Managen zonder macht, en andere stukken

De ‘what’ van de gisteren in Maarssen gelanceerde Iris-academy was wel héél goed uitgedacht. Mag ook wel als je een vluchtige blik werpt op de line-up van twee meter vakliteratuur-auteurs, high end consultants, voormalig CMO’s van de grootste nationale marketingbedrijven, winnaars van drie prijzenkasten marketing en communicatie-awards, academische marketing-denkers. En de oprichter van Marketingfacts, Marco. Ook die stond ook op het programma, samen met Rachelle van der Linden auteur van Kleur Bekennen. We waren er zelf vooral om te luisteren naar ‘de why’ van Iris Academy.

Semi-appelige bijschriftjes

Vakblad Adformatie had vroeger zo’n rubriek met schuim-foto’s van feestjes in ‘het vak’. Waarschijnlijk irriteerden zich daar meer lezers aan dan dat er mensen waren die de redactie er een plezier mee deed, maar het gaf de vakredacteuren een excuus om erheen te gaan en de aanwezigen een reden om tóch weer eens te lezen – die semi-appelige bijschriftjes van mannen die elkaar met bier in de hand op de rug stonden te meppen. ‘Feestjes van het vak’. Sommigen zijn beter dan anderen en op een verslag erover zit eigenlijk geen hond te wachten die er toch niet bij was. Welkom op Marketingfacts! betrokkenen bij Iris, we hebben een nieuwe site. Sinds mei.

Voor één keer een uitzondering mócht ook wel, want ook medebedenker, geluksgoeroe en grote inspirator Guy van Liemt was het – ‘hoi Guy’ – wel met ons eens: Als er gisteren een bom op Maarssen was gevallen zou het Nederlands marketingvak weer zijn teruggevallen naar het niveau van de Mesopotamiërs met hun kleizegels op graanpotten die als de eerste ‘logo’s’ worden opgevat, of de oude Egyptenaren met hun eerste ‘influencers’; het begin van marketing.

Zwaar overdreven natuurlijk, maar er waren echt veel specialisten aanwezig die al jaren meedraaien. Veelal oud, zonder uitzondering blank en overwegend man – natuurlijk, want uit die tijd kómen we – maar ook weer zonder uitzondering ambitieus om de wereld mét marketing mooier te maken. Dat sprak aan. Marketingfacts gelooft dat ook, onze aandeelhouders ook, Iris past een beetje bij NIMA eigenlijk, al wil en zal deze nieuwe post-universiteit van marketing de beroepsvereniging nooit in de wielen rijden, zo werd beloofd: ‘we gaan geen dingen doen die er al zijn’.

Is het niet uit moreel besef dan wel wetgeving

Marketing – en dan de volwassen opvatting van wat marketing ís, is niet de wortel van het kwaad, maar eerder deel van de oplossing. Ja, marketing heeft wel heel lang heel erg bijgedragen aan de ellende in de wereld, maar in zekere zin waren we lange tijd slechts het dodelijke wapen in handen van kwaadwillende aandeelhouders en raden van bestuur. Dat wordt allemaal anders nu, is het niet uit moreel besef dan is het wel omdat de wetgeving eraan komt. Tijdens de zes, zeven presentaties van het kennisfestival werd er een beetje beschaafd over gediscussieerd, maar de modus was toch wel dat iedereen het gewoon eens is: ‘Business for Good’, begint met ‘Marketing for Good’ (gek dat juist díe cursus of opleiding niet in het curriculum zit trouwens, misschien is het té meta maar het is misschien wel superbegrijpelijk voor de CFO die straks die rekening aftekent). Of het is een prachtige manier om business for good concreet te maken, in actie te komen.

Dat alles kwam op het ‘festival’ voorbij op heel operationéél niveau – dingen anders doen -, op een heel stratégisch niveau – andere beslissingen nemen – én bij Iris kun je ook werken aan je eigen ontwikkeling, of die van je partners en collega’s. Drie clusters, als je het programma zo’n beetje door je oogwimpers leest. Daar moet je (weinig inclusief) wél een paar modale salarissen per cursus voor neerleggen, maar wie weet bestaan er genoeg Nederlandse bedrijven die het zien zitten. In de hoek van sommige corporates worden tenslotte ‘verpletterende jaarwinsten‘ geboekt en dat zijn toch ook vaak de organisaties waar het moet gebeuren. We kunnen ons bij dit gezelschap ook voorstellen dat er per succesvol verkocht onderdeel ooit een paar talenten mogen meesurfen die misschien wat minder makkelijk toegang hebben tot zulke opleidingsfondsen. Maar eerst moet het gaan lopen, dit hele masterplan.

Het was de lancering van Iris, feitelijk een groep grootheden in het vak (die nemen wij dan wel voor onze rekening, het was echt een regenton aan verdiende sporen enzo) die graag iets terug gaat geven. En die daar heel goed over heeft nagedacht. Dat is mooi.

De serene omgeving van de Priorij

Bijna allemaal hebben ze in de loop van twintig jaar Marketingfacts wel eens iets gepost, of heel veel gepost zelfs, dus dat alleen was op zich al een goede reden om te gaan. En dat alles werd uiteen gezet – hartje winter – in de serene omgeving van de Priorij Emmaus, een voormalig klooster van de Kanunnikessen van het Heilig Graf in Maarssen en een curieus monument in het Beschermingsprogramma Wederopbouw 1959-1965. Beschaafder, bescheidener en beleefder kón bijna niet, alsof de omgeving moest bijdragen aan een nieuw besef. Met na afloop een stemmige saxofonist als smaakvolle noot op een feestje vol 0.0. Er gaan wonderen worden verricht, als het aan de initiatiefnemers ligt. We gaan Iris redactiebreed helpen dat te laten gebeuren, voor het vak en voor de wereld.

Kwam er nog een spectaculaire uitsmijter? Ja. Enorm. Als je tot hier bent gekomen met lezen, verdiende je die ook: De altijd vriendelijke Joris Merks-Benjaminsen, jaren de vaderlandse topmarketeer van Google, klom tot besluit als één van de twaalf nog op het podium. Won met Online Brand Identity ooit helemaal out of the blue de Marketing Literatuurprijs, maar heeft in z’n eentje al een vakprijzenkast waarvoor een aanbouw noodzakelijk werd. Twee nieuwtjes: hij stuurt het manuscript volgende week naar zijn uitgever (Boom uitgevers). Deze week de laatste schaaf-actie. Hij komt in Juni officieel uit in Nederlands (Managen Zonder Macht) en Engels (Managing Without Power). Gaat prijzen winnen, schatten we in. (ook te volgen als 6 opleidingsdagen + 1 dag eindpresentaties – NIMA geaccrediteerd 24 PE-punten – Certificaat Managen zonder macht € drie Van Moofs) en hij nam rond kerst een groot besluit: Zei z’n baan op als Director of Sales Enablement & Communication bij Just Eat Takeaway. Wordt full time manager zonder macht bij Iris. Part time, full time, any time: ‘Toen ik het had besloten en de volgende dag wakker werd, wist ik dat dat goed was’.

Het is écht ze menens, die twaalf vakidioten. Heel mooi dit.

Red. Kunstwerk entree Priorij heet “The Waiting” en is van Joanna van Dorp