Veiling mobiele frequenties: Waardevolle toevoeging?
Afgelopen vrijdag maakte staatssecretaris van economische zaken Heemskerk bekend dat er in 2010 extra mobiele frequenties geveild gaan worden. Deze frequenties kunnen door nieuwe aanbieders worden gebruikt om mobiel internet aan te bieden, eventueel in combinatie met spraakdiensten.
De doelstelling van Heemskerk is om door middel van deze veiling de concurrentie op het gebied van mobiel internet te intensiveren. KPN, T-Mobile en Vodafone zijn op dit moment de enige serieuze aanbieders van mobiel internet met een landelijke dekking. Daarnaast zijn er nog een aantal initiatieven op het gebied van nieuwe technologieën zoals WiMax, maar deze partijen zijn niet groot genoeg om een serieuze concurrent van de drie eerder genoemde partijen te worden.
De vraag die naar voren komt is of een veiling het juiste middel is om deze frequenties te verdelen.
Dubbele cijfers door flatfee
De meeste mensen hebben het debacle van de UMTS-veiling van de vorige eeuw nog in het achterhoofd. Hierbij werden door enorme bedragen betaald voor de UMTS-frequenties waardoor een aantal partijen zoals KPN diep in de buidel moesten tasten en tot op de dag van vandaag nog geen echt rendement op deze investeringen hebben kunnen behalen. Het mobiele dataverkeer laat op dit moment een enorme gezonde en dubbelcijferige groei zijn, maar deze wordt vooral veroorzaakt door flatfee abonnementen zoals T-Mobile aanbiedt voor het gebruik van de iPhone.
De partijen die nu hebben aangegeven dat ze eventueel interesse hebben in deze frequenties zijn Tele2 en Ziggo. Zij bieden al vaste internettoegang aan en mobiel internet sluit redelijk goed aan op hun klantpropositie. Daarnaast is het voor deze partijen vrij eenvoudig om upsell te doen op hun eigen klantenbestand.
Goede marge?
De vraag is dan ook of er voor nieuwe toetreders ruimte is om een goede marge te maken. Enerzijds zijn de toetredingsbarrières erg hoog (investeringen in een netwerk en snel dalende opbrengsten) en anderzijds kent Nederland het zogenaamde subsidiemodel in de mobiele telecom. Hierbij ontvangt de klant bij het afsluiten van een abonnement een subsidie op een toestel of een laptop. De aanbieder van de dienst doet dus als het ware een investering in elke klant. Deze subsidies liggen in Nederland zeer hoog en worden, alweer, in grote mate bepaald door de drie grote spelers.
Beautycontest
Het is dan ook aan de staatssecretaris aan te raden om goed te kijken naar het veilingmodel en dit niet te zien als een mooie manier om de staatskas te spekken. In veel landen wordt tegenwoordig een ‘beautycontest’ georganiseerd waarbij partijen aan moeten geven op welke manier zij daadwerkelijk toegevoegde waarde met hun diensten gaan aanbieden.
In deze tijd van economische teruggang is zo’n beautycontest wellicht een betere optie om de innovatie en concurrentie te stimuleren dan de overheid wederom als veilingmeester op te laten treden.
Maarten Stramrood combineert een zeer brede commerciele ervaring binnen een aantal grote telecombedrijven met het bestieren van een eigen online shop. Na jaren succesvol deze shop uitgebouwd te hebben en in het management van T-Mobile te hebben gewerkt besloot hij in 2007 te beginnen met een eigen adviesbureau genaamd Kookaburra Management B.V. Kookaburra heeft de afgelopen twee jaar diverse ondernemingen geholpen met zeer uiteenlopende vraagstukken zoals het inrichten van internet als verkoopkanaal, een bureauselectie voor search en affiliate marketing tot en met het integreren van twee verschillende websites tot 1 site met meer dan een miljoen bezoekers per dag.
Ik zie dit niet als waardevolle toevoeging. Partijen zullen weer diep in de boedel moeten tasten voor een licentie, hier valt niet een gezond business model aan te koppelen.
” De meeste mensen hebben het debacle van de UMTS-veiling van de vorige eeuw nog in het achterhoofd.” Precies, en daarom geen goed idee. Gaat niet goedkomen. En in deze tijden kunnen de KPN’s van deze wereld hun geld beter besteden aan het in dienst houden van mensen dan om ruige bedragen te betalen voor een frequentie waar pas over een paar jaar iets uit gaat komen.
Ik vind het idee een beautycontest te organiseren veel beter. Laat ze maar een ‘pitch’ doen. Dan krijg je pas echt vernieuwende ideeen. Lopen we als R&D land wellicht weer een beetje in op de concurrentie.
Een beauty contest heeft in veel landen zeer goed gewerkt en uiteindelijk kunnen providers tegen een fractie van een normaal veilingbedrag of geheel gratis een licentie bemachtigen. Bijvoorbeeld in Zweden heeft dit geleid tot een walhalla aan mogelijkheden.
@Paul: Ik snap je reactie niet helemaal. Het lijkt me goed dat je je iets meer verdiept in de werking van een beauty contest. Ik schrijf letterlijk dat ik een veiling geen goed idee vind.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!