en telkens een andere bestemming kunt kiezen. Waar je weer nieuwe mensen tegenkomt. Zo is het ook in Social Media, er zijn vele platforms met vele groepen. Het is aan jou uit te zoeken waar je je het beste thuis voelt. Take home message: doe je nog niets met Web 2.0?…het is 5 voor 12, mis de trein niet!

Tweede spreker is Boris Veldhuizen van Zanten, oprichter/eigenaar van meerdere internetbedrijven en organisator van The Next Web Conference. Zelf noemt Boris zich ‘een goedwillende amateur’. Jan Jaap heeft een vraaggesprek met hem waarbij Twitter een belangrijk onderwerp vormt. Zo ook tijdens de 2009 versie van The Next Web. Maar wat moet je als evenement nou in godsnaam met Twitter? Boris ziet het vooral als een goed kanaal om feedback te ontvangen. Positieve tweets kun je ‘retweeten’ (ik zweer je, Van Dale is maar wat blij met die Social Media), oftewel doorgegeven en functioneren zo als positieve PR. Negatieve tweets functioneren als goede feedback voor je organisatie (‘er waren wel erg weinig broodjes…’). Verder was Boris nogal uitgesproken over het gebruik van Twitter als backtrack tijdens evenement. Hij ziet dat als onbeleefd naar de spreker toe die op het podium geconfronteerd wordt met wat er in het publiek leeft tot aan onzinnige commentaren toe (‘ik moet nu wel heel nodig pissen…’). Deels ben ik dat met hem eens, tenzij je als spreker daar pro-actief mee omgaat (al zijn er natuurlijk grenzen…), of, sterker nog, er bij aanvang van je verhaal om vraagt. Dat gezegd hebbende, het moet het natuurlijk niet een vervanging worden van directe interactie met de zaal.?“Drie jaar geleden ging het over blogs, vorig jaar over de iPhone, nu is Twitter het item waar iedereen het over heeft.” Blijvertje? Dat is nog niet duidelijk, al denk ik persoonlijk dat het zijn eigen plek aan het veroveren is. Maar waarom al deze Social Media? “Voor de community”, aldus Boris. “Maar wees wel voorzichtig”. Wees niet te open, weet welke tool je wanneer moet gebruiken en denk niet dat het er is om direct geld mee te verdienen. Het heet niet voor niets Social.

De pauze wordt meer dan ‘opgelekkert’ door Sander Schat, Nederlands kampioen Barista. Maar het gaat natuurlijk om de sprekers. Julius Solaris (aangekondigd als Social Media goeroe, al spreekt hij dat zelf tegen) komt met concrete voorbeelden wat wel en wat niet te doen met Social Media als evenementen organisatie. Julius is oprichter van de Event Planning & Management Group op Linkedin, blogger op EventManagerBlog en hoofd van blur Marketing, een ‘crowdsourced Digital Marketing Agency’. Zijn boodschap is duidelijk: begrijp de kracht van Social Media, begrijp wat je er wel en niet mee kunt bereiken. Snap dat je moet kunnen loslaten en het gesprek moet aangaan met je community. Probeer zo nodig je eigen community te creëren (meetup), deel je ideeën (ideablob) en leer van anderen (twiistup, social innovation camp). Inventariseer welke sociale netwerken en instrumenten er zijn, waar je ze voor kunt gebruiken (promotie, uitvoering, follow-up?) en realiseer welke tijdsinvestering dit vraagt. Hoewel tijd geld is (of is dit een te ‘old skool’ opmerking?) meer dan dat hoeft het niet te kosten. Terwijl het zeer effectief kan zijn. Julius noemt voorbeelden als spicynetworking (Free Networking Events) en amiando (online event registration). Maar je moet er als organisator wel voor gaan zitten. En dat is vaak nog het probleem. Budget en fte’s voor brochures en traditionele advertenties? Geen probleem. Maar iemand de tijd geven om Social Media instrumenten te onderzoeken en in te zetten? Wat is daar de ‘Return Of Investment’ van? Onbekend en onbemind gaan hier weer eens hand in hand.

Dat laatste blijkt ook wel in de zaal . Op de rij achter me wordt Julius gevraagd wat hij ervan vindt als mensen in het publiek met andere zaken bezig zijn dan aandachtig (lees: zichtbaar) naar hem te luisteren. “Vind je het niet heel onbeleefd dat de meneer hier voor mij (de dame wijst naar mij) al de hele tijd met zijn laptop bezig is?” “Nee, helemaal niet”, antwoordt Julius, “wat ik wel onbeleefd vind zijn mensen die in slaap vallen. Maar het kan best zijn dat iemand op zijn laptop tijdens mijn presentatie bezig is met het verspreiden van mijn verhaal.” Inderdaad, ik was druk bezig met Julius’ verhaal te verspreiden via Twitter, ondertussen ontving ik de Julius’ slides van Gerrit Heijkoop, die zijn verhaal met zijn iPhone op Qik live aan het uitzenden was…Met andere woorden, dankzij deze instrumenten wordt het potentiële publiek van de spreker alleen maar groter!

Nog niet overtuigd? Geen zorg, de laatste spreker is een geboren zieltjeswinner: Father Roderick. Oftewel Roderick Verhögen een rooms-katholieke priester die, gefascineerd door de groei van het internet, in 2005 een podcast begon rondom paus Johannes Paulus II. Hij volgde destijds een opleiding in Rome en dacht het enthousiasme van de paus met een dergelijk middel te kunnen verspreiden. Tot de gezondheid van de paus ernstig verslechterde en hij direct verslag ging leggen van zijn lichamelijke toestand. Als een trouwe volgeling en ‘one of the guys’ had Roderick direct toegang tot unieke bronnen. Met een enorm publiek tot gevolg. En, verrassenderwijs, volledige steun van het Vaticaan. De podcast serie ‘The Catholic Insider’ was geboren, waarmee hij in 2005 de People’s Choice Podcast Award won voor de rubriek religie. Na dit succes volgde er nog vele andere series waaronder Secrets of Harry Potter, waarin Vonhögen de mythische, bijbelse en christelijke symboliek uit de serie bespreekt, The Daily Breakfast en Catholic Minute. Waar gaat het om? Om anders denken (think different, waar ken ik dat toch van?). Om met Social Media de markt te (be)dienen. En terwijl de kerken leegstromen weet Vonhögen een groot publiek aan zich te binden, waarvan velen geen kerkgangers zijn. Of deze zich laten bekeren? Daar heeft Father Roderick zelf het antwoord ook niet op, maar dat ze zijn verhalen interessant vinden leidt geen twijfel. Conclusie: als een rooms-katholieke priester Social Media effectief kan gebruiken, dan moet dat evenement organisaties ook lukken, niet?

En met deze laatste, zeer inspirerende, dia-loze presentatie (storytelling in optima forma) wordt de masterclass afgesloten. Dat er in evenementenland op het gebied van Web 2.0 en Social Media nog veel werk te verrichten valt, is mij wel duidelijk. Nu maar hopen de rest van de zaal het net zo overtuigend vond als ik.