Wat is dat eigenlijk, contentcuratie?

21 oktober 2014, 09:30

Donderdag 9 oktober vond alweer de zesde bijeenkomst plaats van de Content Club, dit keer vanuit het Planetarium in Amsterdam Zuidoost. Het onderwerp: contentcuratie. Oftewel: hoe je met de content van anderen én een eigen kleuring klanten kunt binden en boeien.

Deze gastbijdrage is geschreven door Peter Boots, contentmarketingstrateeg en eigenaar van Van de inhoud.

Als het twintig jaar geleden al bestond, zou het onderwerp niet misstaan in een aflevering van Theo & Thea (Geen idee wie dat zijn? Kijk dan even deze aflevering):

“Hallo, ik ben Thea.”

“Hallo, ik ben Theo.”

“Waar gaat het eigenlijk over?”

“Waar gaat het eigenlijk over, T?”

“Hou daar nou toch eens mee op!” (Theo slaat Thea, die terugslaat)

“Moeten ze raden! Snap dat nou toch eens een keer!”

“En om het jullie wat makkelijker te maken, geeft Thea jullie alvast een aanwijzing.”

“Ja, ons onderwerp heeft te maken met dat je iemand anders z’n spullen gebruikt…”

Kan niet missen, het onderwerp is contentcuratie. Oftewel: “Het verzamelen en selecteren van specifieke content uit bronnen van derden om – meestal aangevuld met eigen ‘kleuring’, aanvullingen of persoonlijke noten – te publiceren op eigen platformen en/of te distribueren naar volgers op social media.”

Toegegeven, ik heb zojuist vreselijk zitten cureren. Eerst Theo & Thea gebruiken en vervolgens de definitie overgenomen die ik vond op Marketingfacts. En ik ben nog lang niet uitgecureerd.

Het kroketje van KLM

Ook KLM en Upcoming cureren, ieder op hun eigen wijze, zo bleek uit de presentaties. Nu kan ik je precies uit de doeken doen wat voor moois ze allemaal te berde brachten, maar de kunst van het cureren zit ‘m in het selecteren en aanvullen met eigen kleuring. Zo viel het me op dat er veel aandacht was voor snackable content. Annemiek Bossen, head of b2b-marketing bij Air France/KLM, had het zelfs over de Febo-factor: “Je moet content als een lekker kroketje uit de muur kunnen trekken en ter plekke kunnen opeten.”

Hoewel ik denk dat er ook een markt is voor content met een hoge De Librije-factor, kan ik me wel vinden in de achterliggende gedachte. (Dit is dus die persoonlijke noot die zo kenmerkend is voor gecureerde content.) Om het snackable te houden, schakel ik nu over naar de volgende presentatie.

Awesome content

Stefanie Crone, hoofdredacteur van Upcoming, kwam met een waanzinnige succesformule:

Awesome content + awesome framing + awesome distribution = high viral potention

Inderdaad heel awesome. Putten uit het Engels bij vermeend gebrek aan Nederlandse krachttermen, is ook een vorm van curatie. Toch is het de vraag wat die formule met curatie te maken heeft. Dat zit zo: Upcoming haakt in op de actualiteit en de gedeelde emotie die een gebeurtenis teweegbrengt. Ze bedenken een nieuwe invalshoek en selecteren en publiceren op basis daarvan bestaande content in een nieuwe vorm.

Zo werd onderstaande artikel bedacht toen duidelijk werd dat Beatrix ‘s avonds haar aftreden aankondigde. Als gevolg hiervan moest de uitzending van GTST op RTL4 wijken. Als invalshoek werd gekozen voor de boze reacties van GTST-fans. Het item werd in no time duizenden keren gedeeld. Awesome en snackable. Nu terug naar KLM.

Van Content Club naar Club Africa en van Club Africa naar Club China

KLM heeft een paar LinkedIn-achtige business communities in het leven geroepen waarmee onze nationale trots de zakelijke beslissers wil binden en boeien. Het gaat dan om mensen die bepalen met welke luchtvaartmaatschappij binnen een organisatie mag worden gevlogen. Zo hebben ze Club Africa en Club China. Ze haken in op de gedeelde interesse ‘zakendoen in Africa’ of ‘zakendoen in China’.

