Column

De afgelopen vijftien jaar hebben marketeers hard gewerkt om de klant centraal te stellen. Direct klantcontact past echter niet goed bij winst-optimalisatie, dus wordt het internet gezien als oplossing om klantcontacten te automatiseren. Niet heel passend, want e-mail oogst veel wantrouwen. Dat (financiële) dienstverleners toch gebruik blijven maken van dit kanaal, geeft te denken. Het staat haaks op wat je als marketeer beoogt: zorgen voor vertrouwen.

Deepfakes komen steeds vaker in het nieuws, soms hilarisch, soms heel wat minder leuk: van Dionne Stax op PornHub tot gesproken statements van mensen die nep blijken te zijn. Tot voorheen was het terrein van de technologie alleen voor AI-ontwikkelaars en academici weggelegd, maar met de komst van allerlei nieuwe tools is het maken van deepfakes ineens voor iedereen mogelijk. En dat brengt gevaren met zich mee, want wat en wie kunnen we nog vertrouwen?

Elke zomer pakken diverse merken groot uit om hun producten of diensten te tonen. Sommige slagen in hun aanpak, waar andere de plank mis slaan. Voor mij als 28-jarige sprongen er deze zomer drie merken uit, die een fan (en hier en daar wat geld) rijker zijn. Een analyse op de zomercampagnes van Aviko, Mr. Marvis en de Franse VVV.

Natuurlijk: wie meer budget tot zijn beschikking heeft, is in staat om geliktere videocontent te maken. Maar betekent minder budget dan ook automatisch een slechte video? Nee. Het bepaalt vooral op welk moment je creatief kan zijn: voor de draaidag of voor de camera.

Marketingfacts-oprichter Marco Derksen liep afgelopen jaar regelmatig een dagje stage bij organisaties en deelde zijn ervaringen via sociale media. Toen Stephan Fellinger hier enthousiast op reageerde, besloten ze het idee samen verder op te pakken. Dit resulteerde in het platform Dagstage.nl. Uiteraard blijven ze zelf ook stage lopen. Laatst was Derksen op stage bij Bol.com.

Mijn dagelijkse werk is het helpen van organisaties en het trainen van medewerkers in het waarom, hoe en wat van merkstrategie. Eén van de uitgangspunten is dat een sterk merk, naast een gezonde financiële impact, hoog scoort op drie consumentoordelen: relevantie, geloofwaardigheid en onderscheidend vermogen. De positionering van het merk is daarvoor een belangrijk vertrekpunt.

Bij het commercieel inzetten van sociale media worden doelen teveel alleen gericht op de meetbare effecten van berichten, zoals het aantal likes, clicks of directe conversie. Analytische tools triggeren je wedstrijdgevoel: hoger, beter, meer, direct..! Als er straks minder zichtbare likes zijn, moet het spel van sociale interactie anders gespeeld worden.

Een aantal jaar geleden bevond ik mij van 9 tot 5 in een enorm kantoorpand in de randstad. Omringd door duizend collega’s verdeeld over negentien verdiepingen. Maar een andere aanwezigheid hield mij het meest in zijn greep. Het fenomeen waar ik hier voor de eerste keer in mijn leven kennis mee maakte deed mijn wenkbrauwen fronsen. "Ze spreken hier gewoon een andere taal", dacht ik. Een soort verbastering van wat ooit deel uitmaakte van normale conversaties. Of nou ja, verpaupering als je het mij vraagt. Maar waarom voeren we toch massaal dit kantoorjargon? Is deze 'vernieuwing' van woorden echt beter?

Eén van de makkelijkste manieren om aandacht te trekken is met humor. Veelvuldig ingezet in reclames en ook op social gaat humor vaak viral. Dus lees vooral verder als het bezorgen van die glimlach echt onderdeel is van je kernwaarden. En dan weet je, humor holt uit. Want als er zoveel grappen zijn, wordt het minder leuk en valt het minder op. Hoe nu verder?

Klantvriendelijk, bleeehhhh. Verschrikkelijke term. Toch geeft Google er 1,5 miljoen hits op en ook jij bezigt de term zo vaak dat hij alle betekenis wel zo’n beetje verloren heeft. Net als de variant 'klantgericht'. Marketeer, doe jezelf een lol en schrap klantvriendelijk. Zet in plaats daarvan in op het tegenovergestelde: bedrijfsvriendelijke klanten. Nou ja, tegenovergesteld… een bedrijfsvriendelijke klant werkt veel prettiger en levert veel meer omzet op. Tijd dat bedrijven hun klanten bedrijfsvriendelijker maken.

Moeten we een Facebook-pagina hebben? Hoeveel artikelen gaan we elke maand op onze blog publiceren? Moeten we video integreren in onze contentmix? Het zijn slechts drie voorbeelden van legitieme vragen die marketing-afdelingen zichzelf kunnen stellen. Benchmarking is een populaire management-techniek waarmee bedrijven inzichten proberen te verwerven via de best practices van hun concurrenten. Hoewel benchmarking heus nuttig kan zijn, zijn er veel situaties waarin het níet de beste optie is.

Is het wel zo zinvol om weer een discussie te hebben over de verschillen tussen B2B- en B2C-marketing, zoals Charles Long in zijn recente blog 'Hou toch op met het vergelijken van B2B en B2C!' weer eens benadrukt? Aangezien we leven in een tijd van polarisatie en populisme, zal het zeker een bepaald publiek dienen. Maar weet Charles wel wat de behoefte is van zijn doelgroep? Zijn wij B2B-marketeers wel geïnteresseerd in verschillen? Wat helpt het ons in de dagelijkse praktijk?

Onlangs werden we benaderd door tv-programma De Monitor. Of we presentator Teun van de Keuken in onze MRI-scanner wilden onderzoeken op zijn attitude ten aanzien van gezond en ongezond eten. En of dat bewust anders is dan onbewust. Het leek ons een aardig experiment, vooral omdat er recent enkele interessante publicaties zijn verschenen. Zo suggereert een Engels artikel dat ongezond eten gezonder lijkt in een gezonde omgeving.

Als marketeers zoeken we naar bewijs, en daarmee naar zekerheden en antwoorden. Die denken we te vinden in data. Maar daarmee vergeten we waar het echt om draait: om de oorsprong van een bedrijf, van een merk. In het DNA van de onderneming zit het geheim van succes.

75 Procent van de FNV-leden stemden voor het pensioenakkoord. Toch verandert niet alles. Een derde van alle Nederlanders heeft straks een pensioengat. Steeds meer mensen zullen na hun 67e moeten blijven werken om rond te komen. Het recruitementbedrijf Oudstanding voorzag dit scenario al in 1998 en deed er iets moois mee. Ik zie nog maar bar weinig innovatie van partijen die op dit vlak van toegevoegde waarde willen zijn voor mens en maatschappij. En dat is een gemiste kans, want we praten over minstens 3 miljoen Nederlanders met een pensioengat.