Rare voorwaarden: Waarom doen mensen dat?
Rare algemene voorwaarden op websites. We kunnen er om lachen, maar soms zou je de juristen die ze schrijven, eens een middag in de hoek willen zetten met zo’n “ik ben dom”-muts zodat ze zich wel twee keer bedenken voordat ze nog eens zoiets opstellen. Neem nu de bedrijfsjuristen van Trouw of de Volkskrant. Eigenlijk kan ik maar beter “Azijnbode” zeggen geloof ik, want in de voorwaarden van de VK staat dat je de naam van de krant niet mag noemen bij hyperlinks naar de site. En die link naar Trouw was misschien ook niet handig, want daarmee verklaar ik me akkoord met het gebruiksreglement waarin o.a. staat dat ik -of eigenlijk Marketingfacts want die publiceren de link- maximaal tien links naar Trouw mag leggen.
Waarom doen dit soort bedrijven dit?
Het eenvoudigste maar wellicht ook meest cynische antwoord: omdat ze het kunnen. Het schrijft wel zo prettig als je voorwaarden kunt opstellen zonder een wederpartij die tegengas geeft. Niemand leest die voorwaarden (behalve een gekke ICT-jurist hier en daar), en als het toch gebeurt, is het ergste dat je kan overkomen dat de rechter de voorwaarde ongeldig verklaart.
Nu zou je verwachten dat ook juristen hun professionele trots hebben, en geen dingen gaan opschrijven die onredelijk zijn. De goeie hebben dat ook. Een probleem is dat dit soort voorwaarden vaak het sluitstuk zijn van een site, en er dus vaak weinig geld of tijd is om die dingen afdoende dicht te timmeren. Dat, in combinatie met de wens om alles zo strak mogelijk te regelen, leidt vaak tot rare constructies. Op mijn blog vond een lezer laatst een extreem voorbeeld: de voorwaarden waren stuk voor stuk bij elkaar gesprokkeld van andere sites, inclusief de taalfouten.
Bij Trouw of Volkskrant kan ik maar moeilijk geloven dat dit bij elkaar gecopy&paste haastwerk was. Er zijn daar echt mensen gaan zitten met de gedachte: laten we nu eens netjes uitwerken hoe veel links mensen naar onze site mogen leggen, en of mensen onze bedrijfsnaam mogen noemen als ze over ons praten. En er staan nog wel meer rare dingen in.
Waarom doen mensen dat? Hoe kom je erbij dat het verstandig is en nuttig voor de bescherming van de reputatie van je klant als je dat soort dingen opschrijft? Ik kan er werkelijk met mijn verstand niet bij.
Arnoud Engelfriet is ICT-jurist, blogger en partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Sinds 2001 beheert hij de site Iusmentis.com met meer dan 350 artikelen over internetrecht.
Dit is inderdaad. Heel. Erg. Raar. Zal het es ff doorsturen.
Tsja, ik vind het niet heel raar dat al die kranten bijna omvallen van ellende…
Ik zou wel eens willen weten wat het gekost heeft om die voorwaarden op te stellen.
En als we als commenters met z’n allen besluiten om een hyperlink naar Trouw te dumpen? Zit je zo aan de tien. Wie is er dan verantwoordelijk? Wie kan er aansprakelijk gesteld worden? Wat wil Trouw hiertegen doen?
Dat is nu precies wat ik me ook afvroeg, Jaap. Dat is dan ook de reden dat ik zoveel mogelijk probeer naar Trouw te linken op Retecool. Eens zien wat er gebeurt als we voor maart al aan de vijftig jaalijkse links zitten.
Ik schaam me diep… Dit staat er al god mag weten hoelang, en ik wist er niks van. Ik ga mijn best doen om dit zo snel mogelijk van onze site verwijderd te krijgen. Ondertussen: link maar raak, zou ik zeggen. Op mijn verantwoordelijkheid (schrijft het Hoofd Online van de Volkskrant)
Van de inzet van Cozzmozz ben ik inderdaad op de hoogte – en over de exacte aanpak daarvan wordt intern een fikse discussie gevoerd, kan ik je verzekeren. Daarover is het laatste woord nog niet gezegd. Deze specifieke passage op onze site is te gek om los te lopen – is mijn persoonlijke mening. Die moet er zo snel mogelijk af.
Rare voorwaarden, veel verwijzingen zou ik als klant juist erg blij mee zijn!
Is het zo dat een bezoeker verplicht is zich te houden aan de voorwaarden?
Je moet je aan voorwaarden houden die je vooraf gemeld zijn en waar je mee akkoord bent gegaan. De voorwaarden bij registratie op een forum zijn dus in principe bindend. In principe, want als er onredelijke dingen in staan, kun je die ongeldig verklaren en dan heb je er niets meer mee te maken.
Dit soort standaardvoorwaarden hebben vrijwel geen betekenis. Je kunt niet zeggen dat ik aan voorwaarden vastzit door een site te lezen wanneer die voorwaarden pas op de site zelf staat.
@arnoud duidelijke uitleg. De voorwaarden raken kant nog wal dus.
Blijkbaar in een verloren uurtje bedacht om voorwaarden te ontwikkelen!
We gaan onderzoeken hoe dit op de site is terecht gekomen.
Hoe dan ook, de betreffende passage is aangepast en luidt nu:
Wij stimuleren het linken naar artikelen op de site van de Volkskrant zoveel mogelijk. Linken mag altijd en is aan geen enkele voorwaarde gebonden.
Netjes, GJ Bogaerts. En niet eens zoals bij Trouw maar vijftig maal per jaar.
Waarom wordt er eigenlijk van uit gegaan dat een jurist deze tekst er in heeft gezet?
Ik adviseer in de voorwaarden op te nemen, dat linken vrij is maar dat overname van content gebonden is aan het citaatrecht als omschreven in artikel 15a van de Auteurswet van 1912.
Ik ben geen jurist maar verschaf U dit advies vrij van honorarium of leges.
Verder adviseer ik U uw juristen te ontslaan.
knvb.nl: “Het bezoeken van deze website houdt automatisch in dat de gebruiker (hierna te noemen: “gebruiker” of “u”) de onderstaande gebruiksvoorwaarden aanvaardt. Indien u deze gebruiksvoorwaarden niet aanvaardt, dient u de website te verlaten.”
En zo zijn er nog wel meer zotten met ‘voorwaarden’. Leuk om te lezen dat dat zuivere onzin is.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!