De 12 meest mislukte productintroducties

Van top naar regelrechte flop: van diepvriesmaaltijden van een tandpastafabrikant tot blauwe cola

Een nieuw, innovatief product in de markt zetten is zo makkelijk nog niet. Maar liefst 60 tot 80 procent van de productintroducties mislukt en wordt binnen korte tijd alweer uit de schappen gehaald wegens gebrek aan succes. Wat waren de grootste productflops van de afgelopen tientallen jaren? We zetten een stel intrigerende voorbeelden voor je op een rij.

Allereerst is het natuurlijk belangrijk om überhaupt te voorkomen dat je in een overzicht zoals dit komt te staan. Een veel voorkomende reden waardoor een product volledig de mist in kán gaan, is dat de klant te weinig betrokken wordt bij het proces van productontwikkeling. Bedrijven vergeten soms vanuit de ogen van de consument naar het nieuwe product te kijken. Heeft de klant er wel behoefte aan? Is goed in kaart gebracht wat ze eigenlijk willen? Dat wordt vaak zat vergeten, waardoor de kans op een productflop aanzienlijk toeneemt.

Opvallend is dat in het onderstaande lijst veel grote merken staan. En laten dat nu juist de bedrijven zijn die beschikken over (grote) marketingafdelingen, met veel competente marketeers. Des te opmerkelijk is het dus dat juist zij deze ‘verrassende’ productlanceringen aandurfden. Anderzijds een disclaimer: Hoge bomen vangen veel wind dus een uitglijder van Google springt eerder in het oog dat die van een start-up. En van fouten kun je leren, zonder wrijving is er geen glans. Als je het niet probeert, zul je het nooit weten. Onderstaand overzicht is verre van compleet natuurlijk, maar een paar opmerkelijke:

Blauwe cola?!

Een product dat waarschijnlijk zonder veel overleg met de consument is ontwikkeld, is de blauwe cola van Pepsi. Het colamerk bracht in 2002 Pepsi Blue op de markt, maar daar zat kennelijk niemand op te wachten. Dit voorbeeld lillustreert ook wel mooi dat de meeste mensen niet zo houden van verandering. Cola hoort donkerbruin gekleurd te worden, en niet blauw.

Het was de colabrouwer wel ernst want het pakte uit met een flinke promotiecampagne, met onder meer Britney Spears. En omdat het massaal drankjes ging uitdelen na sportwedstrijden en bij winkelcentra, wordt Pepsi Blue wel gezien als een grote commerciële flop. De malheur weerhield het bedrijf er ook niet van om het gifblauwe drankje dit jaar in de VS in gelimiteerde oplage te herintroduceren.

Dan maar doorzichtige cola…

Op zich is het opmerkelijk dat Pepsi het in 2002 opnieuw aandurfde een cola op de markt te brengen die dus níet donkerbruin was. Een ezel stoot zich in het gemeen niet twee keer aan dezelfde steen zou je denken. Toch gebeurde het wel, want tien jaar éérder introduceerde de colafabrikant ook al een ongebruikelijke cola: de Crystal Pepsi. Deze frisdrank was helder als water, zonder cafeïne, maar mét colasmaak. Het moest een pure drank symboliseren, zonder toevoegingen. De smaak werd slecht ontvangen en na een jaar werd ook dat product al uit de schappen gehaald.

De consument houdt niet van rare kleurveranderingen als het eten of drinken aangaat

Groene ketchup

Dat de consument niet van rare kleurveranderingen houdt als het eten of drinken aangaat werd ook wel duidelijk na een probeersel van Heinz, twee jaar later. De Amerikaanse voedselproducent maakte groene ketchup. Het verkocht voor geen meter, want we zijn immers gewend dat ketchup rood is. Is het groen, dan associëren we het niet met tomaten, al is – ook opmerkelijk – de oertomaat natuurlijk wel degelijk groen. Door de groene kleur leek de ketchup niet meer natuurlijk en vond men dat het er chemisch uitzag. Het product verdween alweer snel uit de schappen. Duikt af en toe wel weer op ook, maar als limited edition.

Ford Edsel

Voorbeeld uit de oude doos, maar wel een hele dure: Edsel was een automerk dat in 1958 werd gelanceerd door de Ford Motor Company. Het autoconcern wilde met de Edsel de ‘auto van de toekomst’ neerzetten. Toch mislukte het model direct en werd het één van de grootste en duurste mislukkingen in de roemruchte geschiedenis van de Amerikaanse auto-industrie. De productie werd na twee jaar weer stilgelegd en het bedrijf verloor naar schatting zo’n 350 miljoen euro op het ‘project’.

De belangrijkste klacht was dat de auto onpraktisch werd gevonden. Veel mensen vonden hem ook nog lelijk en omdat de versnellingen met knopjes op het stuur zaten, kon het voorkomen dat je de auto in z’n achteruit zette bij het drukken op de claxon. Onpraktisch inderdaad.