Naar mijn smaak een wel héél breed interessegebied, maar waar het curatietechnisch om gaat, is dat ze de leden – die zich gratis met hun Facebook- of LinkedIn-account kunnen aanmelden – content laten maken. Onder het mom “share your story, develop your business” kun je als lid een leuk verhaal over je eigen bedrijf schrijven.

Daar ben je dan zo trots op dat je de hele wereld laat weten dat jouw stuk daar staat. En zo komt de wereld naar dat platform om het te lezen en ook lid te worden. Althans, dat is de bedoeling. In ieder geval zijn er voor Club Africa nu 30.000 leden voor Club China – geloof jij het? – ook 30.000.

Daarnaast selecteert en publiceert KLM op beide platformen relevante nieuwsartikelen van derden en voegt daar waar nodig wat peper en zout aan toe. Lastig selecteren lijkt me, met 54 verschillende landen (in het geval van Afrika), maar het is wel curatie.

Verlichtende krukjessessie

Na de presentaties was traditiegetrouw het tijd voor de krukjessessie. En die werd interessant toen de vraag naar voren kwam wat nu de ideale verhouding was tussen eigen en gecureerde content. Het was het moment dat de voor- en tegenstanders zich lieten gelden.

Wat is er dan in te brengen tegen het veelvuldig cureren? Nou, dat je daarmee te weinig van jezelf laat zien. Als je gezien wilt worden als thought leader – en dat wil je -, is het niet logisch veel materiaal van anderen te publiceren. Dan moet je laten zien wat je weet, vindt en waartoe je in staat bent.

Dan de voordelen: content cureren heeft als voordeel dat je niet alles zelf hoeft te maken en dus meer en vaker content kan publiceren. Het scheelt tijd en geld. Oké, maar daarmee heb je het nadeel nog niet opgeheven.

Door bestaande content te duiden en jouw opinie te geven, doe je dat wel. Door te cureren kun je anderen aan het woord laten, de zaak vanaf meerdere kanten belichten. Je laat zien dat je een brede blik hebt. Dat jouw verhaal niet de enige waarheid is. Dat maakt het een stuk objectiever, geloofwaardiger en rijker. Maar ook sympathieker, want je geeft anderen een podium en de credits. En door juist die ene expert of klant aan het woord te laten, zeg je ook iets over jezelf.

De kracht van curatie

Kortom, de kracht van curatie zit ‘m in wat je selecteert, wie je aan het woord laat en wat je toevoegt. Kijk vanuit deze bril eens naar ‘De Wereld Draait Door’ en je begrijpt wat ik bedoel.

En zo was de zesde bijeenkomst van de Content Club op zichzelf ook een vorm van contentcuratie. Met dank aan de sprekers en de aanwezigen.

Het sfeerverslag en de video-interviews met Stefanie (5:38) en Annemieke zijn gemaakt door Crystal Park New Media.

Onder deze gastblogaccount schrijven auteurs die geen blogger zijn van Marketingfacts. Heb jij een blog die je wilt delen, of wil je graag blogger worden, stuur dan een tweet of mail naar de redactie.

Categorie
Tags

7 Reacties

    Peter Sjoerdsma

    Deze content curatie had wel wat eindredactie mogen hebben 😉 En een auteursnaam…


    21 oktober 2014 om 09:50
    bramkoster

    Hoi Peter, welke eindredactie mis je? En die auteursnaam staat expliciet vermeld bovenaan het artikel (net onder de intro): “Deze gastbijdrage is geschreven door Peter Boots, contentmarketingstrateeg en eigenaar van Van de inhoud.”


