Verkiezingen

De peilingen voor de Tweede Kamerverkiezingen zaten er flink naast. Niet voor de eerste keer. De grote verrassingen voorspelden ze niet, want zo blijkt steeds weer: de (zwevende) kiezer is onvoorspelbaar. Het zijn net mensen! Wie had gedacht dat Thierry Baudet (FvD) na de implosie van zijn partij zou terugkomen met acht zetels? En wie zag aankomen dat D66 zo overtuigend de tweede partij van Nederland zou worden?  

Stemmen we op politici met dezelfde waarden als wijzelf? En kunnen we stemgedrag beter voorspellen wanneer we lijstrekkers als 'merken' zien? We verrichten onderzoek, want meten is weten. Dat rechtsere partijleiders vooral bij hun eigen electoraat - en niet zozeer bij overige stemmers - worden gezien als 'warm' en 'competent' is misschien weinig verrassend. Maar met een half land dat nog zweeft, is het ook opmerkelijk dat vooral linkse partijen aansluiten op waarden die de zwevers belangrijk vinden. Voor hen geldt: alle ballen op de laatste dagen van de campagne, want er valt nog best veel binnen te harken. 

Tien jaar geleden leken peilingen op basis van social media in opkomst als alternatief voor de traditionele opiniepeilingen. Daar is nu nog weinig van over. Geven de huidige krachtigere social media tools nieuwe hoop?

Waar ondernemers uit algemeen belang de deuren moesten sluiten, worden ze nu gestraft. De politiek komt unaniem met lastenverzwaringen. Dat is een schrijnend gebrek aan empathie, saamhorigheid. Het is een gebrek aan menselijkheid.

De campagnes voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen komen er weer aan en na de zomer zullen ook in Nederland nieuwe politieke campagnes opgestart worden voor de Tweede Kamer. Sociale media zullen hier ongetwijfeld een grote rol in spelen. Wat moeten LinkedIn, Twitter en Facebook doen om ongewenste beïnvloeding en nepnieuws te voorkomen?

Kies jij voor doeners, verandering, zekerheid of de toekomst? Nederland gaat dit voorjaar twee keer naar de stembus: op 20 maart voor de Provinciale Staten (plus indirect ook de Eerste Kamer) en op 23 mei voor Europa. Wat opvalt in de verkiezingscampagnes is dat ze vooral gaan over personen en sfeer. Politieke video-strategie in beeld: hoe onderscheidend zijn partijen in hun marketing?

Goede reclame creëert verlangen. Voor bedrijven, maar ook politieke partijen. Merkstrateeg Marc Oosterhout (N=5) gaf onlangs een inkijkje in zijn werk voor de PvdA. In de aanloop naar twee verkiezingen (Europa en de provincies) proberen de worstelende sociaal-democraten een verlangen naar zekerheid te voeden. Gaat dat lukken? Nieuw onderzoek naar het imago van politieke partijen geeft meer duidelijkheid.

De gemeenteraadsverkiezingen van komende woensdag zijn niet gelijk een onderwerp waar iedereen enthousiast van wordt. Dat blijkt ook uit de opkomstcijfers: bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen in 2014 was dat gemiddeld 54 procent. Bijna de helft van de kiesgerechtigden blijft dus thuis op verkiezingsdag. Reden voor gemeenten om de verkiezingen goed te promoten. Hoe doen ze dat? 

Sybren Kooistra is als digitaal strateeg verantwoordelijk voor social media bij GroenLinks. Ruim een jaar geleden sloot hij zich eerst twee maanden op om te kijken hoe social media werkt en te kijken hoe andere politieke partijen het gebruiken. Vervolgens bouwde hij een team om hem heen en werkte hij een half jaar lang toe naar de Tweede Kamerverkiezingen. In De Social Podcast van AD.nl vertelt hij over de rol van social media in de verkiezingen. 

Maurice de Hond is glashelder: hij gaat niet stemmen op 15 maart. En daar heeft hij naar eigen zeggen goede redenen voor. De manier waarop we vandaag de dag onze democratie georganiseerd hebben, stamt uit de 19e eeuw en is niet langer houdbaar. Door wel te gaan stemmen, draag je bij aan het in stand houden van die illusie. Nieuwe technologie maakt een nieuw systeem mogelijk.

Marc Oosterhout is merkstrateeg en mede-oprichter van N=5, het grootste onafhankelijke reclamebureau van Nederland. De politiek moet beginnen met beter reclame te maken, zegt Marc. Dit bepleit hij met zijn boek De kunst van het kiezen, daarin worden de zeven grootste Nederlandse politieke partijen vergeleken met bekende merken. Oosterhout hoopt dat politici wat meer merkstrategie gaan gebruiken: "Ik denk dat wij een heel mooi vak hebben waar heel veel kennis is, die op heel veel vlakken niet wordt toegepast."

In december 2016 werd ten onrechte de ‘veiligheidscheck’ op Facebook geactiveerd op basis van veelvuldig gedeeld nepnieuws over een aanslag in Bangkok. Het ging om oude berichten over een aanslag in 2015, die gekopieerd waren. Facebook had nota bene in november tegen een verslaggever gezegd dat het algoritme eerst controleert of het nieuws echt is, voordat het de veiligheidcheck activeert. Niet dus.

Bijna één op de vier Amerikanen heeft wel eens nepnieuws gedeeld op Facebook, volgens een studie door het Pew Research Center in december 2016. En één op de 10 personen deelde zelfs het bericht wetende dat het om nepnieuws ging. Wat is hier aan de hand? Wat is de werking van nepnieuws?

In ieder geval één zetel. Daar rekent Ancilla van de Leest, lijsttrekker van de Nederlandse Piratenpartij, op. Maar meer zou mooi zijn. En ook noodzakelijk wanneer je wilt dat digitale burgerrechten, in de brede zin, serieus genomen gaan worden door de politiek. “Internet en de mogelijkheden daarvan worden door veel politici bekeken als een economische kwestie. Dat is belangrijk en goed, maar het besef dat de digitalisering ingrijpende gevolgen kan hebben op de basisprincipes van een vrije samenleving lijkt te ontbreken.”