    21 oktober 2014 om 09:57
    Peter Sjoerdsma

    Ha Bram,

    Ja nu zie ik ‘m ook staan 😉 Twee keer overheen gelezen. Komt waarschijnlijk omdat-ie niet op de plek staat waar je het verwacht. Wat betreft eindredactie: mag wel wat strakker, meer to the point en minder breedlopend, zeker die ‘eigen kleuring’


    21 oktober 2014 om 10:03
    coenkoppen

    @Peter (Sjoerdsma) Het is duidelijk een gekleurd stuk maar daarom is dit ook een gastbijdrage en niet zo zeer een ‘journalistiek’ sfeerverslag van de avond door de redactie van Marketingfacts.

    @Peter (Boots) Curatie is zeker niet nieuw maar nog steeds weten veel mensen niet hoe deze redactie/marketingvorm uitgevoerd wordt.

    Dat curatie tegenwoordig vaker bekeken wordt als aanvullend middel bij contentmarketing vind ik alleen maar positief.

    Je hoeft niet altijd het wiel zelf opnieuw uit te vinden om er toch mee te rijden of zoiets :).

    Hoewel ik het helemaal eens ben met jouw samenvatting van de krukjessessie vind ik het jammer van de wat cynische ondertoon in de rest van jouw stuk. Maar dit is jouw goed recht als blogger.


    21 oktober 2014 om 11:50
    bramkoster

    @Peter (Sjoerdsma): komt denk ik ook door de vergelijkbare box er direct onder met de Theo en Thea-dialoog; moeten wij even naar kijken.

    En qua eindredactie: snap nu je punt. Maar heb er juist voor gekozen om de stijl in tact te laten, omdat daarmee de vorm van het artikel aansluit bij de inhoud. Eerlijk gezegd vond ik ‘m ook wel leuk en verfrissend, alhoewel hier en daar wat cynisch, zoals Coen ook opmerkt. Dus was een bewuste keuze. Maar kan inderdaad zijn dat het daardoor bij lezers minder goed overkomt.


    21 oktober 2014 om 12:05
    Peter Boots

    Beste Bram, Coen, Peter,

    Dacht: misschien toch even reageren. Het vleugje cynisme dat jullie bespeuren, heb ik bewust aangebracht. Meer om wat lucht en humor erin te krijgen conform de eis van snackability.

    Het overdadig gebruiken van Engelse termen, en in het bijzonder AWESOME, lokt het overigens ook wel uit. Evenals het feit dat een groot deel van de presentaties helemaal niet over content curatie ging. Daar was iedereen wel voor gekomen. Dus @Coen: daar heb je meteen de oorzaak te pakken dat nog steeds veel mensen niet weten hoe deze vorm uitgevoerd wordt.

    De kritische noot aan het adres van KLM voor wat betreft één thema voor een heel continent, is gemeend. Content marketing is maatwerk en dat is dit bepaald niet. Het systeem dat mensen verhalen over hun bedrijf plaatsen zonder dat daar een behoefte achter zit, vind ik zendergericht. Ook niet des content marketings.

    Kortom, van KLM had ik meer verwacht. En over een partij met zulke enorme resources mag je kritish zijn.

    Het verhaal bij de krukjessessie heb ik bewust serieus gehouden. Inhoudelijk was dat naar mijn mening het beste gedeelte van de avond. Het maakte goed duidelijk wat de voor- en nadelen zijn.

    Hoop overigens dat ik als blogger nu niet afgeschreven ben voor Marketingfacts. Het was mijn debuut hier….


    21 oktober 2014 om 14:30
    coenkoppen

    Vooral ook hier blijven bloggen Peter.

    Ik heb met veel plezier posts van jou gelezen met vaak nuttige analyses. Al had mijn voorkeur bij dit artikel gelegen bij het expliciet schrijven dat de cases méér over curatie hadden kunnen gaan dan dit impliciet te laten. Maar ja dat is persoonlijk :).

    Had bij KLM inderdaad ook het idee dat het curatie component erg beperkt was en vond het daarnaast jammer dat ze weinig loslieten over hun redactionele aanpak van het voeden van deze platformen.


    22 oktober 2014 om 07:10

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!